Aleksander Sołżenicyn Komiks i książka graficzna - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność

Przepraszamy, wygląda na to, że tym razem nie znaleźliśmy produktów dla Twojego zapytania.

Sugestie:

  • Sprawdź, czy na pewno poprawnie wpisałeś szukaną frazę
  • Skorzystaj z katalogu, aby w ten sposób znaleźć interesujący Cię produkt
  • W razie dodatkowych pytań, skontaktuj się z nami przy użyciu formularza kontaktowego

Aleksander Sołżenicyn Komiks i książka graficzna - książki, ebooki i audiobooki

Aleksandr Sołżenicyn urodził się w 1918 roku. To jeden z najważniejszych pisarzy rosyjskich, autor książek historycznych, powieści, nowel i opowiadań. Świadek i kronikarz zbrodni XX wieku, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Jego największym dziełem jest „Archipelag Gułag”, czyli opowieść o historii rozwoju komunistycznych więzień, które służyły do eliminacji wrogów politycznych w Związku Radzieckim. Twórczość Sołżenicyna w dużym stopniu przyczyniła się do zdemitologizowania postaci Józefa Stalina i obrazu całego bloku Sowieckiego.

Życiorys Aleksandra Sołżenicyna

Aleksandr Sołżenicyn urodził się w 1918 roku, w latach, gdy władzę w Rosji przejmowali bolszewicy. Przyszły noblista był zafascynowany charyzmatyczną postacią Lenina. Przez lata swojej młodości był zwolennikiem jego polityki. Wraz z doświadczeniem życiowym zmieniały się jednak jego poglądy.

Sołżenicyn studiował matematykę na wydziale fizyki i matematyki Państwowego Uniwersytetu w Rostowie. Ponadto, jako wolny słuchacz, uczestniczył w wykładach w Instytucie Filozofii, Historii i Literatury. Po ukończeniu studiów przez krótki czas uczył w szkole. Niestety w wyniku wybuchu II wojny światowej, zwanej w Związku Radzieckim Wielką Wojną Ojczyźnianą, Sołżenicyn został zmobilizowany do armii. W październiku 1941 trafił do szkoły wojskowej, a następnie na front. Walczył w wielu miejscach, m.in. na terenie Prus Wschodnich. Za swoje zasługi na froncie otrzymał Order Wojny Ojczyźnianej, Order Czerwonej Gwiazdy oraz awans do stopnia kapitana.

W 1945 roku Sołżenicyn został aresztowany i otrzymał karę zesłania do łagru. Powodem zatrzymania była korespondencja, którą wysyłał do kolegi. Według służb bezpieczeństwa ZSRR, Sołżenicyn negatywnie wypowiadał się w nich o władzy i stalinizmie. Ostatecznie w niewoli spędził 8 lat. Czas spędzony w zamknięciu diametralnie wpłynął na jego poglądy i późniejszą twórczość.

Zwolnienie z obozu nie było jednak końcem cierpień pisarza. W 1953 roku przesiedlono go na obrzeża Związku Radzieckiego, aż do Kazachstanu. Tam zachorował na raka, miał nawet przerzuty. Udało mu się jednak pokonać chorobę, co Sołżenicyn uznał za boski znak i szansę na zrobienie czegoś ważnego.

Twórczość Sołżenicyna

Choć pierwsze utwory Sołżenicyna zaczęły ukazywać się w latach 60. XX wieku, to zaczął je „pisać” już w czasie odbywania kary w łagrach. Będąc przekonanym, że nigdy nie uda mu się opublikować żadnej książki, Sołżenicyn metodą łagiernika zapamiętywał wszystkie swoje teksty. Sołżenicyn debiutował opowiadaniem „Jeden dzień Iwana Denisowicza”. Utwór został opublikowany w 1962 roku w piśmie literackim „Nowyj mir” i stanowi opis jednego dnia więźnia sowieckiego łagru. Tekst błyskawicznie przyniósł autorowi międzynarodowy rozgłos. Przez wiele lat w krajach będących pod wpływem Związku Radzieckiego (w tym w Polsce) obowiązywał zakaz przedrukowywania tego opowiadania.

Na przestrzeni kolejnych czterech lat ukazały się następne krótkie teksty Sołżenicyna – „Zagroda Matriony”, „Zdarzenie na stacji Kreczetowka”, „Dla dobra sprawy” i „Zachar kalita”.

W 1968 roku ukazała się pierwsza powieść Sołżenicyna pt. „Krąg pierwszy. Tytuł jest nawiązaniem do „Boskiej komedii” Dantego. Przyszły noblista ponownie sięga po temat łagrowy, tym razem opisuje „szaraszkę” – miejsce jednoczesnego zesłania i pracy wielu wybitnych rosyjskich naukowców. W 1968 roku ukazała się również powieść „Oddział chorych na raka”. W książce przedstawiony został szpital, który jest alegorią państwa totalitarnego. To kolejny utwór z zakazem publikacji w Związku Radzieckim, który drukiem ukazał się jedynie na Zachodzie Europy.

Cztery lata później ukazała się powieść „Sierpień czternastego”. Najważniejsze dzieło Sołżenicyna – „Archipelag GUŁag” miał swoją premierę w 1973 roku. To trzytomowe dzieło, napisane w formie relacji historycznej. Całość powstawała przez dziesięć lat między 1958 a 1968 rokiem. Pierwsze oficjalne wydanie w Rosji ukazało się dopiero w 1989 roku. Wcześniej funkcjonowało jedynie w drugim obiegu.

„Archipelag GUŁag” to jedno z najważniejszych literackich świadectw zbrodniczej działalności systemu totalitarnego w Związku Radzieckim. Autor, wykorzystując swoje doświadczenia i wspomnienia z czasów niewoli, przedstawił światu obraz rozprzestrzeniania się zorganizowanego systemu więziennictwa i opresji. To opowieść o odbieraniu człowiekowi godności, o przemocy i zmuszaniu do niewolniczej, katorżniczej pracy.

W 1970 roku Sołżenicyn otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Krąży legenda, że Akademia Szwedzka posiadała dostęp do rękopisów „Archipelagu Gułag”, który oficjalnie ukazał się dopiero trzy lata później.

Pozostałe dzieła Sołżenicyna to „Lenin w Zurychu” z 1975 roku i „Kochaj rewolucję!: niedokończona opowieść” z 1999 roku. W 1994 roku ukazał się zbiór powiązanych ze sobą opowiadań pt. „Morelowe konfitury”. Oprócz powieści i opowiadań Sołżenicyn zajmował się publicystyką i pisaniem dramatów.

Oprócz Nobla w dziedzinie literatury Sołżenicyn otrzymał szereg ważnych wyróżnień na całym świecie.

Aleksandr Sołżenicyn zmarł w 2008 roku w wieku 90 lat.

Książki Aleksandra Sołżenicyna na Woblinku

W księgarni internetowej Woblink znajdziecie książki Aleksandra Sołżenicyna we wszystkich formatach (ebook, audiobook, książka papierowa).

Co znajdziesz w kategorii: Komiks i książka graficzna

Komiks jest historią opowiadaną za pomocą obrazków, które często zostają uzupełnione tekstami wypowiadanymi przez postacie bądź narratora znajdującymi się w dymku. Większość komiksów cechuje sekwencyjność. Komiksy są wydawane w formie osobnych zeszytów, w prasie oraz w internecie. Takie utwory są przeważnie uważane za wytwór popkultury, jednak definicja komiksu nie jest jednoznaczna – zamknięcie ich w sztywnych ramach gatunkowych jest właściwie niemożliwe. Komiksem będzie zarówno historyjka obrazkowa umieszczona w gazecie, jak i skomplikowana powieść graficzna podejmująca ważne, trudne czy kontrowersyjne tematy. Z tego względu w kategorii „Komiks i książka graficzna” znajdują się zarówno powieści graficzne „Maus” Arta Spiegelmana i „Drugie pokolenie. Czego nie powiedziałem mojemu ojcu” Michela Kichki skupione na temacie zagłady Żydów i życiu jako dziecko rodzica ocalałego z Holokaustu, jak i klasyczne polskie komiksy dla młodszych czytelników. Warto zwrócić uwagę na komiksową serię „Kajko i Kokosz” Janusza Christy, której fabuła łączy w sobie elementy magii, interesujących przygód i dobrego humoru. Komiks powstał w latach 70. i 80. XX wieku – był wizytówką czasopisma „Świat Młodych”. Cykl „Kajko i Kokosz” został wznowiony w 2003 roku przez Egmont Polska, a dzięki reedycji wszystkie części komiksu były po raz pierwszy dostępne w kolorze. W kategorii zawierającej komiksy oraz książki graficzne nie zabrakło klasycznych historii o superbohaterach, takich jak Spiderman, Batman, Deadpool, Thor, Daredevil, Wonder Woman, Catwoman, postmodernistycznych utworów komiksowych, np. „Fight Club” Chucka Palahniuka, a także znanych i lubianych „Żywych Trupów”, „Tank Girl” czy „Paper Girls”. Znajdują się tutaj także komiksy dla dzieci –„Tytus, Romek i A’tomek” Henryka Jerzego Chmielewskiego, komiksowa wersja „Muminków” Tove Jansson i wiele więcej.