Gabriel Garcia Marquez Literatura popularnonaukowa - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność

Przepraszamy, wygląda na to, że tym razem nie znaleźliśmy produktów dla Twojego zapytania.

Sugestie:

  • Sprawdź, czy na pewno poprawnie wpisałeś szukaną frazę
  • Skorzystaj z katalogu, aby w ten sposób znaleźć interesujący Cię produkt
  • W razie dodatkowych pytań, skontaktuj się z nami przy użyciu formularza kontaktowego

Gabriel Garcia Marquez Literatura popularnonaukowa - książki, ebooki i audiobooki

Gabriel García Márquez – właściwie Gabriel José de la Concordia García Márquez – urodził się w 1927 roku w Aracataca. Márquez to kolumbijski powieściopisarz, publicysta, dziennikarz, działacz społeczny. W 1982 roku został wyróżniony Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. Jest jednym z najważniejszych pisarzy XX wieku. Twórca tzw. realizmu magicznego, który wpłynął na tysiące pisarzy na całym świecie.

Márquez rozpoczynał swoją karierę jako dziennikarz w jednej z lokalnych gazet – „El Heraldo” wydawanej w mieście Barranquilla oraz „El Universal” wydawanej w Cartagenie. Po przeprowadzce do stolicy – Bogoty – zaczął pracować jako reporter kolumbijskiego dziennika „El Espectador”. Był wówczas korespondentem zagranicznym, pisał m.in. z Rzymu, Paryża, Barcelony, Caracas oraz Nowego Jorku. W 1982 roku Márquez zasiadał w jury konkursu głównego na 35. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes.

Gabriel García Márquez przyjaźnił się z wieloma znanymi ludźmi. Wśród nich był kubański rewolucjonista, a później dyktator Fidel Castro. Márquez w latach młodości sympatyzował z grupami rewolucjonistów, które działały na terenie różnych krajów Ameryki Południowej. Wiązało się to rzecz jasna z krytyką. Kolumbijski rząd potępiał pisarza, oskarżając go o aktywne wspieranie organizacji uznawanych za nielegalne i niebezpieczne.

W 2012 roku w „The Guardian” Jaime García (brat pisarza), podzielił się informacją, że u przeszło 80-letniego Gabriela Márqueza widać początki demencji, co prawdopodobnie oznacza koniec kariery pisarskiej. Przypuszczalnie były to konsekwencje stosowania terapii antyrakowej.

Márquez zmarł 17 kwietnia 2014 roku w Meksyku. Oficjalne uroczystości pogrzebowe odbyły się w mieście Meksyk przed Pałacem Sztuk Pięknych. Dwa lata później urnę z jego prochami złożono na dziedzińcu klasztoru La Merced w Cartagenie, czyli mieście, gdzie pisarz stawiał swoje pierwsze kroki w karierze literackiej.

Debiut literacki Gabriela García Márqueza

Choć Márquez pisał opowiadania już od początku lat 50. XX wieku, to jego pierwszym poważnym dziełem jest „Szarańcza”, która powstała w 1955 roku. W książce opisuje Macondo – fikcyjne miasteczko, w którym rozgrywają się różne opowiadania i powieści, w tym „Sto lat samotności”. Otóż w mieścinie, która okres świetności ma już dawno za sobą. umiera lekarz znienawidzony przez zdecydowaną większość mieszkańców. Niechęć skierowana w jego stronę jest wynikiem tego, że przed laty odmówił całemu miasteczku zawodowej pomocy. W ramach odwetu lokalna społeczność odmawia lekarzowi pochówku. Zbiorowość zostaje poddana próbie – czy ktoś się wyłamie?

Sto lat samotności

W 1961 roku ukazała się druga powieść Márqueza pt. „Nie ma kto pisać do pułkowników”, a rok później pierwszy zbiór opowiadań pisarza – „W tym mieście nie ma złodziei”. W tym samym roku swoją premierę miała trzecia powieść Márqueza pt. „Zła godzina”. W 1967 roku autor zaserwował czytelnikom swoją najważniejszą powieść i jedną z najważniejszych powieści XX wieku w ogóle. „Sto lat samotności” to sztandarowy przykład realizmu magicznego. To powieść kultowa, którą wzorowali i nadal będą wzorować się artyści (pisarze, reżyserzy, muzycy) i czytelnicy na całym świecie. Akcja powieści rozgrywa się w Macondo – fikcyjnym miasteczku znanym z innych dzieł Márqueza. W trzech pierwszych rozdziałach czytelnik poznaje historię powstania wioski, założenie i rozwój rodziny Buendía. Później Márquez opisuje przemiany społeczne, ekonomiczne i polityczne Macondo. W międzyczasie w miasteczku dochodzi do fantastycznych zdarzeń, które wplecione w codzienną rzeczywistość, nie są dla bohaterów niczym niezwykłym. Książka nad którą Márquez pracował blisko dwadzieścia lat, przepełniona jest nawiązaniami do baśni, mitów, Biblii oraz wielu innych mniej lub bardziej znanych dzieł literatury.

Kolejne dzieła Márqueza

Pierwszą książką wydaną w latach 70. XX wieku Márqueza była „Opowieść rozbitka”, czyli książkowe wydanie reportaży napisanych w 1955 roku, gdy pisarz pracował w redakcji „El Espectador”. W 1972 roku ukazała się „Niewiarygodna i smutna historia niewinnej Erendiry i jej niegodziwej babki”. Dwa lata później swoją premierę miał „Dialog lustra” – kolejny tom opowiadań. 1975 rok przyniósł czytelnikom Gabriela Garcii Márqueza powieść „Jesień patriarchy”. W 1981 roku ukazała się „Kronika zapowiedzianej śmierci”.

Miłość w czasach zarazy i Na fałszywych papierach w Chile

W 1985 roku ukazała się powieść „Miłość w czasach zarazy”, obok „Stu lat samotności” uważana za jedną z ważniejszych w dorobku Márqueza. To opowieść o niezwykle trudnej miłości, która potrafi przetrwać lata i jest silniejsza niż samotność. Głównymi bohaterami są tutaj Fermina Daza, Florentino Ariza i Juvenal Urbino. W młodości Florentin żywił gorące uczucie do Ferminy, jednak ta odrzuciła jego względy. Kobieta wzięła ślub z rozsądku – jej mężem został doktor Juvenal Urbino. Z czasem udało im się stworzyć prawdziwy związek z miłości. Po śmierci męża, na starość, Fermina na nowo odkrywa dawnego narzeczonego. Uświadamia sobie, że uczucie przez te wszystkie lata gdzieś w niej drzemało. W 1986 roku ukazała się powieść „Na fałszywych papierach w Chile” – kolejne głośne dzieło w dorobku Kolumbijczyka. Ostatnią książką napisaną w latach 80. był „Generał w labiryncie”. W latach 90. XX wieku ukazały się jeszcze: „Dwanaście opowiadań tułaczych” (1992), „O miłości i innych demonach” (1994), „Raport z pewnego porwania” (1996).

Życie jest opowieścią

W 2002 roku ukazała się autobiografia Gabriela Garcíi Márqueza pt. „Życie jest opowieścią”. W książce pisarz przywołuje wspomnienia z miejsc i czasów, które wpłynęły na jego twórczość. Dzięki niej, miłośnicy jego prozy mogą poznać źródła jego niebywałych opowieści. Márquez opowiada także o swoich bliskich, rodzinie, która nie raz była inspiracją dla wymyślonych przez niego postaci. Ostatnią powieścią kolumbijczyka była „Rzecz o mych smutnych dziwkach”, która ukazała się w 2004 roku. Więcej powieści ani zbiorów opowiadań nie publikował już do śmieci. Wiele wskazuje na to, że przeszkodziła mu w tym postępująca demencja.

Nagrody i wyróżnienia

Gabriela García Márquez był wielokrotnie wyróżniany różnymi odznaczeniami – zarówno kulturalnymi, literackimi, jak i państwowymi. Otrzymał m.in. Order Zasługi Naukowej i Kulturalnej Gabrieli Mistral (Chile), Order Narodowy Legii Honorowej (Francja), Meksykański Order Orła Azteckiego, Order Honoru (Rosja). W 1982 García Márquez został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury, za „powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu”.

Książki, ebooki i audiobooki Gabriela Garcíi Márqueza

Książki „Miłość w czasach zarazy, „Sto lat samotności”, „Kronika zapowiedzianej śmierci”, „Rzecz o mych smutnych dziwkach”, „Szarańcza”, „Jesień patriarchy”, „Dwanaście opowiadań tułaczych”, „Życie jest opowieścią”, „Generał w labiryncie”, „Opowieść rozbitka”, „Na fałszywych papierach w Chile”, „Nie ma kto pisać do pułkownika”, „Raport z pewnego porwania”, „O miłości i innych demonach” w formie ebooka znajdziecie w księgarni internetowej Woblink. Ponadto wybrane tytuły z bibliografii Gabriela Garcíi Márqueza znajdziecie w formie papierowej oraz audiobooka.

Źródło zdjęcia: Wikipedia/ Wikimedia Commons, fot. Jose Lara

Co znajdziesz w kategorii: Literatura popularnonaukowa

Literatura popularnonaukowa jest nastawiona przede wszystkim na popularyzowanie oraz objaśnianie nauki i zjawisk, które zachodzą w jej obrębie. Książki przynależące do tego gatunku są skoncentrowane przede wszystkim na przybliżaniu i wyjaśnianiu nieposiadającym naukowej wiedzy z danej dziedziny odbiorcom różnorakich zagadnień ze świata nauki. Publikacje popularnonaukowe są najczęściej pisane językiem pozbawionym skomplikowanych terminów technicznych utrudniających przyswajanie treści czytelnikom niezaznajomionym z naukową terminologią. „Literatura popularnonaukowa” jest częścią szerszej kategorii „Literatura faktu”. W skład tej kategorii wchodzą zarówno publikacje dotyczące znanych i cenionych naukowców, jak i różnych gałęzi nauki. Nie zabrakło tu takich pozycji jak „Lab girl. Opowieść o kobiecie naukowcu, drzewach i miłości”, „Po obu stronach mózgu. Moja przygoda z neuronauką”, „Lęk. Neuronauka na tropie źródeł lęku i strachu”, „Trauma i pamięć. Praktyczny przewodnik do pracy z traumatycznymi wspomnieniami”, „Empatia. Jak odkrycie neuronów lustrzanych zmienia nasze rozumienie ludzkiej natury”, „Jak czytać wodę. Wskazówki i znaki ukryte w morzach, jeziorach, rzekach i kałużach”, „Teraz. Fizyka czasu”, „Wszechświat i ja”, „Neuroerotyka”, „Wszechświat w twojej dłoni”, „Sapiens. Od zwierząt do bogów” czy też „Oszustwa pamięci”. W kategorii „Literatura popularnonaukowa” w internetowej księgarni Woblink.com znajdują się publikacje znanych i cenionych naukowców, profesorów oraz badaczy, jak na przykład książki Stephena Hawkinga, jednego z czołowych fizyków teoretycznych, profesora Jerzego Vetulaniego czy też niemieckiego leśnika pokazującego inne spojrzenie na otaczającą przyrodę – Petera Wohllebena.