Jean Hatzfeld Literatura popularnonaukowa - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność

Przepraszamy, wygląda na to, że tym razem nie znaleźliśmy produktów dla Twojego zapytania.

Sugestie:

  • Sprawdź, czy na pewno poprawnie wpisałeś szukaną frazę
  • Skorzystaj z katalogu, aby w ten sposób znaleźć interesujący Cię produkt
  • W razie dodatkowych pytań, skontaktuj się z nami przy użyciu formularza kontaktowego

Jean Hatzfeld Literatura popularnonaukowa - książki, ebooki i audiobooki

Jean Hatzfeld urodził się w 1949 roku. To francuski dziennikarz, korespondent wojenny, pisarz, autor głośnych reportaży. Hatzfeld jest laureatem wielu prestiżowych nagród literackich i dziennikarskich. W 2010 roku otrzymał Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego. Do tej pory w Polsce ukazało się sześć książek Hatzfelda – „Nagość życia”, „Sezon maczet”, „Strategia antylop”, „Więzy krwi”, „Ostatni wyścig” i „Englebert z rwandyjskich wzgórz”. Hatzfeld specjalizuje się w pisaniu o Afryce. Większość jego książek to reportaże z miejsc dotkniętych wojnami, biedą i niesprawiedliwością społeczną. Ponadto pisał o Bliskim Wschodzie i Haiti. Hatzfeld relacjonował upadek bloku wschodniego w Europie Środkowej. Dla francuskojęzycznych mediów pisał o narodzinach „Solidarności” w Polsce oraz o aksamitnej rewolucji w Czechosłowacji. W latach 80. był korespondentem wojennym w Libanie, następnie relacjonował przebieg wojny w Jugosławii. W trakcie oblężenia Sarajewa Hatzfeld został poważnie ranny. Doświadczenia z Bałkanów zaowocowały dwoma książkami – „L’air de la guerre” (1994) oraz „La guerre au bord du fleuve” (1999).

Trylogia rwandyjska Jeana Hatzfeld

W połowie lat 90. Hatzfeld wyruszył do Rwandy. Efektem jego pracy dziennikarskiej były trzy książki poświęcone wojnie domowej w tym kraju – „Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy”, „Sezon maczet” oraz „Strategia antylop”. Hatzfeld postanowił dokonać swoistego eksperymentu – wrócił do Rwandy dwadzieścia lat po opisywanych przez siebie wydarzeniach. Swoje obserwacje i porównania opisał w książce „Englebert z rwandyjskich wzgórz”.

Wiosną 1994 roku Jean Hatzfeld był korespondentem w Jugosławii. Pierwsze doniesienia dotyczące ludobójstwa w Rwandzie obserwuje z ekranu telewizora, gdy przebywa w San Francisco, skąd relacjonuje mistrzostwa świata w piłce nożnej. Wówczas postanawia wyjechać do Afryki, by pisać o ucieczce setek tysięcy Hutu do krajów sąsiadujących z Rwandą. Następnie wraca do Paryża i zastanawia się, dlaczego w Europie tak mało mówi się o ocalałych z rzezi, która rozegrała się w Rwandzie. W 1997 roku postanawia wrócić do Afryki, by dać świadectwo rwandyjskiej masakry. Efektem rozmów z nielicznymi ocalałymi Tutsi opisał w „Nagości życia”, pierwszym tomie trylogii rwandyjskiej.

„Sezon maczet” to druga część trylogii Jeana Hatzfelda, której autor opisał ludobójstwo w Rwandzie. Tym razem reportażysta postanawia porozmawiać z mieszkającymi na skraju bagien sprawcami masakry. Dziesięciu mężczyzn, którzy odsiadują wyroki w więzieniu, decydują się opowiedzieć Hatzfeldowi swoją historię. Wśród zbrodniarzy są rolnicy, wojskowi, nauczyciele. Autor reportażu stara się dowiedzieć, co się stało, że wiosną 1994 roku ci mężczyźni zmienili się w bezwzględnych katów, którzy wzięli udział w ludobójstwie swoich sąsiadów – ludzi, z którymi obcowali na co dzień. Grali z nimi w piłkę nożną, razem jedli posiłki, chodzili do kościoła. Mężczyźni z więzienia w Rilimie nie usprawiedliwiają swojego działania. Opowiadają o tym, jak tygodniami, wedle skrupulatnie przygotowanego planu, z zimną krwią zabijali członków grupy Tutsi. „Sezon maczet” to wstrząsająca opowieść o przekroczeniu granic człowieczeństwa – o bezwzględności, brutalności i czystym złu. Wiedza o tym, że bohaterowie książki – Ignace, Pio czy Leopord – po kilku latach wyszli na wolność, dodatkowo intensyfikuje odbiór lektury.

Trzecią częścią trylogii rwandyjskiej jest „Strategia antylop”. Tym razem autor udziela głosu zabójcom i ofiarom rzezi. Autor odsłania przed czytelnikami świat niewyobrażalnego okrucieństwa, zła i bólu. Hatzfeld rozmawia z obiema stronami konfliktu i relacjonuje powrót Hutu i Tutsi do „normalnego życia” po masakrze, która nieodwracalnie podzieliła rwandyjskie społeczeństwo. Jean Hatzfeld stara się też znaleźć odpowiedź na pytanie, czy po takich doświadczeniach przebaczenie jest w ogóle możliwe.

Hatzfeld postanowił dokonać reporterskiego eksperymentu. Po dwudziestu latach od masakry w Rwandzie wrócił do kraju, by zobaczyć, jak obok siebie żyją ludzie, którzy pamiętają wydarzenia z wiosny 1994 roku i ich potomkowie. Tytułowy Englebert to jeden z nielicznych ocalałych, jednocześnie potomek ostatniego króla Rwandy. Englebert to postać wyjątkowa. Studiował we Francji, potrafi z głowy cytować „Kwiaty zła”, namiętnie czyta „Iliadę”. Masakrę w Rwandzie przeżył wyłącznie dzięki swojemu sprytowi, ukrywając się wśród papirusów na bagnach. Hatzfeld rozmawia z nim na nurtujący temat – jak można żyć po ludobójstwie?

Ostatni wyścig

Ostatni wyścig” to wyjątkowa książka w dorobku Hatzfelda. Autor skupia się na postaci Ayanleha Makedy, wybitnego etiopskiego maratończyka, którego kariera w wyniku afery dopingowej gwałtownie się zmieniła. Z olimpiady w Pekinie i sportowego piedestału Makeda trafił do okopów w ogarniętej wojną ojczyźnie. Pewnego dnia rozpoznaje go pasjonujący się sportem francuski dziennikarz, który próbuje na własną rękę dowiedzieć się, co stało za skandalem, który zakończył karierę Ayanleha. W chwili spotkania z Frédériciem Makeda był prostym szeregowcem. Mężczyźni zaczęli rozmawiać, w efekcie czego na jaw wyszło wiele nieznanych szczegółów z życia maratończyka. Francuski dziennikarz postanowił zgłębić historię jego upadku i dowieść, czy Makeda faktycznie przyjmował doping czy padł ofiarą szeroko zakrojonej akcji mającej doprowadzić do jego upadku. Za książkę „Ostatni wyścig” Hatzfeld otrzymał Nagrodę im. Tristana Bernarda przyznawaną twórcom piszącym o sporcie.

Książki Jeana Hatzfelda na Woblinku

W księgarni internetowej Woblink znajdziecie książki Jeana Hatzfelda w formie ebooka i papierowej.

Co znajdziesz w kategorii: Literatura popularnonaukowa

Literatura popularnonaukowa jest nastawiona przede wszystkim na popularyzowanie oraz objaśnianie nauki i zjawisk, które zachodzą w jej obrębie. Książki przynależące do tego gatunku są skoncentrowane przede wszystkim na przybliżaniu i wyjaśnianiu nieposiadającym naukowej wiedzy z danej dziedziny odbiorcom różnorakich zagadnień ze świata nauki. Publikacje popularnonaukowe są najczęściej pisane językiem pozbawionym skomplikowanych terminów technicznych utrudniających przyswajanie treści czytelnikom niezaznajomionym z naukową terminologią. „Literatura popularnonaukowa” jest częścią szerszej kategorii „Literatura faktu”. W skład tej kategorii wchodzą zarówno publikacje dotyczące znanych i cenionych naukowców, jak i różnych gałęzi nauki. Nie zabrakło tu takich pozycji jak „Lab girl. Opowieść o kobiecie naukowcu, drzewach i miłości”, „Po obu stronach mózgu. Moja przygoda z neuronauką”, „Lęk. Neuronauka na tropie źródeł lęku i strachu”, „Trauma i pamięć. Praktyczny przewodnik do pracy z traumatycznymi wspomnieniami”, „Empatia. Jak odkrycie neuronów lustrzanych zmienia nasze rozumienie ludzkiej natury”, „Jak czytać wodę. Wskazówki i znaki ukryte w morzach, jeziorach, rzekach i kałużach”, „Teraz. Fizyka czasu”, „Wszechświat i ja”, „Neuroerotyka”, „Wszechświat w twojej dłoni”, „Sapiens. Od zwierząt do bogów” czy też „Oszustwa pamięci”. W kategorii „Literatura popularnonaukowa” w internetowej księgarni Woblink.com znajdują się publikacje znanych i cenionych naukowców, profesorów oraz badaczy, jak na przykład książki Stephena Hawkinga, jednego z czołowych fizyków teoretycznych, profesora Jerzego Vetulaniego czy też niemieckiego leśnika pokazującego inne spojrzenie na otaczającą przyrodę – Petera Wohllebena.