Bułhakow Michaił Literatura faktu - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność
    Promocja
    okładka Dziennik Mistrza i Małgorzaty, Książka | Bułhakow Michaił, Bułhakow Jelena Siergiejewna

    Dziennik Michaiła Bułhakowa i jego żony Jeleny Siergiejewny, świadectwo tragicznego losu artysty w państwie totalitarnym. Bogata dokumentacja życia geniusza literatury XX wieku, uzupełniona listami pisarza do władz państwowych ZSRR oraz do przyjaciół i rodziny, także historia życia zwyczajnych ludzi i obraz świata, który dziś jest już nie do odtworzenia. Dodatkowym walorem są fotografie oraz komentarze Wiktora Łosiewa, znawcy twórczości Bułhakowa. Tu również znajdują się prz...

Bułhakow Michaił Literatura faktu - książki, ebooki i audiobooki

Michaił Bułhakow urodził się w 1891 roku. To rosyjski pisarz, dramaturg, autor „Mistrza i Małgorzaty”, jednej z najważniejszych powieści XX wieku.

Życie prywatne Michaiła Bułhakowa

Michaił Bułhakow urodził się i wychował w Kijowie. Był najstarszym z siedmiorga dzieci historyka religii, profesora Afanasija Iwanowicza i gospodyni Warwary Michajłowny. Michaił został półsierotą w wieku 16 lat, kiedy jego ojciec zmarł na chorobę nerek. Mimo że rodzina Bułhakowów była liczna i do tego niezbyt bogata, to jej członkowie interesowali się kulturą – głównie muzyką i teatrem. Podobno Michaił od wczesnych lat dzieciństwa fascynował się sztuką, a swoje pierwsze opowiadanie napisał już w wieku 7 lat.

W trakcie studiów powstały pierwsze zachowane teksty Bułhakowa. Na przełomie 1912 i 1913 roku napisał opowiadanie „Ognisty smok”. W 1916 roku Michaił ukończył studia na wydziale medycznym Uniwersytetu Lwowskiego, a następnie został powołany do armii, gdzie skierowano go do mieściny Nikolskoje znajdującej się w guberni smoleńskiej. Wraz ze swoją pierwszą żoną prowadził tam szpital, przez który przewinęło się blisko 15 tysięcy pacjentów. Bułhakowa zajmował się głównie amputacjami kończyn. Przez kolejne lata Bułhakow był przenoszony z miejsca na miejsce, w tym czasie trafiał do niewoli, bywał powoływany i zwalniany ze służby, kilka razy uciekał, a nawet planował emigrację. W czasie służby w wojsku uzależnił się od morfiny.

W 1920 roku trafił do Władykaukazu. Na miejscu rozpoczął pracę dziennikarską i postanowił porzucić praktykę lekarską na rzecz pisania. Na przestrzeni kilku następnych lat pracował w różnych redakcjach – pisał głównie felietony. W 1921 roku Bułhakow przeniósł się do Moskwy. Choć jego sytuacja materialna nie była stabilna i Michaił ciągle musiał podejmować się dorywczych zleceń, to wiatru w skrzydła nabrała jego kariera literacka. Ostatecznie Bułhakow napisał trzy powieści, kilkanaście opowiadań oraz dziesięć sztuk teatralnych. Debiutował „Notatkami na mankietach”, które zachowały się jedynie we fragmentach.

Wiosną 1922 roku Bułhakow związał się z pismem „Nakanunie”, które było wydawane w Berlinie. W 1924 roku ukazały się dwa teksty Bułhakowa – „Diaboliada” i „Biała gwardia”, które wcześniej we fragmentach ukazywały się w „Nakanunie”. W pierwszej z nich Bułhakow opisał człowieka, który zostaje wkręcony w tryby radzieckiej machiny biurokratycznej. Dla głównego bohatera, Korotkowa, biurokracja związana jest ze straszną siłą piekielną. Po tym jak zostaje zwolniony z pracy, nie potrafi poradzić sobie z tą siłą, przez co niechybnie popada w paranoje i podejmuje desperacką próbę ucieczki od pracowników urzędu śledczego.

Biała gwardia

Biała gwardia” to zaś powieść o rodzinie Turbinów, która żyje wspomnieniami po zmarłej Annie Władimirownie. Turbinowie żyją na Ukrainie, gdzie władzę sprawuje Pawło Skoropadski, będący pod wpływem stacjonujących w okolicy wojsk niemieckich, które zostały na tych terenach po zakończeniu I wojny światowej. Niemcy się jednak wycofują, a w okolicy organizuje się „biała” armia gen. Denikina. Nikt nie przeczuwa, że już niebawem władzę przejmą bolszewicy.

W latach 1924-1925 powstały dwa utwory science-fiction Bułhakowa – „Fatalne jaja” oraz „Psie serce”. Na szczególną uwagę zasługuje to drugie – bohaterem opowiadania jest profesor Preobrażeński, który postanawia przeszczepić psu Szarikowi ludzką przysadkę mózgową oraz jądra. Pies szybko zmienia się w człowieka, ale przybiera najgorsze ludzkie cechy i wady. Utwór w niezwykle błyskotliwy sposób stanowił krytykę rewolucji proletariackiej, biurokracji i reżimu radzieckiego.

Bułhakow najwięcej pisał dla teatru. W latach 1925-1936 napisał dziesięć sztuk: „Dni Turbinów”, „Mieszkanie Zojki”, „Szkarłatna wyspa”, „Bieg”, „Zmowa świętoszków”, „Adam i Ewa”, „Błogostan”, „Ostatnie dni”, „Batum”, „Iwan Wasiljewicz”.

Najważniejsza powieść Michaiła Bułhakowa - Mistrz i Małgorzata

W latach 1928-1930 we fragmentach ukazywała się najważniejsza powieść Michaiła Bułhakowa pt. „Mistrz i Małgorzata”. Choć pisarz wielokrotnie poprawiał i przygotowywał ostateczną wersję książki, to nie doczekał się jej pełnej publikacji za życia. Zmarł w 1940 roku, a „Mistrz i Małgorzata” po raz pierwszy ukazała się w druku 28 lat później, na dodatek w ocenzurowanej wersji. Na pełne wydanie bez wtrąceń cenzury trzeba było czekać kolejne kilkadziesiąt lat. Choć powieść zawiera w sobie mnóstwo motywów fantastycznych, to można znaleźć w niej wiele wątków autobiograficznych. Inspiracją do powstania postaci kota Behemota był pies autora o tym samym imieniu, a pierwowzorem Małgorzaty była trzecia żona pisarza – Helena.

„Mistrz i Małgorzata” rozpoczyna się niewinnie – do rozmowy dwóch moskiewskich pisarzy niespodziewanie wcina się zagadkowy cudzoziemiec. Ta sytuacja rozpoczyna serię tajemniczych i zagadkowych zdarzeń, które sukcesywnie będą wydarzać się w Moskwie. Ich wielkim finałem będzie bal u samego szatana. Równolegle do fabuły przedstawionej w czasach współczesnych Bułhakowowi, autor snuje opowieść o Poncjuszu Piłacie i ostatnich dniach życia Jezusa Chrystusa.

„Mistrz i Małgorzata” to jedna z najważniejszych książek XX wieku – powieść, która na stałe weszła do kanonu światowej literatury. Dzieło Bułhakowa znajduje się na wielu listach najważniejszych książek w historii literatury, m.in. na liście 100 książek XX wieku według „Le Monde”.

Powieść doczekała się wielu adaptacji filmowych, komiksowych i teatralnych. Ciężko doliczyć się nawiązań do powieści Bułhakowa w książkach, piosenkach, grach komputerowych czy innych dziełach kultury. To jasny znak, że „Mistrz i Małgorzata” to dzieło, które miało niebagatelny wpływ na sztukę.

Mistrz i Małgorzata – superprodukcja

W 2020 roku swoją premierę miał niezwykły audiobook – superprodukcja „Mistrz i Małgorzata”. To nagrana z niewiarygodnym rozmachem i świetnie zrealizowana interpretacja wielkiego dzieła Michaiła Bułhakowa. W rolach głównych występują Andrzej Chyra i Magdalena Różdżka.

Książki Michaiła Bułhakowa na Woblinku

W księgarni internetowej Woblink znajdziecie książki Michaiła Bułhakowa we wszystkich formatach (ebook, audiobook, książka papierowa.

Co znajdziesz w kategorii: Literatura faktu

„Literatura faktu” to obszerna kategoria zawierająca książki non-fiction. Taki typ literatury cechuje się przedstawianiem prawdziwych wydarzeń, historii oraz postaci. W skład tej kategorii wchodzą biografie, autobiografie, wspomnienia, literatura popularnonaukowa, książki podróżnicze, przewodniki oraz oczywiście reportaże. W kategorii „Literatura faktu” w księgarni internetowej Woblink.com znajdują się pozycje opisujące największe lub najbardziej tajemnicze zbrodnie, takie jak „Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej” Cezarego Łazarewicza, „Mindhunter. Tajemnice elitarnej jednostki FBI” Johna Douglasa i Marka Olshakera, „Zbrodnia niedoskonała” Katarzyny Bondy oraz Bogdana Lacha, książka „Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X” Izy Michalewicz skupiona na zbrodniach rozpracowywanych przez specjalną komórkę Policji czy bestsellerowe pozycje Billa Bassa i Jona Jeffersona „Trupia farma” i „Trupia farma. Nowe śledztwa” przybliżające czytelnikom pracę jednego z czołowych antropologów w ośrodku Antropologii Sądowej Uniwersytetu Tennessee. Nie można pominąć wielu wybitnych reportaży wydawanych przez wydawnictwo Czarne, jak na przykład „Wyniosłe wieże. Al-Kaida i atak na Amerykę”, „Droga do wyzwolenia. Scjentologia, Hollywood i pułapki wiary”, „Za jeden wiersz. Cztery lata w chińskim więzieniu” czy „Milczący Lama. Buriacja na pograniczu światów”. W kategorii „Literatura faktu” znajdują się również biografie ważnych i znanych postaci, jak na przykład „Beksińscy”, „Ksiądz Paradoks” i „Komeda” Magdaleny Grzebałkowskiej, „Ogień i furia. Biały Dom Trumpa” Michaela Wolffa, autobiografie „Pamiętnik księżniczki” Carrie Fisher czy „Obgadywanie świata” Jerzego Owsiaka. Mieszczą się tu również poruszające reportaże wojenne jak opowiadające o wojnie w Wietnamie „Depesze” Michaela Herra, współscenarzysty „Czasu Apokalipsy”, oraz fabularyzowane reportaże w typie „Czarnej” Wojciecha Kuczoka, książki opartej o tragiczne wydarzenia z 2002 roku, które rozegrały się w jednej z podlaskich miejscowości. A oprócz tego „Please kill me. Punkowa historia punka” Legs McNeil oraz Gillian McCain będąca wiernym obrazem Stanów Zjednoczonych z przełomu lat 60. i 70. XX wieku.