Opowiadana petersburskie należą do najbardziej znanych dzieł rosyjskiej literatury. Pisane były w latach 1835-36 w czasie pobytu Gogola w Sankt Petersburgu, gdzie wykładał historię na tamtejszym uniwersytecie. W czasie pobytu w wielkim mieście Gogol zetknął się z bezduszną administracją, co było powodem powstania kilku opowiadań, w których satyrycznie przedstawiał rosyjski system administracyjny, a jego nieprawidłowości oceniał w kategoriach moralnych. Tom zawiera opowiadania...
Opowiadana petersburskie należą do najbardziej znanych dzieł rosyjskiej literatury. Pisane były w latach 1835-36 w czasie pobytu Gogola w Sankt Petersburgu, gdzie wykładał historię na tamtejszym uniwersytecie. W czasie pobytu w wielkim mieście Gogol zetknął się z bezduszną administracją, co było powodem powstania kilku opowiadań, w których satyrycznie przedstawiał rosyjski system administracyjny, a jego nieprawidłowości oceniał w kategoriach moralnych. Tom zawiera opowiadania...
Wybitna, niedokończona powieść Nikołaja Gogola, pisana od 1835 do końca życia pisarza w 1852, uznawana za szczytowe osiągnięcie w jego dorobku. Z założenia trylogia na wzór “Boskiej komedii” Dantego, ostatecznie opublikowana została pierwsza część, którą, również wzorem Dantego, określić można jako “Piekło”. Bohaterem powieści jest Paweł Iwanowicz Cziczikow, który podróżuje w interesach po bezkresnej Rosji XIX wieku. Przybywa do miasta N. w celu zakupu "martwych dusz rewizy...
Mikołaj Gogol (1809-52) - rosyjski pisarz, poeta, dramaturg, autor m.in. powieści "Martwe dusze", cyklu opowiadań petersburskich (m.in. "Pamiętnik wariata, czy "Nos"), bodaj jednak największą sławę przyniosły mu dramaty, zwłaszcza "Ożenek" i przede wszystkim tłumaczony na kilkadziesią języków, grany w teatrach całego świata Rewizor. Jak pisze Antoni Semczuk (w Dziejach literatur europejskich) Intryga komedii oparta jest na komicznym qui pro quo: przygodnego podróżnika, młodzi...
Paweł Iwanowicz Cziczikow – grzeczny, zadbany, porządny obywatel – zajeżdża ze swym stangretem Selifanem oraz lokajem Pietrkiem do miasta gubernialnego N., gdzieś na rosyjskiej prowincji. Cziczikowa poznajemy powoli. Nie jest zbyt bogaty, ale też i nie jest biedny, "ani tłusty, ani chudy" – raczej dosyć bezbarwny. Zapoznaje się najpierw z ważnymi osobistościami miasta. Robi to bardzo zręcznie, wzbudza ogólną sympatię i zainteresowanie. Następnie zaczyna objeżdżać okoliczne ma...
Paweł Iwanowicz Cziczikow – grzeczny, zadbany, porządny obywatel – zajeżdża ze swym stangretem Selifanem oraz lokajem Pietrkiem do miasta gubernialnego N., gdzieś na rosyjskiej prowincji. Cziczikowa poznajemy powoli. Nie jest zbyt bogaty, ale też i nie jest biedny, "ani tłusty, ani chudy" – raczej dosyć bezbarwny. Zapoznaje się najpierw z ważnymi osobistościami miasta. Robi to bardzo zręcznie, wzbudza ogólną sympatię i zainteresowanie. Następnie zaczyna objeżdżać okoliczne ma...
"Paweł Iwanowicz Cziczikow przemierza w interesach rosyjską prowincję. Pije szampana z prezesem sądu, gra w wista z policmajstrem, chadza na bale do gubernatora, zachwyca miejscowe damy. Uważnie obserwuje rosyjskie inferno z jego namiętnościami, hulankami, łajdactwem i korupcją. Szukając martwych dusz na sprzedaż, spotyka żywych, choć naznaczonych już przez piekło ludzi. Cziczikow niczym Dante zstępuje w coraz to niższe kręgi, napotykając gburów, łapówkarzy i pijaków, by...
Paweł Iwanowicz Cziczikow – grzeczny, zadbany, porządny obywatel – zajeżdża ze swym stangretem Selifanem oraz lokajem Pietrkiem do miasta gubernialnego N., gdzieś na rosyjskiej prowincji. Cziczikowa poznajemy powoli. Nie jest zbyt bogaty, ale też i nie jest biedny, "ani tłusty, ani chudy" – raczej dosyć bezbarwny. Zapoznaje się najpierw z ważnymi osobistościami miasta. Robi to bardzo zręcznie, wzbudza ogólną sympatię i zainteresowanie. Następnie zaczyna objeżdżać okoliczne ma...
„Literatura piękna” to jedna z najszerszych kategorii, głównie ze względu na to, że jej granice są bardzo niewyraźne. Książki w tej kategorii często znajdują się na styku kilku gatunków, w wielu powieściach autorzy bawią się formą, eksperymentują z wykorzystywaniem różnych stylów literackich. Za jeden z najbardziej wyrazistych polskich przykładów można uznać prozę Andrzeja Stasiuka, która ma w sobie elementy autobiografii, reportażu, eseju i opowieści na granicy snu i jawy, a czasem nawet poezji. Kategoria „Literatura piękna” zawiera w sobie dzieła najwybitniejszych pisarzy wyróżnionych prestiżowymi nagrodami międzynarodowymi – Noblem, Pulitzerem, nagrodą Goncourtów czy Man Booker Prize ‒ oraz polskimi – Literacką Nagrodą Nike, Nagrodą Kościelskich, Angelusem, Literacką Nagrodą Gdynia, Paszportem „Polityki”. W tej kategorii znajdują się dzieła zarówno klasyków literatury, jak i pisarzy współczesnych oraz młodego pokolenia. Dlatego obok takich nazwisk jak Aleksander Dumas („Trzej muszkieterowie”, „Hrabia Monte Christo”), Fiodor Dostojewski („Idiota”, „Zbrodnia i kara”), Edgar Allan Poe, Marcel Proust („W stronę Swanna”), Charles Dickens („Oliver Twist”) znajdują się Łukasz Orbitowski („Tracę ciepło”), Wojciech Kuczok („Czarna”, „Gnój”), Eleanor Catton („Wszystko, co lśni”) czy Lauren Groff („Fatum i furia”). W tej kategorii znajdą coś dla siebie zarówno kobiety, jak i mężczyźni, ludzie w podeszłym, średnim i młodym wieku. „Literatura piękna” oferuje nie tylko rozrywkę, ale również możliwość poznania innych, często bardzo odległych kultur. W wielu powieściach zaciera się granica między realizmem a fikcją, a jednym z najciekawszych nurtów z pogranicza świata materialnego i metafizycznego jest realizm magiczny, którego przedstawiciele należą do najważniejszych współczesnych pisarzy (Olga Tokarczuk, Haruki Murakami, Salman Rushdie, Jorge Luis Borges).
