Sándor Márai Pozostałe - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność
    Promocja
    okładka Kronika Niedzielna, Książka | Sándor Márai

    Pierwsze wydanie tomu felietonów Kronika Niedzielna (Vasárnapi Krónika) Sándora Máraiego ukazało się nakładem wydawnictwa Révai, Budapeszt 1943; pierwsze wydanie powojenne - Akadémiai-Helikon Kiadó, 1994 roku. Kronika Niedzielna to autorski wybór felietonów Sándora Máraiego, publikowanych od grudnia 1936 do stycznia 1943 roku w dzienniku Pesti Hirlap, w prestiżowej rubryce stworzonej przez Ferenca Molnára, następnie wiele lat prowadzonej przez Dezső Kosztolányiego, innego wyb...

Sándor Márai Pozostałe - książki, ebooki i audiobooki

Sándor Márai urodził się w 1900 roku jako Sándor Károly Henrik Grosschmid de Mára. To węgierski pisarz, poeta, publicysta, dziennikarz, autor przeszło 20 powieści oraz kultowego dziennika, który pisał od 1943 roku aż do samobójczej śmierci w 1989 roku. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy węgierskich.

Sándor Márai - życiorys

Márai pochodził z rodziny saskich osadników. Na Węgrzech studiował prawo. W trakcie nauki publikował swoje pierwsze teksty – wiersze i artykuły – w czasopiśmie „Czerwony Sztandar”. Studia ukończył w Niemczech, ponieważ uciekł z kraju w obawie przed represjami. Choć współpracował z niemieckimi gazetami, to poezję tworzył tylko w języku węgierskim. Márai w młodości chętnie podróżował – odwiedził między innymi Frankfurt, Berlin, Paryż i inne duże miasta europejskie. W 1926 roku Sándor Márai odbył również wyprawę na Bliski Wschód. Zwiedził m.in. Egipt, Palestynę, Liban, Syrię i Turcję, a także Grecję oraz Włochy. Swoje wspomnienia z podziwiania egzotycznych miejsc opisał w książce „Śladami bogów”. Pisał w niej między innymi o odkrywaniu wschodniej kultury, jej odmienności i unikalności. Później, z perspektywy Wschodu, bardzo krytycznie pisał i mówił na temat odradzającej się po wojnie Europy.

W 1928 roku Márai wraz z żoną Iloną wrócili na Węgry i zamieszkali w stolicy. Przyjmuje się, że od 1930 roku Márai zaczął tworzyć w stylu realistycznym. Pierwsza powieść węgierskiego pisarza – „Pierwsza miłość” – ukazała się w 1928 roku. W 1930 roku swoją premierę miała pierwsza część cyklu „Dzieło Garrenów”. Seria ukazywała się na przestrzeni 1930 i 1948 roku. Ostatecznie na cykl składa się pięć książek – „Zbuntowani”, „Zazdrośni”, „Obcy”, „Znieważeni”, „Maruderzy”.

Dorobek literacki Sándora Máraiego

W 1934 ukazała się kolejna książka Máraiego pt. „Wyspa”. W tym samym roku swoją premierę miały „Wyznania patrycjusza” – autobiograficzna powieść składająca się z dwóch części. W pierwszej Márai opisuje lata swojego dzieciństwa i obraz Węgier początku XX wieku, druga zaś inspirowana jest okresem emigracji Máraiego i jego żony do Europy Zachodniej w latach dwudziestych. Swoją autobiograficzną opowieść Márai kontynuował w książce „Ziemia! Ziemia!...”, w której opisał lata 1944-48. Rok później swoją premierę miała książka „Rozwód w Budzie”.

Kolejnymi książkami Máraiego były „Cztery pory roku” (zbiór miniatur z 1938 roku), „Dziedzictwo Estery” (1939, powieść), „Występ gościnny w Bolzano” (1940, powieść), „Sindbad powraca do domu” (1940, powieść), „Magia” (1940, zbiór opowiadań). W 1942 roku ukazało się jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Máraiego, powieść pt. „Żar”. To niedużych rozmiarów książkach o męskiej przyjaźni, która zostaje zniszczona przez miłosny trójkąt. Wydarzenia z młodości bohaterów autor przedstawia z perspektywy starców, ludzi doświadczonych przez życie. „Żar” jest powieścią o niemożności ingerowania w przeszłość oraz o zwodniczej sile pamięci. Kolejną książką Máraiego był zbiór felietonów pt. „Niebo i ziemia”, który ukazał się w 1943 roku. W tym samym roku ukazała bodaj najgłośniejsza i najczęściej cytowana książka Máraiego – „Księga ziół”, czyli zbiór miniatur: cytatów, krótkich myśli, aforyzmów na temat życia, obyczajów, filozofii, kultury, literatury, podróżowania czy obcowania w społeczeństwie.

Kolejne książki Máraiego to „Siostra” (1946, powieść), „Pokój na Itace” (1952, powieść), „Krew świętego Januarego” (1958, powieść), „