Susan Sontag Nauka języków obcych - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność

Przepraszamy, wygląda na to, że tym razem nie znaleźliśmy produktów dla Twojego zapytania.

Sugestie:

  • Sprawdź, czy na pewno poprawnie wpisałeś szukaną frazę
  • Skorzystaj z katalogu, aby w ten sposób znaleźć interesujący Cię produkt
  • W razie dodatkowych pytań, skontaktuj się z nami przy użyciu formularza kontaktowego

Susan Sontag Nauka języków obcych - książki, ebooki i audiobooki

Susan Sontag była amerykańską pisarką - autorką esejów i powieści, producentką filmową, filozofką, nauczycielką, aktywistką społeczną i polityczną. Pisała m.in. o fotografii, kulturze, mediach, prawach człowieka czy AIDS. Jej książki przetłumaczono na ponad 30 języków. Jest uważana za jedną z najważniejszych intelektualistek swojej generacji.

Kariera akademicka Susan Sontag

Autorka urodziła się w 1933 roku w Nowym Jorku jako Susan Rosenblatt. Pochodziła z rodziny żydowskiej o korzeniach litewsko-polskich. Jej ojciec, Jack Rosenblatt, zmarł w Chinach na gruźlicę, gdy dziewczynka miała 5 lat. Matka poślubiła Nathana Sontaga, kapitana armii USA, siedem lat później. Susan i jej siostra Judith odziedziczyły nazwisko po ojczymie, nigdy jednak formalnie ich nie zaadoptował. Susan nie miała dobrych kontaktów z matką, pociechy szukała w książkach. W wieku 15 lat ukończyła North Hollywood High School, następnie rozpoczęła studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Szybko jednak przeniosła się na Uniwersytet w Chicago, podejmując studia z filozofii, historii starożytnej i literatury. Pośród jej profesorów znaleźli się m.in. Leo Strauss, Richard MCKeon czy Kenneth Burke. Trzy lata później otrzymała tytuł licencjata sztuk pięknych i została wybrana członkinią Towarzystwa Phi Beta Kappa, najstarszego akademickiego stowarzyszenia honorowego w Stanach Zjednoczonych, które promuje sztuki wyzwolone i nauki ścisłe. W 1951 roku jej praca ukazała się po raz pierwszy drukiem w zimowym numerze „Chicago Review”. W wieku 17 lat Sontag wyszła za mąż za wykładowcę socjologii na Uniwersytecie w Chicago, Philipa Rieffa. Małżeństwo przetrwało 8 lat. Para doczekała się syna Davida, który w przyszłości został redaktorem matki w „Farrar”, „Straus” i „Giroux”, a także pisarzem.

Susan Sontag była biseksualna. W trakcie swojego życia miała kilku partnerów i partnerek. Jak przyznawała w wywiadach, w życiu zakochała się 7 razy. To jednak z fotografką Annie Leibovitz spędziła ostatnie kilkanaście lat swojego życia.

Po ukończeniu studiów licencjackich i rocznej przerwie Sontag rozpoczęła studia podyplomowe na Harvardzie. Początkowo była to literatura, później filozofia i teologia. Po ukończeniu studiów magisterskich rozpoczęła studia doktoranckie z zakresu metafizyki, etyki, filozofii greckiej oraz filozofii i teologii kontynentalnej, również na Harvardzie. W 1957 roku otrzymała stypendium Amerykańskiego Stowarzyszenia Kobiet Uniwersyteckich na St Anne’s College w Oksfordzie. Zaledwie po semestrze przeniosła się na Sorbonę. Będąc w Paryżu, udzielała się towarzysko, spotykając z artystami i naukowcami, m.in. Allanem Bloomem, Harriet Sohmers oraz Maríą Irene Fornés. W 1959 roku przeniosła się do Nowego Jorku, zamieszkała z Fornés, przejęła opiekę nad synem i rozpoczęła wykłady na uniwersytetach. Jej literacka kariera zaczęła nabierać tempa.

Twórczość literacka Susan Sontag

Pomimo niewielkiego dorobku powieściowego Sontag uważała się za prozaiczkę. W wieku 30 lat opublikowała eksperymentalną powieść „The Benefactor” (1963), cztery lata później „Death Kit”, a w 1986 roku opowiadanie o epidemii AIDS „The Way We Live Now”. Sukces jako bestsellerowa autorka odniosła dopiero w 1992 roku dzięki „Miłośnikowi wulkanów”. Ostatnią powieść „W Ameryce” opublikowała na cztery lata przed swoją śmiercią. Otrzymała za nią w 2000 roku U.S National Book Award for Fiction. Ostatnie dwie książki osadziła w przeszłości, gdyż dzięki temu, jak twierdziła, mogła swobodnie pisać polifonicznym głosem. Ponadto napisała i wyreżyserowała cztery filmy oraz kilka sztuk teatralnych, m.in. „Alice in Bed” oraz „Lady from the Sea” – adaptację sztuki Henrika Ibsena.

To jednak dzięki esejom Susan Sontag zyskała międzynarodową sławę. Pisała w nich m.in. o przenikaniu się sztuki niskiej oraz wysokiej. W 1964 roku w jej szeroko znanym eseju „Zapiski o kampie” zburzyła mur pomiędzy powyższymi, uznając że sztuka może mówić również o tematach pospolitych, absurdalnych czy burleskowych. Esej został opublikowany w kolekcji „Przeciw interpretacji i inne eseje”. Sontag pisała także dużo o fotografii. W 1977 roku opublikowała serię esejów zebranych w kolekcji „O fotografii”, w których badała funkcję oraz znaczenie fotografii w świecie – m.in. jak wpłynęła na nasze postrzeganie świata i jak zastępuje rzeczywistość. Rozważała również jej powiązanie ze sztuką. Eseje to jednak także wnikliwa analiza współczesnego świata. Za książkę otrzymała National Book Critics Circle Award. Na temat roli fotografii Sontag teoretyzowała również w eseju „Looking at War: Photography’s View of Devastation and Death” (2002). Uważała, że problem polega nie na tym, że ludzie pamiętają przez fotografie, ale że pamiętają tylko je.

Wśród kolekcji jej esejów należy wymienić także „Style radykalnej woli”, „Pod znakiem Saturna” oraz „Widok cudzego cierpienia”. Sontag jest również autorką monografii m.in. „Choroby jako metafora” oraz jej kontynuacji „AIDS i jego metafory” (w Polsce wydanych w jednym tomie), a także innych form jak na przykład „Jak świadomość związana jest z ciałem”, „Odrodzona” czy „Myśl to forma odczuwania”. W Polsce Susan Sontag wydaje krakowskie wydawnictwo Karakter.

Za swoją działalność twórczą autorka zdobyła wiele nagród, wśród nich m.in. MacArthur Fellowship (1990), Nagrodę Malaparte (1992), Order Sztuki i Literatury (1999), Nagrodę Jerozolimską (2001), Nagrodę Księcia Asturii w kategorii literatura (2003). W 2003 roku otrzymała doktorat honorowy na Uniwersytecie Tübingen, a w 2010 roku w Sarajewie jej nazwiskiem nazwano plac teatralny „Theater Square of Susan Sontag”.

Eseje Susan Sontag w formie ebooka oraz książki papierowej znajdziecie na stronie księgarni internetowej Woblink.com.

Susan Sontag – aktywistka

Sontag rozpoczęła swoją misję jako aktywistka w 1960 roku. Sprzeciwiała się wojnie w Wietnamie. W 1968 podpisała nawet tzw. „Writers and Editors War Tax Protest”, odmawiając płacenia podatków. W tym samym roku odwiedziła Hanoi, co zaowocowało esejem „Trip to Hanoi”, w którym pozytywnie wypowiadała się na temat północnowietnamskiego społeczeństwa. Była prezeską PEN American Center, głównego amerykańskiego oddziału międzynarodowej organizacji pisarzy PEN. Wsparła Salmana Rushdiego po tym, jak irański przywódca Ayatollah Khomeini wydał na niego fatwę (wyrok śmierci) za bluźniercze w jego opinii „Szatańskie wersety”. Kilka lat później wyreżyserowała „Czekając na Godota” Samuela Becketta podczas oblężenia Sarajewa w oświetlonym świecami teatrze. Dla mieszkańców stolicy Bośni stała się symbolem, była często zapraszana, by udzielać przemówień i wywiadów dla gazet i telewizji. Burmistrz miasta, Muhamed Kreševljaković, ogłosił ją honorową obywatelką miasta. Była jedyną cudzoziemką, która została w ten sposób uhonorowana.

Jednak Susan Sontag znana też była ze swoich kontrowersyjnych wypowiedzi, które niejednokrotnie powodowały ostrą krytykę opinii publicznej. Uważała na przykład, że biała rasa ludzi jest „rakiem” historii człowieka – niszczy delikatną równowagę ekologiczną planety, co w prostej linii prowadzi do zagłady. Swoją opinią podzieliła się w 1967 roku w „Partisan Review”. Później przeprosiła wszystkich chorych na raka za użycia słowa „rak” w tym kontekście i napisała książkę, w której wyjaśniała dlaczego nie powinno się używać nazwy choroby jako metafory. Autorka wypowiedziała się także po atakach 11 września na World Trade Center. Nazwała je „potworną dawką rzeczywistości”, krytykując jednocześnie urzędników i media za próby przekonania opinii publicznej, że sprawcy byli „tchórzami”, którzy dokonali zamachu na demokrację niż raczej na samozwańcze supermocarstwo.

Susan Sontag zmarła w Nowym Jorku w grudniu 2004 roku w wyniku powikłań zespołu mielodysplastycznego, który przekształcił się w ostrą białaczkę szpikową. Została pochowana w Paryżu na cmentarzu Montparnasse.

Co znajdziesz w kategorii: Nauka języków obcych

W kategorii tej zawarte są podręczniki, słowniki, rozmówki, pomoce naukowe, a także repetytoria służące do nauki języków obcych. Znajdziemy tutaj publikacje wydawnictw specjalizujących się w tworzeniu kursów do nauki języków obcych – jak wydawnictwo Lingo, którego oferta powstaje w oparciu o międzynarodowe standardy i klasyfikacje. Najwięcej książek poświęconych jest nauce języka angielskiego, ale znaleźć tu możemy również pomoce do nauki języków niemieckiego, hiszpańskiego, włoskiego, francuskiego, rosyjskiego, japońskiego czy łaciny. W kategorii „Nauka języków” znajdują się nie tylko tradycyjne podręczniki, ale także kursy specjalnie przygotowane dla seniorów czy dzieci, a także kursy języka polskiego dla cudzoziemców. Możemy tu również odnaleźć rozmówki i słowniki specjalne, np. „Angielski w pracy i biznesie”, „Słownik synonimów języka niemieckiego”, „Idiomy języka angielskiego”, „Biblia polsko-angielska”, „Angielski u lekarza” czy „Słownik dla pielęgniarek i personelu medycznego polsko-angielski, angielsko-polski”. Ciekawą alternatywę dla nauki języka angielskiego proponuje wydawnictwo Poltex. Oferują oni teksty klasyki literatury światowej przygotowane w taki sposób, by pomóc w nauce dzięki czytaniu i jednoczesnemu słuchaniu tekstu w języku angielskim oraz wykonywaniu specjalnych ćwiczeń po każdym rozdziale. W ich ofercie znajdują się takie kanoniczne utwory jak “The Adventures of Sherlock Holmes” Arthura Conana Doyle’a, “Anne of Green Gables” Lucy Maud Montgomery, “The Secret Garden” Frances Hodgson Burnett, “Frankenstein” Mary Shelley, “Alice in Wonderland” Lewisa Carrolla czy “The Picture of Dorian Gray” Oscara Wilde’a.