Tadeusz Miciński Prasa - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność

Przepraszamy, wygląda na to, że tym razem nie znaleźliśmy produktów dla Twojego zapytania.

Sugestie:

  • Sprawdź, czy na pewno poprawnie wpisałeś szukaną frazę
  • Skorzystaj z katalogu, aby w ten sposób znaleźć interesujący Cię produkt
  • W razie dodatkowych pytań, skontaktuj się z nami przy użyciu formularza kontaktowego

Tadeusz Miciński Prasa - książki, ebooki i audiobooki

Tadeusz Miciński urodził się w 1873 roku. To poeta, pisarz, autor poematów, wierszy kontemplacyjnych, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli okresu Młodej Polski. Miciński uważany jest za jednego z najważniejszych pisarzy ekspresjonistycznych. W jego prozie i poezji dominowały tematy mistyczne.

Najważniejsze książki Tadeusza Micińskiego

Do jego najważniejszych dzieł należą: poemat „Łazarze” (1896), opowiadanie „Nauczycielka” (1896), tomik poezji „W mroku gwiazd” (1902), powieść „Nietota. Księga tajemna Tatr” (1910), powieść „Xiądz Faust” (1913).

Miciński swoją prozę opierał na prawdzie objawionej. Dominowała w niej gnoza, fatalizm oraz teoria o wyjątkowości jednostek, które posiadają predyspozycje do posiadania duszy i życia wiecznego. Jego poglądy były skomplikowane i niejednoznaczne. Wierzył w naukowe zgłębianie wiedzy tajemnej, jednocześnie odrzucając religię i wiarę.

Micińskiego uważa się za jednego z prekursorów polskiego surrealizmu i ekspresjonizmu. Jego utwory nasycone były mistyczną symboliką i licznymi alegoriami. Miciński był zwolennikiem łączenia filozofii dziejów z dokonaniami współczesnej techniki i mediów. W swoich utworach i adaptacjach teatralnych wykorzystywał (w teorii i praktyce) film, pojekcje, fotografię, rozmach widowisk plenerowych. Ponadto w scenariuszach teatralnych tworzył dramaturgię bliską scenariuszom filmowym.

W swoich utworach Miciński dywagował na temat religii, miejsca człowieka na świecie oraz filozofii. Był pod wrażeniem satanizmu i twierdzeń gnostyków średniowiecznych, którzy uważali, że świat stworzył nie Bóg, tylko Szatan. Wedle tych teorii świat ziemski miał być karykaturą nieba. Miciński doszukał się licznych analogii w literackich biografiach Lucyfera, Chrystusa i Feniksa, twierdząc, że to trzy imiona jednej postaci.

Nietota

W 1910 roku swoją premierę miała powieść „Nietota. Księga tajemna Tatr”. To opowieść o wędrówce przez Tatry Arjamana, którego uważa się za alter ego Micińskiego. Po drodze mężczyzna odwiedza autentyczne i mityczne, momentami zupełnie fantastyczne, miejsca znajdujące się w polskich górach. W utworze Tatry stają się magicznym sercem Polski i polskości. Arjaman spotyka prawdziwe i fikcyjne postaci – wiele z nich to uosobienia przyjaciół i wrogów poety. „Nietota”, podobnie jak wiele utworów z tamtych czasów, jest swoistym apelem do przebudzenia się Polski i Polaków z marazmu.

Xiądz Faust

Xiądz Faust” to jedno z ostatnich dzieł Micińskiego. Powieść poetycka ukazała się w 1913 roku. To opowieść o wyznawcach Antychrysta, którzy tworzą zorganizowaną społeczność. Łączy ich odnalezienie wspólnego szczęścia w grzechu. Zebrani uwalniają się od twardych rządów Boga. Miciński przedstawił tzw. „królestwo śmierci”, które można z perspektywy czasu porównać do współczesnego nam kapitalizmu.

Mené-Mené-Thekel-Upharisim

W 2019 roku nakładem Wydawnictwa IX ukazała jedna z najbardziej tajemniczych powieści Micińskiego pt. „Mené-Mené-Thekel-Upharisim. Tytuł nawiązuje do biblijnej przepowiedni, która miała pojawić się na ścianie pałacu babilońskiego władcy Baltazara.

„Mené-Mené-Thekel-Upharisim” to powieść równie niejednoznaczna jak jej autor. To z jednej strony pamiętnik, z drugiej zaś trudny do zakwalifikowania gatunkowego utwór pełen fantazji, urojeń, wizji sennych, które w przedziwny sposób mieszają się z rzeczywistością.

Tadeusz Miciński w kulturze

Przez swoje zainteresowanie oraz sposób ekspresji Micińskiego już za życia otaczała aura tajemniczości. Nazywano go „poetą magiem” i „czcicielem tajemnic”. Miciński przyjaźnił się z Witkacym, Stanisławem Przybyszewskim oraz Karolem Szymanowskim. Ten pierwszy zobrazował Micińskiego w swojej powieści pt. „622 upadki Bunga” jako Maga Childeryka. Miciński pojawia się również w „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego, w prześmiewczy sposób, jako Samotnik.

Poezja Tadeusza Micińskiego była wielokrotnie interpretowana w kulturze, głównie przez muzyków. Jego teksty wykorzystali w utworach i występach na żywo Marek Grechuta, Grzegorz Turnau, Roman Kostrzewski i zespół KAT oraz Ewa Demarczyk. W 2010 roku na płycie „Evangelion” ukazał się utwór „Lucifer” zespołu Behemoth, w którym wokalista Adam „Nergal” Darski śpiewa tekst wiersza o tym samym tytule. Ostatni wers recytuje gościnnie Maciej Maleńczuk.

Książki Tadeusza Micińskiego na Woblinku

W księgarni internetowej Woblink znajdziecie książki Tadeusza Micińskiego w formie ebooków i papierowej.

Co znajdziesz w kategorii: Prasa

W kategorii prasa znajdują się różnego rodzaju czasopisma – miesięczniki, kwartalniki i wydania specjalne topowych polskich periodyków. Na Woblink.com wśród najciekawszych tytułów znaleźć można miesięcznik „Znak” – magazyn o tematyce społeczno-kulturalnej, który wydawany jest, z krótką przerwą, od 1946 roku. Wśród stałych działów „Znaku” znajdują się: Temat miesiąca, Społeczeństwo i Świat, Idee oraz Ludzie–Książki–Zdarzenia. Do pisma regularnie piszą najciekawsi polscy felietoniści i pisarze oraz stawiają tam swoje pierwsze dziennikarskie kroki autorzy młodego pokolenia. Innym tytułem wartym wyróżnienia jest miesięcznik „W drodze” przeznaczony dla czytelników zainteresowanych codziennym życiem według wzorców chrześcijańskich. Pismo nie boi się trudnych tematów takich jak wiara i ekologia, kryzys wiary wśród sióstr zakonnych i księży czy ludzka seksualność. Dla miłośników muzyki na Woblinku znajdują się archiwalne numery pisma „Jazz Press”. Za darmo do pobrania są także archiwalne numery pisma „Book Up!” – bezpłatnego cyfrowego magazynu o książkach i kulturze, który powstał z inicjatywy portali Woblink oraz Lubimy Czytać. Ponadto znajdą w tej kategorii coś dla siebie miłośnicy kultury, polityki i spraw społecznych – „Res publica nowa” to kwartalnik, który „daje do myślenia”. To pismo prowadzone przez Fundację Res Publica im. Henryka Krzeczkowskiego, która zajmuje się też organizowaniem debat i wydarzeń dotyczących rozwoju i jakości kultury.