Władysław Reymont Książki - oprawa pocket

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność

Przepraszamy, wygląda na to, że tym razem nie znaleźliśmy produktów dla Twojego zapytania.

Sugestie:

  • Sprawdź, czy na pewno poprawnie wpisałeś szukaną frazę
  • Skorzystaj z katalogu, aby w ten sposób znaleźć interesujący Cię produkt
  • W razie dodatkowych pytań, skontaktuj się z nami przy użyciu formularza kontaktowego

Władysław Reymont Książki - oprawa pocket

Władysław Reymont to jeden z pięciu polskich laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. W 1924 roku otrzymał najważniejsze na świecie wyróżnienie literackie za czterotomową epopeję chłopską pt. „Chłopi”. Reymont należy do grona najważniejszych polskich pisarzy XX wieku. Obok „Chłopów” kolejną istotną książką w jego dorobku jest „Ziemia obiecana”.

Reymont pochodził z wielodzietnej rodziny wiejskiego organisty. Mimo stosunkowo dobrej sytuacji materialnej rodziny i ambitnego ojca Władysław nie chciał się rozwijać naukowo ani uczyć się gry na organach. Żeby zapewnić mu jakiekolwiek wykształcenie zawodowe, ojciec wysłał go do Warszawy, by nauczył się krawiectwa. Władysław Reymont ukończył Warszawską Szkołę Niedzielno-Robotniczą. W wieku osiemnastu lat dołączył do wędrownego zespołu teatralnego, ale to nie dawało szansy na godny zarobek. Rodzice załatwili mu pracę na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. 1894 rok był przełomowy dla Reymonta ‒ wtedy postanowił żyć z pisania. Ta decyzja okazała się bardzo trafiona – wkrótce zarobił wystarczająco pieniędzy, aby stać go było na podróże. W ciągu kilku lat odwiedził największe stolice Europy, a za granicą nawiązał kontakty literackie z takimi pisarzami jak Stanisław Przybyszewski czy Stefan Żeromski.

Ziemia obiecana

„Ziemia obiecana” to jedna z najważniejszych powieści Reymonta. Obok „Chłopów” jest najczęściej tłumaczoną książką pisarza. Reymont zbierał do niej materiały w czasie swojego rocznego pobytu w Łodzi. Miasto jawi się w nim jako wielka kapitalistyczna maszyna, która ma kolosalny wpływ na pracowników fabryk oraz biznesmenów – właścicieli przedsiębiorstw. Archetypicznymi bohaterami są tu trzej fabrykanci reprezentujący trzy podejścia do prowadzenia biznesu, trzy różne kultury i nacje. Jednym z nich jest Polak, Karol Borowiecki, drugim Niemiec, Max Baum, a trzecim Żyd, Moryc Welt. Mimo wielu dzielących ich różnic znajdują wspólny cel – efektywną pracę i wygryzienie konkurencji. „Ziemia obiecana” jest komentarzem do błyskawicznie rozwijającego się kapitalizmu, który na przełomie XIX i XX wieku wpłynął na przeobrażenie miast i ich industrializację.

W 1974 roku w kinach ukazała się ekranizacja powieści w reżyserii Andrzeja Wajdy. W role trzech głównych bohaterów wcielili się Daniel Olbrychski, Wojciech Pszoniak i Andrzej Seweryn. „Ziemia obiecana” to jeden z najważniejszych polskich filmów XX wieku. Wajda w znakomity sposób odtworzył mroczny charakter industrialnej Łodzi.

W 1976 roku „Ziemia obiecana” otrzymała nominację do Oscara w kategorii film nieanglojęzyczny. Był to czwarty polski film, który walczył o tę statuetkę. Wcześniej Akademia doceniła „Nóż w wodzie” Romana Polańskiego, „Faraona” Jerzego Kawalerowicza i „Potop” Jerzego Hoffmana.

Najważniejsza powieść Reymonta - Chłopi

Nad swoją najważniejszą powieścią Reymont pracował w latach 1892‒99. Książka ukazywała się w odcinkach na łamach „Tygodnika Ilustrowanego”. Ostatecznie została wydana w czterech tomach między 1904 a 1909 rokiem. Każda z części reprezentuje jedną porę roku – dzięki takiemu zabiegowi Reymont mógł odtworzyć cykl wiejskiego życia. Dzięki swoim obserwacjom stworzył niepowtarzalny obraz łowickiej wsi – zarówno świata ludzi, jak i przyrody. Bohaterami powieści, w przeciwieństwie do bohaterów „Ziemi obiecanej”, są ludzie wsi. Łączą ich zupełnie inne relacje niż te wiążące mieszkańców Łodzi. Kolejny raz Reymont przedstawia archetypiczne postacie, reprezentujące zawody i ludzkie postawy. Mamy tu zatem księdza, organistę, młynarza, rolników, gospodarzy i żebraków.

W 1924 roku, rok przed śmiercią, Władysław Reymont za „wybitny epos narodowy” otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

Co to jest książka?

Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.

Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.

Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.

E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.