„Zamieszczone w niniejszym tomie teksty nie mają charakteru naukowego ani typowo publicystycznego. Zaklasyfikować je chyba należy do nadzwyczaj pojemnej kategorii eseju lub szkicu. Połowa z nich dotyczy spraw i problemów specyficznie polskich, pozostałe traktują o zagadnieniach wystarczająco kontrowersyjnych, by poświęcić im nieco uwagi; spis treści powinien wyjaśnić resztę."
A. Waśkiewicz
Ciekawy i nowoczesny podręcznik dla liceów ogólnokształcących i techników. Składa się z dwóch działów: „Społeczeństwo” i „Państwo”. Ukazuje mechanizmy i dylematy wspólnoty narodowej, państwa oraz społeczeństwa obywatelskiego, widziane zwłaszcza z perspektywy młodych ludzi. Wyjaśnia zasady demokracji i pokazuje, czym różni się demokracja większościowa od konstytucyjnej, jak działają organy władzy oraz jak obywatele i obywatelki mogą na nie wpływać. Podręcznik przekonuje, że wa...
Książka Andrzeja Waśkiewicza dotyczy jednej z kluczowych idei związanych z demokracją – idei reprezentacji. Kiedy dzisiaj mówimy o kryzysie demokracji, w istocie najczęściej mamy na myśli kryzys instytucji reprezentacji. Andrzej Waśkiewicz z perspektywy historyka idei pokazuje znakomicie narodziny i rozwój idei reprezentacji, zwłaszcza przed jej zinstytucjonalizowaniem w demokracji przedstawicielskiej, a także problemy związane z funkcjonowaniem instytucji reprezentacji we w...
Niewielu dziś pewnie ascetów, wzorem Diogenesa gotowych do życia w beczce, ale też z pewnością nie wszyscy cieszący się życiem w społeczeństwie dobrobytu myślą tylko o tym, by dorównać bogactwem legendarnemu Krezusowi. Rzec można, że człowiek dojrzały podchodzi do rzeczy rzeczowo. Inaczej niż dzieci, dla których każda z nich jest zabawką, rozróżnia ich obiektywne przeznaczenie i subiektywny sens posiadania. Społeczna wartość rzeczy – jej zdolność do wymiany na inne – zagłusza...
Niewielu dziś pewnie ascetów, wzorem Diogenesa gotowych do życia w beczce, ale też z pewnością nie wszyscy cieszący się życiem w społeczeństwie dobrobytu myślą tylko o tym, by dorównać bogactwem legendarnemu Krezusowi. Rzec można, że człowiek dojrzały podchodzi do rzeczy rzeczowo. Inaczej niż dzieci, dla których każda z nich jest zabawką, rozróżnia ich obiektywne przeznaczenie i subiektywny sens posiadania. Społeczna wartość rzeczy – jej zdolność do wymiany na inne – zagłusza...
