Meseritz (dziś Międzyrzecz, Polska), kilkadziesiąt lat po wojnie. Miasto wciąż zaludniają duchy przeszłości, dawne uprzedzenia i historie, o których mówi się wyłącznie w czterech ścianach rodzinnych domów. Niemal zawsze ukradkowo, ściszonym głosem, aby nie usłyszał ich nikt niepowołany.Nastoletni Patryk Werhunt znajduje pływające w Obrze zwłoki jednego z sąsiadów. Okoliczności śmierci są niejasne, a cień podejrzenia pada na wkraczającego w dorosłość chłopaka. Traumatyczne wyd...
Meseritz (dziś Międzyrzecz, Polska), kilkadziesiąt lat po wojnie. Miasto wciąż zaludniają duchy przeszłości, dawne uprzedzenia i historie, o których mówi się wyłącznie w czterech ścianach rodzinnych domów. Niemal zawsze ukradkowo, ściszonym głosem, aby nie usłyszał ich nikt niepowołany. Nastoletni Patryk Werhunt znajduje pływające w Obrze zwłoki jednego z sąsiadów. Okoliczności śmierci są niejasne, a cień podejrzenia pada na wkraczającego w dorosłość chłopaka. Traumatyczne w...
Nowe, poszerzone wydanie kontrowersyjnej powieści Edwarda Pasewicza „Śmierć w Darkroomie”, głośnego prozatorskiego debiutu wielokrotnie nagradzanego poety. Listopad 2005. Poznań. Policja rozpędza nielegalną Paradę Równości. W manifie uczestniczy młody gej - Igor. Podobnie jak wielu innych, zostaje przewieziony na przesłuchanie. Ciało Igora znajdą tego dnia w darkroomie jednej z gejowskich knajp w centrum miasta. Kiedy śledztwo zostaje umorzone, komisarz Marcin Zielony przyj...
Edward Pasewicz (1971) Poeta, pisarz, dramaturg i kompozytor. Laureat VII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bieriezina. W 2004 roku otrzymał Medal Młodej Sztuki, w 2010 Nagrodę Specjalną Ministra Kultury. Wielokrotnie nominowany do głównych nagród literackich w kraju. Założyciel Sceny _21QCK, na której od 2010 roku prowadzi działania literackie, muzyczne i teatralne. Prezes zarządu Stowarzyszenia Queerowe Centrum Kultury (QCK). Członek redakcji miesięczn...
Kiedyś w Międzyrzeczu (wtedy Meseritz) był teatr. Tam debiutował w 1902 roku Nosferatu Wampir Max Schreck. A że przyjaźnił się z Brechtem, to i wystawiano tam Brechta (a właściwie sam się wystawiał). Kiedyś w deszczowy dzień szedłem z matką obok budynku, gdzie już nie było teatru, tylko zrujnowane kino i zrujnowana kawiarnia. Matka powiedziała: zawsze podobał mi się ten pałacyk. A ja powiedziałem: tu wystawiał Brecht. Deszcz padał dalej.
Edward Pasewicz
