Ewa Curie - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność
    Promocja
    okładka Podróż wśród wojowników, Książka | Ewa Curie

    Promocja
    okładka Maria Curie, Ebook | Ewa Curie

    Pierwsze w Polsce pełne i niecenzurowane wydanie kultowej biografii Marii Skłodowskiej-Curie napisanej przez jej córkę, Ewę Curie – pianistkę, dziennikarkę i pisarkę. Wielokrotnie wznawiana, nagrodzona American National Book Award, w 1943 roku sfilmowana przez Metro-Goldwyn-Meyer opowieść o wielkiej pasji, poświęceniu i miłości wzbogacona została w niepublikowane dotąd dokumenty oraz zdjęcia. Biografia Marii Curie autorstwa jej córki Ewy to barwny portret najsłynniejsz...

    Promocja
    okładka Maria Curie
, Książka | Ewa Curie

    Pierwsze w Polsce pełne i niecenzurowane wydanie kultowej biografii Marii Skłodowskiej-Curie napisanej przez jej córkę, Ewę Curie – pianistkę, dziennikarkę i pisarkę. Fascynująca opowieść o jednej z najwybitniejszych badaczek w historii nauki, napisana po francusku, została wydana po raz pierwszy w 1937 roku i do dziś pozostaje najbogatszym źródłem wiedzy o życiu dwukrotnej laureatki Nagrody Nobla, kobiety, której nazwisko zna każde dziecko w Polsce. Od dzieciństwa Marii Skło...

    Promocja
    okładka Maria Curie, Książka | Ewa Curie

    "Kiedy się urodziłam, matka moja miała lat trzydzieści siedem. Gdy podrosłam na tyle, aby móc ją zrozumieć i poznać, była już kobietą starą i bardzo sławną. A przecież ja nigdy w niej nie widziałam właśnie tej 'słynnej uczonej": zapewne dlatego, że myśl o własnej wielkości i sławie była dla Marii Curie czymś tak dalekim i nieważnym. Zawsze natomiast, jak tylko zdołam wstecz sięgnąć pamięcią, dostrzegam przy sobie ubogą studentkę, opętaną przez sny płomienne – Marię Skłodowską...

    Promocja
    okładka Podróż wśród wojowników, Książka | Ewa Curie

    Eve Curie – pisarka, dziennikarka i pianistka, która zyskała światową sławę i szacunek nie tylko za sprawą przynależności do słynnej rodziny Curie, ale przede wszystkim ze względu na własne dokonania. Kobieta niezwykła, która żyjąc w przełomowych dla historii świata czasach była nie tylko utalentowaną i przenikliwą ich kronikarką, ale też uczestniczką wielkiej polityki jako specjalny doradca sekretarza generalnego NATO czy ambasadorka UNICEF-u. Jej relacje z frontów II wojny ...

Ewa Curie - książki, ebooki i audiobooki

Ewa Curie, a w zasadzie Ève Curie Labouisse, to francusko-polska pisarka, dziennikarka, pianistka i polityczka. Córka Marii Skłodowskiej-Curie oraz Pierre’a Curie. Ewa Curie była autorką między innymi głośnej biografii swojej matki zatytułowanej „Maria Curie”, a także reportażu wojennego „Podróż wśród wojowników” oraz współautorką filmu dokumentalnego „Kraj mojej matki”. Była także mocno zaangażowana w pracę UNICEF od lat 60. XX aż do swojej śmierci w 2007 roku.

Dzieciństwo Ewy Curie

Ewa Curie była młodszą córką Marii Skłodowskiej-Curie oraz Pierre’a Curie, jej starsza siostra Irène urodziła się w 1897 roku. Ewa urodziła się 6 grudnia 1904 roku. Prawie nie znała swojego ojca, który zginął w tragicznym wypadku, gdy miała tylko dwa lata. Zdarzenie to stało się wielką traumą dla jej matki, w związku z czym w opiece nad dziewczynkami przez jakiś czas pomagał teść Marii, Eugène. Niestety także on zmarł w 1910 roku, dziewczynki wychowywała więc matka z pomocą guwernantek. Ewa po latach przyznała, że więź emocjonalną z Marią nawiązała dopiero w późniejszych latach. Matka dbała jednak o dobre wykształcenie córek i rozwój ich zainteresowań. Irène poszła w ślady matki i została naukowczynią (a w 1935 roku wraz z mężem Frédérikiem Joliot-Curie otrzymała Nagrodę Nobla). Ewę interesowały bardziej zagadnienia artystyczne i literackie, od dzieciństwa przejawiała talent muzyczny. Obydwie dziewczynki, choć były obywatelkami francuskimi (później Ewa przyjęła obywatelstwo amerykańskie) zachowały wiedzę i świadomość o swoim polskim pochodzeniu, a także posługiwały się językiem polskim.

Młodzieńcze czasy Ewy Curie

W 1921 roku szesnastoletnia wówczas Ewa po raz pierwszy podróżowała do Stanów Zjednoczonych. W związku z pozycją oraz uznaniem dla Marii Skłodowskiej-Curie, także jej córki były przyjmowane z honorami. Podczas tej wizyty kobiety spotkały się z prezydentem USA Warrenem Hardingiem, a także odwiedziły wodospad Niagara i Wielki Kanion Kolorado.

Zarówno Irène, jak i Ewa Curie ukończyły studia na Collège Sévigné w Paryżu. W 1925 roku Ewa uzyskała tam tytuł licencjata z nauk przyrodniczych oraz z filozofii. Nie ustawała także w nauce pianistyki, a swój pierwszy koncert dała w Paryżu w 1925 roku, a potem nieraz pojawiała się w różnych salach stolicy Francji, a także na francuskiej prowincji oraz w Belgii.

W 1926 roku Irène wyszła za mąż za Frédérika Joliot. W tym czasie Ewa nadal mieszkała wraz z matką, którą się opiekowała, w Paryżu. Towarzyszyła jej także w licznych podróżach po Francji, do Belgii, Włoch czy Szwajcarii, a także Hiszpanii. Maria Skłodowska-Curie zmarła 4 lipca 1934 roku. Po jej śmierci Ewa postanowiła napisać jej biografię. Wycofała się także w tym czasie z życia towarzyskiego i zamieszała w Auteuil, w niewielkim mieszkaniu, gdzie gromadziła i analizowała dokumenty pozostawione przez matkę.

Okres II wojny światowej

W 1939 roku, po wybuchu II wojny światowej, Ewa Curie została mianowana kierowniczką oddziału kobiecego komisariatu ds. informacji, którego kierownikiem został powieściopisarz i dramaturg Jean Giraudoux. 11 czerwca 1940 roku, po ataku Niemiec na Francję, Ewa opuściła Paryż, a po upadku tego kraju uciekła wraz z innymi na pokładzie statku do Anglii. Tam poparła generała Charlesa de Gaulle’a i siły Wolnej Francji. W związku z jej aktywną działalnością antynazistowską rząd w Vichy w maju 1941 roku odebrał jej francuskie obywatelstwo i skonfiskował majątek, który pozostał we Francji.

Przez większą część wojny Ewa Curie pozostawała w Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych. Wygłaszała tam odczyty oraz pisała do gazet. W 1940 roku została przyjęta przez ówczesną pierwszą damę Eleanor Roosevelt w Białym Domu. Wraz z Romualdem Gantkowskim Ewa stworzyła w USA w 1941 roku film opowiadający o okupowanej przez III Rzeszę Polsce pt. „Kraj mojej matki” (The Land of My Mother). Jest on dziełem unikatowym, zawiera bowiem nagrany uprzednio (w 1938 roku) na kolorowej taśmie reportaż z przedwojennej polski. Przez wiele lat uznawany był za zaginiony, został jednak odnaleziony w latach 90. XX wieku dzięki kanadyjskiej polonii.

Ewa Curie nie poprzestała na odczytach i artykułach. Od listopada 1941 do kwietnia 1942 była korespondentką wojenną w Afryce, ZSRR i Azji. W tym czasie była świadkiem między innymi ofensywy brytyjskiej w Egipcie oraz Libii (grudzień 1941), a także ofensywy Armii Czerwonej pod Moskwą (styczeń 1942). Podczas tej podróży Ewa spotkała wielu żołnierzy polskich walczących w Armii Polskiej generała Władysława Andersa, a także ówczesnego szacha Iranu Mohammena Rezę Pahlawiego, generalissimusa Czang Kaj-szeka czy Mahatmę Gandhiego. Jej relacje na bieżąco ukazywały się w amerykańskich czasopismach. W 1943 roku zostały zebrane w książkę „Podróż wśród wojowników” (Journey Among Warriors), która rok później nominowana była do Nagrody Pulitzera.

Później Ewa Curie wróciła do Europy, gdzie służyła jako ochotniczka w kobiecym korpusie medycznym Wolnych Francuzów w czasie kampanii włoskiej. Brała także udział w lądowaniu w Prowansji na południu Francji w sierpniu 1944. W tym samym roku została odznaczona francuskim Krzyżem Wojennym (Croix de Guerre).

Powojenne życie Ewy Curie

Po wyzwoleniu Francji w okresie od 1944 do 1949 roku Ewa Curie była współwydawczynią dziennika „Paris-Presse”. W tym czasie aktywnie działała politycznie, między innymi zajmowała się sprawami kobiet w rządzie Charlesa de Gaulle’a. W latach 1952-1954 była specjalną doradczynią sekretarza generalnego NATO. 19 listopada 1954 wyszła za mąż za Henry’ego Richardsona Labouisse’a, amerykańskiego polityka i dyplomatę. Labouisse był amerykańskim ambasadorem USA w Grecji (1962-1965). Ewa Curie-Labouisse otrzymała amerykańskie obywatelstwo w roku 1958.

Kiedy w 1965 roku Henry zrezygnował w pracy w administracji USA, przyjmując ofertę sekretarza generalnego ONZ, by objąć stanowisko dyrektora UNICEF. Pełnił tę funkcję do 1979 roku, a w jego działaniach czynnie wspierała go żona. Ewa Curie była często nazywana wtedy „Pierwszą Damą UNICEF-u”. Towarzyszyła mężowi w wielu podróżach, a także wtedy, gdy odbierał Pokojową Nagrodę Nobla przyznaną UNICEF.

Henry Labouisse zmarł w 1987 roku. Po jego śmierci Ewa Curie zamieszkała w Nowym Jorku. Para była bezdzietna, ale Ewę odwiedzała Anne Peretz, córka Henry’ego z pierwszego małżeństwa. Ewa Curie zmarła we śnie 22 października 2007 roku w swojej rezydencji na Sutton Place na Manhattanie w wieku niemalże 103 lat.

„Maria Curie” autorstwa Ewy Curie

W 1937 roku po raz pierwszy wydana została biografia Marii Skłodowskiej-Curie autorstwa jej córki Ewy. „Madame Curie” równocześnie pojawiła się we Francji, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych. W Polsce została opublikowana jako „Maria Curie” w roku 1938. Książka w wielu krajach została bestsellerem i zdobyła uznanie czytelników. W 1937 otrzymała amerykańską nagrodę National Book Award w kategorii literatury faktu, a sześć lat później doczekała się filmowej adaptacji. Później niekiedy pojawiały się krytyczne głosy dotyczące tej biografii, która pomija niektóre skandale dotyczące Marii Skłodowskiej-Curie (zwłaszcza romans z Paulem Langevinem, żonatym byłym uczniem męża Marii, z którym ta związała się po śmierci Pierre’a). Najnowsze wydanie „Marii Curie” autorstwa Ewy Curie ukazało się w Polsce nakładem Wydawnictwa W.A.B. w 2021 roku. Znajdziecie je na Woblink jako książkę papierową.