Celem tej pracy było wzbudzenie zainteresowania społeczeństwa, potrzebą reform w systemie prawnokarnym i penitencjarnym Królestwa Polskiego. Zerwanie z koncepcją kary jako odwetu i zastąpienie jej przez poprawczowychowawczą karę wraz ze stosowaniem opieki postpenitencjarnej wobec byłych skazanych wyróżnia Józefa Pawlikowskiego w historii polskiej myśli penitencjarnej.
Tę rozprawę polityczną wydano anonimowo w roku 1800 w Paryżu, ze względów konspiracyjnych podając w publikacji fałszywe miejsce wydania. Rzeczywiste autorstwo, przypisywane wcześniej błędnie m.in. Tadeuszowi Kościuszce, udało się ustalić ponad wiek później. Józef Pawlikowski był prawnikiem, publicystą jakobińskim i pamiętnikarzem epoki rozbiorów, na emigracji – sekretarzem i bliskim współpracownikiem Kościuszki. Na postawione w tytule pytanie odpowiada warunkowo.
