Wymowny tytuł, który oddaje dramatyzm niespełnionej i tragicznej miłości, do osoby tak bliskiej jak świecące słońce, czy wyczerpujące swą obecnością ukochane przedmioty. Prosta, bezpretensjonalna metafora, częste prozaizmy, które nie tracą nic ze swojego emocjonalnego wizerunku.
