Od ostatniej wielkiej wojny z Samnitami (298-290 przed Chr.), aż po apogeum potęgi republiki w I stuleciu przed Chr., o potędze Rzymu stanowiła siła jego legionów. Żołnierze, którzy w nich walczyli, czynili to z obowiązku względem państwa, a nie dlatego, że taki mieli zawód. To właśnie ta milicja podbiła Półwysep Apeniński, pokonała potężne monarchie hellenistyczne i zniszczyła kupieckie imperium Kartaginy. Pod koniec tego okresu cały basen Morza Śródziemnego znajdował się po...
Armia Kartaginy była różnorodna, stworzona z wojowników posiadających różnorakie umiejętności militarne, pochodzących z różnych grup etnicznych, czy kierowanych odmiennymi motywacjami. Podczas gdy niektórzy z nich byli obywatelami walczącymi w obronie swojej ojczyzny, inni byli bezwzględnymi najemnikami, którzy pozostawali lojalni tak długo, jak im płacono. W miarę postępu wojen punickich zasługi zawodowych żołnierzy zostały docenione i najemnicy stali się rdzeniem kartagińsk...
Zaciągani z różnych bitnych plemion zamieszkujących prowincje na pograniczach imperium, żołnierze auxilia nie byli zwykle obywatelami rzymskimi. Konnica auxilia zapewniała potężne siły uderzeniowe: zorganizowane, zdyscyplinowane i dobrze wyszkolone, które dobrze spisywały się prowadząc działania harcownicze oraz uderzeniowe. Niniejsza praca przedstawia wiele ról wypełnianych przez rzymskiego konnego z jednostek auxilia, w tym rekonesans, komunikację oraz zadania policyjne, ja...
Groźne i wyrafinowane, triery były najbardziej zabójczymi okrętami starożytnego świata, zaś w czasach ich dominacji na morzu głównymi użytkownikami ich niszczycielskiej potęgi byli Ateńczycy. Były one galerami zaprojektowanymi do walki przy wykorzystaniu napędu wiosłowego, zaś ich podstawową bronią był usytuowany na dziobie, wykonany z brązu taran. Niniejsze opracowanie zawiera całościową analizę najskuteczniejszego okrętu swoich czasów, broni, przy wykorzystaniu której Ateńc...
