„Stwór rozłożył nietoperze skrzydła, zapłonął jak zimny ogień, strzelając iskrami. Pochłonął go dym, srebrne ogniki zamieniły się w jaśminowe płatki i spadły wolno na porzeczki w czekoladzie. Jaśminowa herbata czekała na niego tuż za rogiem, w domu. Dom jest gdzieś bardzo daleko, na innej planecie, może jeszcze dalej. Stał tak chwilę samotny i zagubiony pod złotą kopułą mgły w swoim – nie swoim – mieście. Już nie miał wrażenia, że śni”. Dokąd zaprowadzi Pawła wyprawa w grudn...
