Najbardziej imponującym dokonaniem Ko Una, południowokoreańskiego poety, powieściopisarza i eseisty jest liczący 30 tomów cykl epickich wierszy Maninbo (Dziesięć tysięcy istnień), ogłaszany w latach 1986-2010. Ko Un kreśli w nim portrety i opowiada o losach ludzi, których napotkał bądź o których słyszał. Portrety te - różnorodne, dramatyczne, zabawne - pozwalają zanurzyć się w historii jego kraju, ale też medytacji nad człowieczym losem, nad mechanizmami namiętności i marzeń...
Ko Un napisał kiedyś: „Gdy ktoś kilka lat po mojej śmierci otworzy mój grób, będzie on pełen nie kości, ale wierszy napisanych w ciemnościach tego grobu”. Trudno lepiej wyrazić integralny związek jego życia z poezją - wiersze pisane przez Ko Una to niemal wdechy i wydechy; codzienne doświadczenia, spotkania, pejzaże, losy sąsiadów i wydarzenia historyczne zamieniają się w poezję - zarówno w formie haiku, jak obszernych poematów epickich - która na buddyjski sposób wszystko to...
