borek — mały bór, lasek.
margiel — odmiana skały osadowej złożonej z węglanów wapnia lub magnezu.
dzięcielina (gw.) — koniczyna.
smółka — kwitnąca na czerwono bylina z rodziny goździkowatych.
rohula — ostróżka.
brodawnik — mniszek lekarski.
mietlica — gatunek trawy.
mantyla — najczęściej: krótki płaszczyk lub chustka, lekki szal zakrywający ramiona i głowę kobiet.
smółka — niski kwiat z rodziny roślin goździkowatych koloru czerwonego, purpurowego, bordowego i karminowego.
dzwonek — kwiat o kształcie dzwonka, najczęściej koloru białego i fioletowego; głównie spotykany w górach.
globus (łac. pełna nazwa: globus histericus) — kula histeryczna; daw. nazwa znanego objawu zaburzeń nerwicowych polegającego na uczuciu utrudniającego przełykanie i oddychanie ucisku w przełyku.
antymigrenowy ołówek — sztyft parafinowo-mentolowy stosowany dla złagodzenia bólu głowy.
Rigollot (daw.) — plaster gorczycowy; eponim od nazwiska lekarza fr., będącego wynalazcą tego środka stosowanego przy bólach mięśniowo-stawowych.
faeton — lekki powóz używany do spacerów.
więź — bukiet.
facecja — żart, dowcip.
absolucja — rozgrzeszenie.
kilim — ozdobny, kolorowy dywanik, najczęściej wieszany na ścianę.
kasztanowaty — określenie maści (a więc barwy sierści) konia; maść kasztanowata to taka, w której włosy na ciele, w grzywie oraz ogonie konia są brązowej lub złocistej barwy; możliwe są natomiast tzw. odmastki, czyli np. biała skarpetka na nodze lub gwiazdka na czole.
gniady — określenie maści konia; maść gniada to taka, w której włosy tułowia są barwy brązowej, czekoladowej lub złocistobrązowej, zaś sierść nóg i pyska ciemniejsza lub całkowicie czarna, a włosy grzywy i ogona czarne lub ciemnobrązowe.
kosa — tu: warkocz.
strzeczna (gwar.) — stryjeczna.