16 lat po premierze „Drogi” powraca Cormac McCarthy! Amerykańskie wydawnictwo Knopf opublikowało informację, że tej jesieni ukażą się dwie powieści laureata Nagrody Pulitzera – „The Passenger” i „Stella Maris”. Będą to powiązane ze sobą opowieści, których fabułę dzieli osiem lat.  

Nowe powieści McCarthy’ego jesienią 2022 roku

Cormac McCarthy, uznawany za jednego z najważniejszych współczesnych pisarzy amerykańskich, powraca tej jesieni z dwoma książkami. Autor nazwany literackim spadkobiercą Faulknera jest autorem dziesięciu powieści i kilku scenariuszy filmowych. Od 2016 roku czytelnicy pisarza czekają na jego kolejne dzieło – dwanaście lat temu ukazała się „Droga”, za którą Amerykanin otrzymał Nagrodę Pulitzera. Powieść doczekała się ekranizacji w reżyserii Johna Hillcoata, z Viggo Mortensenem w roli głównej oraz Robertem Duvallem, Charlize Theron i Guy’em Pearcem w obsadzie.

droga mccarthy cormac jesień 2022
Znajdź książkę, ebooka lub audiobooka na Woblink.com

Co ciekawe, tej jesieni ukaże się nie jedna, a dwie powieści 88-letniego McCarthy’ego. 25 października do amerykańskich księgarni trafi powieść „The Passenger”, natomiast miesiąc później, 22 listopada, odbędzie się premiera książki „Stella Maris”. Nie ma jeszcze informacji, czy ukażą się w Polsce. Dotychczas jego dzieła ukazywały się w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Literackiego. Wiadomo jednak, że książki opublikują wydawnictwa w Wielkiej Brytanii (Picador), Hiszpanii (Literatura Random House), Królestwie Niderlandów (Arbeiderspers), Niemczech (Rowohlt), Włoszech (Einaudi), Francji (Editions de l’Olivier), Szwecji (Bonniers), Norwegii (Gyldendal), Danii (Gyldendal), Finlandii (WSOY) i Brazylii (Companhia).

Amerykański wydawca planuje wydrukować przeszło 300 tysięcy kopii obu książek oraz chce wydać unikalny, dwutomowy set. Na początku grudnia 2022 roku do księgarń trafi 50 tysięcy kompletów.

„The Passenger” i „Stella Maris” – dylogia Cormaca McCarthy’ego

McCarthy znany jest głównie z pisania o południu Stanów Zjednoczonych i jego brutalnym obliczu. Dwie najnowsze książki będą wyraźnie odbiegać tematycznie od dotychczasowych dzieł pisarza. Fabuła książki „The Passenger” rozpoczyna się w 1980 w Nowym Orleanie, gdy Bobby Western, nurek ratunkowy, otrzymuje zadanie zbadania wraku odrzutowca zatopionego u wybrzeży Missisipi. Mężczyzna odkrywa, że brakuje czarnej skrzynki samolotu, ponadto torba lotnicza i ciało jednego z pasażerów zaginęły w tajemniczych okolicznościach. Siłą rzeczy zostaje wplątany w tajemnicę lotniczej katastrofy. W niedługim odstępie czasu w jego domu pojawiają się dziwni mężczyźni w czarnych garniturach. To preludium zaskakującego thrillera, w którym McCarthy wciąga czytelnika w życie osobiste Bobby’ego, którego dręczą wspomnienia związane z jego ojcem i siostrą.

W drugiej książce – „Stella Maris” – McCarthy eksploruje postać siostry Bobby’ego Alicii Western – to pierwszy raz, gdy McCarthy skupia fabułę książki wokół kobiecej postaci. „Stella Maris” stanowi dopełnienie powieści „The Passenger”, choć jej fabuła rozgrywa się siedem lat wcześniej. Ta blisko 200-stronicowa książka została napisana w formie dialogu – transkrypcji rozmów pomiędzy kobietą i jej terapeutą, psychiatrą z Wisconsin, do którego 20-letnia Alicia trafiła w 1972 roku, ze zdiagnozowaną wówczas schizofrenią paranoidalną. Bobby i Alicia Western są rodzeństwem, które żyje w cieniu dokonań ich ojca, fizyka, który pomagał opracowywać bombę atomową. Ponadto muszą zmierzyć się z trudną miłością, która ich łączy, objawiającą się obsesją na swoim punkcie.

Zwrot McCarthy’ego ku nauce

W artykule zamieszonym na stronie The New York Times możemy przeczytać słowa Jenny Jackson, redaktorki książek McCarthy’ego w wydawnictwie Knopf, która nazwała powieść „Stella Maris” „księgą pomysłów”. „McCarthy pozwala Alicii zgłębiać jej obsesje, które (z tego, co mogę powiedzieć), są osobistymi obsesjami Cormaca” – dodała.
McCarthy od kilku lat związany jest z Santa Fe Institute. Pracuje tam w multidyscyplinarnym centrum badawczym. Wśród jego zainteresowań znajdują się różnego rodzaju ścisłe dyscypliny naukowe. Pisarz otacza się ekspertami w zakresie fizyki, teorii nauki oraz matematyki. W 2017 roku McCarthy opublikował esej pt. „The Kekulé Problem”, w którym podejmuje tematy ludzkiej nieświadomości i pochodzenia języka. Zwrot ku nauce znajdzie swoje ujście w jego najnowszych dziełach – „The Passenger” i „Stella Maris”. W książkach pojawią się takie kwestie, jak interdyscyplinarność nauki, ludzka moralność oraz granice ludzkiej wiedzy.

Cormac McCarthy – literacki spadkobierca Faulknera

Cormac McCarthy uznawany jest za jednego z najważniejszych i najwybitniejszych współczesnych pisarzy amerykańskich. Krytycy nazywają go literackim spadkobiercą Williama Faulknera, amerykańskiego laureata Nagrody Nobla. Obu pisarzy łączy surowy styl literacki oraz tematyka poruszana w książkach. McCarthy pisze głównie o południu Stanów Zjednoczonych i jego brutalnym obliczu.
Cormac McCarthy jest laureatem wielu prestiżowych nagród literackich i kulturalnych. Za swój debiut literacki – powieść „Strażnik sadu” – otrzymał Nagrodę Faulknera. Za „Rącze konie” dostał National Book Award oraz National Book Critics Circle Award. W 2006 roku ukazała się jedna z najgłośniejszych powieści początku XXI wieku, czyli „Droga” za którą Amerykanin otrzymał Nagrodę Pulitzera. Od wielu lat McCarthy wymieniany jest w gronie najpoważniejszych kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
cormac mccarthy to nie jest kraj dla starych ludzi jesień 2022
Znajdź książkę lub ebooka na Woblink.com

Większość dzieł McCarthy’ego doczekała się ekranizacji. Na wielki ekran trafiły adaptacje powieści „Rącze koni”, „Dziecię boże”, „Droga” i „To nie jest kraj dla starych ludzi”. Ponadto McCarthy napisał scenariusze do filmów „Sunset Limited” oraz „Adwokat”. Pisarz ma szczęście do adaptacji – większość z nich została odebrana pozytywnie przez krytykę. Największy sukces osiągnęła produkcja „To nie jest kraj dla starych ludzi” w reżyserii Ethana i Joela Coenów, która otrzymała aż 4 Oscary: za najlepszą reżyserię, za najlepszą rolę drugoplanową, za najlepszy scenariusz adaptowany oraz za najlepszy film roku.

Źródła: Biblioklept & The New York Times