Bony podarunkowe na Święta

Antoni Słonimski Ebooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność
    Promocja
    okładka Utwory wybrane, t. 2: Prozy krótkie i dłuższe. , Ebook | Mark Twain

    W serii Biblioteka Klasyków prezentujemy pięciotomową edycję "Utworów wybranych" Marka Twaina, której lwią część stanowią krótkie i dłuższe prozy: opowiadania, bajki, skecze, felietony i humoreski. Dwa pierwsze tomy aspirują do miana najobszerniejszej polskiej edycji małych i większych utworów Twaina. Wiele z nich ma swoją polską premierę - w przekładach Macieja Świerkockiego i Hanny Pustuły-Lewickiej. Zbieramy i wznawiamy klasyczne tłumaczenia Antoniego Słonimskiego, A...

    Promocja
    okładka Utwory wybrane, t. 1: Prozy krótkie. , Ebook | Mark Twain

    W serii Biblioteka Klasyków prezentujemy pięciotomową edycję "Utworów wybranych" Marka Twaina, której lwią część stanowią krótkie i dłuższe prozy: opowiadania, bajki, skecze, felietony i humoreski. Dwa pierwsze tomy aspirują do miana najobszerniejszej polskiej edycji małych i większych utworów Twaina. Wiele z nich ma swoją polską premierę - w przekładach Macieja Świerkockiego i Hanny Pustuły-Lewickiej. Zbieramy i wznawiamy klasyczne tłumaczenia Antoniego Słonimskiego, A...

    Promocja
    okładka „Wiem, o co ci chodziło…". Przeszłość jest moją ojczyzną. Wiersze, Ebook | Antoni Słonimski

    Był osobowością fascynującą. Harmonijnie łączył temperament warszawiaka z manierami długoletniego mieszkańca Londynu; wielbiciel Żeromskiego współżył w nim zgodnie z entuzjastą Wellsa, którego po wojnie wyparł Orwell. Patriota i kosmopolita, socjalista i liberał, liryczny poeta i autor felietonowych dowcipów. Niepodległość Polski, sprawiedliwość społeczna, wolności i prawa człowieka oraz odwaga i humor ― ten stop cech i wartości składał się na duchowe wyposażenie Słonimskiego...

Antoni Słonimski Ebooki

Antoni Słonimski to polski poeta, dramatopisarz, felietonista i prozaik pochodzenia żydowskiego. Był także współzałożycielem i członkiem kawiarni „Pod Picadorem” oraz grupy literackiej Skamander. Podczas II wojny światowej przebywał na emigracji, a po wojnie został dyrektorem Instytutu Kultury Polskiej w Londynie. Słonimski był także malarzem, grafikiem i rysownikiem, jak również krytykiem literackim i teatralnym. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki.

Życiorys i kariera literacka Antoniego Słomińskiego

Antoni Słonimski urodził się 15 listopada 1895 roku w Warszawie jako syn Marii Eugenii Goldman oraz lekarza i aforysty Stanisława Słomińskiego. Antoni był wnukiem Chaima Zeliga Słonimskiego, polskiego matematyka, astronoma i wynalazcy, a także prawnukiem Abrahama Jakuba Sterna, zegarmistrza i wynalazcy, który uważany jest za prekursora cybernetyki oraz twórcę młockarni, żniwiarki konnej czy tartaku mechanicznego. Późniejszy poeta chodził do warszawskiego Gimnazjum im. Jana Kreczmara, a w 1917 roku ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Warszawie. Już wtedy organizował wystawy własnych prac, a także współpracował z różnymi czasopismami, w tym miesięcznikiem „Pro Arte”.

„Pod Picadorem”

W 1918 roku Antoni Słonimski stał się jednym ze współtwórców kawiarni literackiej „Pod Picadorem”, a od 1919 roku poetyckiej grupy Skamander. Artystyczna Kawiarnia mieściła się początkowo przy Nowym Świecie 57 w Warszawie, a następnie w piwnicy Hotelu Europejskiego i była przede wszystkim miejscem spotkań Skamandrytów. Oprócz Słonimskiego założycielami byli inni twórcy skupieni wokół miesięcznika „Pro Arte et Studio”: Jan Lechoń oraz Julian Tuwim, a także Tadeusz Raabe. W założeniu „Pod Picadorem” była miejscem dekonstrukcji i ośmieszania założeń Młodej Polski, a przy tym skracania dystansu pomiędzy poetami a zwykłymi ludźmi. Stałymi bywalcami byli, poza założycielami, poeci Jarosław Iwaszkiewicz, Kazimierz Wierzyński, malarze Aleksander Świdyński i Romuald Kamil Witkowski, a także tacy literaci jak Feliks Przysiecki i Grzegorz Glass. Słuchali ich regularnie Stanisław Żeromski, Bolesław Leśmian, Wacław Berent czy Leopold Staff. Na początku roku 1919 „Pod Picadorem” połączyło się z klubem futurystów i przeniosło do Hotelu Europejskiego. 22 lutego 1919 roku do lokalu weszła policja z nakazem rewizji – nie znaleziono domniemanego składu broni, lecz odwieziono obecnych uczestników spotkania na komisariat, jako że przebywali tam oni po godzinie policyjnej. „Pod Picadorem” funkcjonowała w nowym miejscu ledwie chwilę – ostatecznie zamknięto ją w kwietniu 1919 roku.

Działalność literacka Słonimskiego

Antoni Słonimski w latach 1924-1939 był współpracownikiem tygodnika „Wiadomości Literackie” – prowadził tamtejszy dział recenzji teatralnych, a także pisał stały felieton oraz żartobliwe recenzje grafomańskich w jego opinii tomików poetyckich. W okresie 1926-1934 pisał tygodnika satyrycznego „Cyrulik Warszawski”. Od 1928 roku był członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich – po wojnie, w latach 1956-1959, był także jego prezesem. Teksty Słonimskiego używane były przez różnorakie grupy kabaretowe: „Czarny Kot”, „Stańczyk” „Tip Top”, „Ali Baba”, „Cyrulik Warszawski”, „Perskie Oko”, „Qui Pro Quo” czy rosyjski „Niebieski Ptak”. Był także członkiem Polskiego PEN Clubu oraz współpracował z Polskim Radiem.

W okresie II wojny światowej Antoni Słonimski wraz z żoną Janiną Konarską-Słonimską, znaną plastyczką, przebywał za granicą. Po jej wybuchu przedostali się do Rumunii, a potem do Paryża, gdzie przebywali w latach 1939-1940. Kiedy Francja upadła w roku 1940, Słonimscy przenieśli się do Londynu. Antoni obracał się tam w środowisku skupionym wokół Władysława Sikorskiego, postulującym sojusz Polski z ZSRR. Małżeństwo pozostało w Londynie także po zakończeniu działań wojennych. Słonimski nie zaprzestał on swojej twórczości, współpracował w czasopismami „Polska Walcząca” oraz „Wiadomościami Polskimi”. Wraz z Karolem Estreicherem, polskim historykiem sztuki, encyklopedystą, profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego i dyrektorem jego Muzeum (1951-1976) Słonimski założył miesięcznik „Nowa Polska”. Poeta kierował także sekcją literacką UNESCO (1946-1948), a w latach 1949-1951 był dyrektorem podlegającego władzom państwowym Instytutu Kultury Polskiej w Londynie. Powrócił na stałe do Polski w roku 1951 i już tutaj publikował swoje wiersze, felietony oraz artykuły w „Nowej Kulturze”, „Świecie”, „Przeglądzie kulturalnym”, „Szpilkach” oraz „Tygodniku Powszechnym”.

Choć był wiceprezesem Rady Kultury przy Ministerstwie Kultury i Sztuki w latach 1958-1959, później był uczestnikiem wielu akcji i działań opozycji demokratycznej. Był zaprzyjaźniony z wieloma młodymi opozycjonistami, w tym z Janem Józefem Lipskim oraz Adamem Michnikiem, który od 1969 roku był jego sekretarzem. To właśnie Antoni Słonimski był autorem tzw. Listu 34, który zaniósł do Urzędu Rady Ministrów 14 marca 1964 roku. Był to pierwszy zbiorowy protest polskich intelektualistów przeciwko działaniom cenzury, a także państwowej polityce kulturalnej. Słonimski nie zaprzestał krytyki władz i w związku z wydarzeniami roku 1968 podpisał tzw. Memoriał 59, a także tzw. List 14 sprzeciwiający się planowanym zmianom w konstytucji PRL. Z powodu tej działalności dzieła Antoniego Słonimskiego zostały wpisane na listę cenzorską.

Śmierć

W wyniku powikłań po wypadku samochodowym Antoni Słonimski zmarł 4 lipca 1976 w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu leśnym w Laskach wraz z żoną, Janiną Konarską-Słonimską. W swoim testamencie wszystkie autorskie prawa majątkowe do swoich utworów poeta zapisał Zakładowi dla Niewidomych w Laskach.

Twórczość

Antoni Słonimski debiutował literacko utworem „Wiersz o poecie” (1913), lecz za właściwy początek swojej kariery poetyckiej uważał publikację trzech sonetów: „Leonardo”, „Botticelli” oraz „Michał Anioł” w „Kurierze Warszawskim” w 1918 roku. Ten sam rok przyniósł także wydanie pierwszego tomiku zatytułowanego „Sonety”. Zawarte w nim oraz w zbiorze „Harmonia” utwory zaliczane są do nurtu parnasistowskiego, w którym kunsztowna budowa wierszy skrywa rozważania nad sztuką oraz artystą. W tym samym czasie Słonimski tworzył także lirykę ekspresjonistyczną, której efekty znaleźć można zwłaszcza w tomie „Czarna wiosna” (1919). Były to utwory aktywistyczno-pacyfistyczne poruszające aktualne problemy społeczne oraz rozważające rolę poety, wieszcza we współczesności. Tego typu wiersze tworzone były przez niego do końca lat 20., a za ostatni uznaje się poemat „Oko za oko” (1928).

Antoni Słonimski jest znany jednak nie tylko ze swojej twórczości poetyckiej, ważnym elementem w jego dorobku jest także publicystyka przynosząca mu sporą popularność, a także wywołująca różnorakie polemiki, a nawet napaści słowne. W swoich felietonach pisarz wyrażał przede wszystkim poglądy ówczesnej liberalnej inteligencji, sam będąc racjonalistą oraz sceptykiem. Starał się zwalczać uprzedzenia narodowe oraz rasowe, ostro wypowiadał się także przeciwko ekspansji faszyzmu. Słonimski był mistrzem ciętej riposty oraz pełnego precyzyjnego szyderstwa dowcipu. Po wojnie drukował swoje teksty głównie na łamach „Szpilek” oraz „Tygodnika Powszechnego”, koncentrując się na walce z konformizmem, snobizmem, a także ekstremizmem awangardy artystycznej.

Słonimski jest również twórcą teatralnym – napisał między innymi alegoryczno-ekspresjonistyczny dramat „Wieża Babel”, który został wystawiony przez Leona Schillera w 1927 roku. Stworzył także trzy komedie: „Murzyn warszawski” (wystawiony w 1928 roku), „Lekarz bezdomny” oraz „Rodzina”. Podejmował w nich aktualne tematy społeczne, w tym problemy z asymilacją, a także – chociażby w „Rodzinie” – zawierał w nich silne wątki antytotalitarne.

Pisarz był twórcą wszechstronnym – w swoim dorobku ma także dwie powieści science fiction, „Torpeda czasu” (1924) oraz „Dwa końce świata” (1937), w dużej mierze inspirowane twórczością H. G. Wellsa. Słonimski starał się w nich ukazać groźbę militaryzmu, wyścigu zbrojeń oraz dyktatury. Istotnym punktem w jego twórczości są także teksty szopek politycznych, pełnych kalamburów, parodii i pure nonsens. Wybór utworów napisanych wraz z Julianem Tuwimem, zatytułowany „W oparach absurdu”, znajdziecie na Woblink. O Warszawie opowiada z humorem i sentymentem we „Wspomnieniach warszawskich”.

Książki Antoniego Słonimskiego dostępne w księgarni Woblink

Takie dzieła Antoniego Słonimskiego jak właśnie „Wspomnienia warszawskie”, „W oparach absurdu”, „Mętne łby” czy „Moja podróż do Rosji” znajdziecie na Woblink. Podobnie jak inne dzieła polskich XX-wiecznych twórców są tu one w formie książek papierowych, ebooków lub audiobooków.

Czym są ebooki?

Ebooki to książki, których treść została zapisana w formie elektronicznej. Są nazywane również e-książkami, publikacjami elektronicznymi czy książkami elektronicznymi. Ebooki można odczytywać na komputerach i laptopach, ale są one przeznaczone głównie do czytania na urządzeniach przenośnych takich jak smartfony, tablety i przede wszystkim czytniki książek elektronicznych. Ebooki posiadające swoje pierwowzory w formie papierowej są jej odwzorowaniem. Posiadają wszystkie elementy obecne w „tradycyjnej” wersji, takie jak okładkę, ilustracje, spis treści, przypisy itp.

Niepodważalną zaletą ebooków jest to, że w odróżnieniu od drukowanej książki można w nich zmieniać rodzaj oraz wielkość czcionki, formatować tekst, a w zależności od posiadanego czytnika istnieje też możliwość wyszukiwania pojedynczych słów w tekście, dodawania zakładek i robienia notatek.

Formaty ebooków

Ebooki są dostępne w wielu formatach. Najpopularniejsze z nich, będące standardem dla publikacji elektronicznych, to EPUB, MOBI i PDF.

Epub

To nowoczesny format będący standardem publikacji ebooków. Format EPUB umożliwia zmienianie wielkości fontu, co pomaga dopasować jego rozmiar do ekranu. Ebooki w tym formacie najlepiej odczytywać na urządzeniach posiadających ekran eINK (elektroniczny papier), chociaż można je odczytać także na smartfonie czy tablecie. Format EPUB jest możliwy do odczytania na komputerze, jednak do tego celu konieczne jest zainstalowanie właściwego oprogramowania.

Mobi

Jest formatem ebooków wykorzystywanym przez czytniki firmy Amazon – Kindle (oraz na innych urządzeniach i programach dostępnych na rynku). Publikacje MOBI są zapisane w formacie Mobipocket, można więc pobrać je na dowolny sprzęt elektroniczny posiadający oprogramowanie umożliwiające odczytanie plików MOBI. Format ten jest oparty na języku HTML, dlatego jego wyświetlanie jest możliwe na urządzeniach mobilnych.

PDF

To format zapewniający taki sam wygląd strony jak w wersji papierowej – w tym formacie podział na strony jest sztywny. PDF służy do długoterminowego archiwizowania elektronicznych danych i może być odczytywany na większości komputerów, laptopów, smartfonów, czytników czy tabletów.