Chcę przeczytaćKoszyk
Chcę przeczytaćKoszykpusty

Agnieszka Osiecka - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Trafność wyszukiwania
    PromocjaNowość
    okładka Szpetni czterdziestoletni, Ebook | Agnieszka Osiecka

    Młodość Agnieszki Osieckiej przypadła na lata pięćdziesiąte, odwilż i polski październik 1956 roku. W „Szpetnych czterdziestoletnich” poetka przybliża nam niezwykłą atmosferę tamtych czasów. Jazz i wykopki, Zbigniew Cybulski i Marian Eile, łódzka Filmówka i Piwnica pod Baranami – prywatny leksykon Osieckiej to barwny zbiór zjawisk, postaci i miejsc ważnych dla niej samej i dla ówczesnych „pięknych dwudziestoletnich”. Agnieszka Osiecka skończyła pisać „Szpetnych czterdziesto...

    Ebook

    6,9 (581)
    Szpetni czterdziestoletni

    Agnieszka Osiecka

    -18

    41,60 zł

    34,11 zł

1 2 3

Agnieszka Osiecka - książki, ebooki i audiobooki

Agnieszka Osiecka była jedną z ikon polskiej kultury XX wieku. Znana głównie jako poetka i autorka tekstów piosenek, była także wielokrotnie nagradzaną (m.in. na KFPP w Opolu, Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie) pisarką, reżyserką teatralną i telewizyjną oraz dziennikarką. Otrzymała także kilka odznaczeń, w tym Złoty Krzyż Zasługi (1979) oraz pośmiertnie Krzyż Komandorski z Gwiazdą Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług dla kultury polskiej. Dorobkiem artystycznym Osieckiej i promocją jej twórczości zajmuje się założona przez córkę pisarki Agatę Passent, ­Fundacja Okularnicy.

Agnieszka Osiecka wczesne lata

Agnieszka Osiecka urodziła się 9 października 1936 w Warszawie, jako córka pianisty Wiktora Osieckiego oraz Marii z domu Sztechman. O rozwój intelektualny i artystyczny dziewczynki od najmłodszych lat dbał przede wszystkim ojciec. To właśnie dzięki niemu Osiecka wyrosła na indywidualistkę, krytycznie odnoszącą się do obowiązujących norm społecznych i wzorców, co nie zawsze podobało się jej rówieśnikom.

Po ukończeniu nauki w żeńskim liceum im. Marii Skłodowskiej-Curie na warszawskiej Saskiej Kępie, Osiecka rozpoczęła studia na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego (1952–1956). Później edukację kontynuowała na Wydziale Reżyserii Filmowej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1957–1962).

Już będąc studentką Łódzkiej Filmówki Osiecka zrealizowała dziewięć etiud filmowych, w tym dokument "STS 58" (1959), poświęcony Studenckiemu Teatrowi Satyryków oraz etiudę "Słoń" opartą na motywach opowiadania Sławomira Mrożka. Praktykę odbyła na planie "Niewinnych czarodziejów" Andrzeja Wajdy. Po opuszczeniu murów szkoły nie stanęła już jednak za kamerą. Mimo to pozostała związana z filmem dzięki tekstom piosenek, które możemy usłyszeć w filmach i serialach takich jak "Czterej pancerni i pies", "Noce i dnie" czy "Jan Serce".

Twórczość Agnieszki Osieckiej

Od początku lat 60. Agnieszka Osiecka współpracowała ze Studenckim Teatrem Satyryków jako członkini rady artystycznej oraz autorka tekstów piosenek. Napisała ich dla nich aż 166! Wiele z nich weszło na stałe do kanonu polskiej muzyki. Jednym z jej największych przebojów była „Piosenka o okularnikach” z muzyką skomponowaną przez Jarosława Abramowa, która stała się hymnem młodej polskiej inteligencji. W 1963 roku utwór zdobył pierwszą nagrodę na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, a trzy lata później nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki za piosenkę "Na całych jeziorach – ty" i drugą nagrodę w koncercie „Premiery” za piosenkę "Dookoła noc się stała".

Przez wiele lat autorka współpracowała z czołowymi kompozytorami takimi jak Marek Lusztig, Edward Pałłasz, Seweryn Krajewski czy Maciej Małecki. Pisała również dla znanych polskich artystów estradowych, w tym Majki Jeżowskiej, Maryli Rodowicz, Violetty Villas, Skaldów, Grażyny Łobaszewskiej, Kaliny Jędrusik, Edyty Geppert, Katarzyny Nosowskiej czy Czerwonych Gitar. Skutkiem tej współpracy są niezapomniane utwory, które zajmują trwałe miejsce w historii polskiej muzyki rozrywkowej: „Małgośka”, „Niech żyje bal”, „Polska Madonna”, "A ja wolę moją mamę", "Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma", "Kochankowie z ulicy Kamiennej" , "Uciekaj moje serce", "Na całych jeziorach ty", "Zielono mi". Do języka polskiego na stałe weszło również wiele powiedzeń poetki, które funkcjonują dziś jako niezależne zwroty. Są to między innymi: "Czy te oczy mogą kłamać?", "Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma", "To wszystko z nudów" czy "Zielono mi".

Równolegle Osiecka rozwijała się na polu literackim. Zadebiutowała w 1954 w roli reporterki w dzienniku "Głos Wybrzeża". Swoje teksty, eseje reportaże i recenzje filmów publikowała także w „Nowej Kulturze”, „Sztandarze Młodych”, „Po prostu”, „Literaturze”, „Kulturze” i „Polsce”. Była członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Na swoim koncie miała także reklamy telewizyjne emitowane na antenie TVP. Była m.in. autorką kultowego, znanego na całym świecie sloganu "Coca­-cola to jest to!".

Działalność teatralna i telewizyjna Agnieszki Osieckiej

Współpraca Osieckiej z TVP rozpoczęła się w 1961 roku. Konrad Swinarski zainscenizował wtedy w telewizyjnym studio jej "Przesadę. Wodewil". Wcześniej autorka stworzyła dla niego teksty piosenek do widowiska wystawionego na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie - "Ptaków" Arystofanesa. Osiecka była także autorką scenariusza do widowiska muzycznego "Niech no tylko zakwitną jabłonie" (1964), które zdobyło główną nagrodę na Festiwalu Polskiej Dramaturgii Współczesnej i stało się hitem teatralnym lat 60. XX wieku w Polsce.

Dwa lata później rozpoczęła pracę redaktorki w Polskim Radiu. Przez siedem lat prowadziła tam z Janem Borkowskim "Radiowe Studio Piosenki", które promowało gwiazdy polskiej estrady i pozwoliło na wydanie ponad 500 piosenek. W 1994 Agnieszka Osiecka nawiązała współpracę z André Hübnerem-Ochodlo przy założonym przez niego Teatrze Atelier w Sopocie. To tam powstały jej ostatnie, a zarazem uznawane za najlepsze w dorobku artystycznym sztuki teatralne - "Apetyt na śmierć" oraz "Darcie pierza". Od 1997 roku Teatr nosi jej imię, a raz do roku odbywają się w nim półfinałowe koncerty konkursu na interpretację piosenek Agnieszki Osieckiej - "Pamiętajmy o Osieckiej".

W trakcie swojej kariery miała także okazję współpracować z Kabaretem Olgi Lipińskiej i kabaretem pod Egidą.

Książki Agnieszki Osieckiej

Agnieszka Osiecka napisała prawie 2000 tekstów piosenek, które zostały później zebrane i wydane w tomach - "Kolory" (1963), "Wyszłam i nie wróciłam" (1969) czy "Listy śpiewające" (1970). Była również autorką książek, opowiadań, tomików poezji i prozy. Pisała zarówno dla dorosłych - "Czarna wiewiórka", "Salon gier", "Rozmowy w tańcu", "Szpetni czterdziestoletni," czy opowiadanie "Biała bluzka", jak i dla dzieci - "Dzień dobry Eugeniuszu", "Wzór na diabelski ogon", "Ptakowiec", "Szczególnie małe sny" czy "Dixie" – opowiadanie, na podstawie którego nakręcono serial animowany.

Wiele tytułów autorstwa Osieckiej ukazało się już po jej śmierci. W 2004 roku z inicjatywy córki, Agaty Passent oraz Fundacji Okularnicy, PWM rozpoczął wydawanie kilkunastotomowego "Wielkiego śpiewnika Agnieszki Osieckiej", w którym zawarto prawie 500 piosenek autorki. Cztery lata później światło dzienne ujrzał również dedykowany Adamowi Michnikowi dziennik "Na wolności. Dziennik dla Adama". W 2013 roku Wydawnictwo Prószyński Media rozpoczęło publikację pamiętników Osieckiej - "Dzienniki". W 2016 z kolei ukazała się wcześniej niepublikowana, a bardzo osobista powieść w formie dziennika, zawierająca elementy biograficzne - "Neponset". Książka powstała na podstawie zdeponowanych w Archiwum Agnieszki Osieckiej w Bibliotece Narodowej w Warszawie trzech wersji tekstu (maszynopisów i rękopisów).

W księgarni internetowej Woblink znajdziecie także biografie poetki, m.in. "Potargana w miłości" (2015) Uli Ryciak czy "Nikomu nie żal pięknych kobiet" Zofii Turowskiej (2020). Powstał o niej także serial - "Osiecka".

Życie prywatne Agnieszki Osieckiej

Przez życie Agnieszki Osieckiej przewinęło się kilku ważnych mężczyzn. W czasie studiów autorka była związana z Januszem Gazdą. Na przełomie lat 1956-1957 rozpoczął się jej burzliwy romans z pisarzem Markiem Hłaską, z którym była zaręczona. Ich związek nie przetrwał jednak próby czasu. W 1958 roku Hłasko wyjechał z Polski, obawiając się powołania do wojska i represji, a Osiecka z powodu braku paszportu nie mogła do niego dołączyć. Wkrótce po tym Hłasko zerwał z nią kontakt.

Latem 1963 roku Osiecka poślubiła Wojciecha Frykowskiego, ale małżeństwo szybko się rozpadło z powodu jego agresji, niewierności i problemów z alkoholem. Po rozwodzie była związana z Andrzejem Jareckim, a w 1966 roku wyszła za reżysera Wojciecha Jesionkę, z którym również rozstała się po kilku miesiącach. Następnie Osiecka związała się z Danielem Passentem, z którym miała córkę - Agatę Passent. Później, przez 14 lat, była związana ze Zbigniewem Mentzlem. Ostatnim mężczyzną w jej życiu był André Ochodlo, niemiecki aktor i reżyser.

W 2010 roku za zgodą dzieci, Agaty Passent oraz Konstantego Przybory, wydawnictwo Agora opublikowało korespondencję Osieckiej i Jeremiego Przybory - "Listy na wyczerpanym papierze". Tom zawiera treść listów, jakie zakochani wysyłali do siebie w latach 1964-66. Teksty wielu ich piosenek, jak się okazało,­ między innymi "Inwokacja" ("Bez ciebie") i "S.O.S" Przybory, "Mówiłam żartem" i "Na całych jeziorach ­– ty" Osieckiej były w istocie sekretną korespondencją pomiędzy parą.

Agnieszka Osiecka zmarła w warszawskim szpitalu 7 marca 1997 roku na raka jelita grubego. Spoczęła na warszawskich Powązkach.