The main theme of the story – dedication to his work. Fyodor Lukich never forgets about his students, nor about the ill-treatment that could be imposed on them by others. The end of the story is also interesting, because the reader can again see how devotional Fyodor Lukic really is. He advocates fair treatment to his students to the end.
The center of attention was a small group of people, but everything was spinning around Ivan Laevsky, self-confident and selfish 28-year-old. He escaped with the wife of another man and lived in sin. Perhaps there is not even a duel in the literal sense, but a duel with the contradiction of the main character. He realized that love was not so, and did not know what to do, what to say.
Opowiadania Antona Czechowa to niepowtarzalne dzieła, które poruszają ważne tematy socjalne i psychologiczne. Cechuje je subtelne oddanie emocji bohaterów i niezwykła precyzja w opisie ich wnętrza. Często zawierają również ironiczne odniesienia do społeczeństwa oraz błyskotliwe komentarze na temat kondycji ludzkiej. Dzięki temu Czechow umiejętnie ukazuje różnice między warstwami społecznymi i obnaża hipokryzję i fałsz w relacjach międzyludzkich. Jego opowiadania są doskonałym...
Antoni Pawłowicz Czechow – (1860-1904) rosyjski nowelista i dramatopisarz, z wykształcenia lekarz, mistrz małych form. Dramaturgia Czechowa o specyficznych właściwościach formalnych , niwelująca tradycyjny podział na gatunki literackie eksponująca epikę oraz szczególną rolę podtekstu i aluzji, jakkolwiek jest związana tematycznie z życiem i problemami społeczeństwa rosyjskiego.
This is a story about psychological and spiritual health, about true happiness, about loneliness and about genius. The main character finds complete spiritual harmony and happiness only in a state of mental illness, when he sees hallucinations in the form of a mysterious Black Monk, with whom you can talk for hours about the eternal, true, truly valuable. This is definitely one of the best works of Anton Pavlovich on the topic of madness and, at the same time, quite a calm,...
The peculiarity of the author’s works were his remarks, which embodied Chekhov’s plan to convey to the reader the atmosphere of his book. The Book of the Cherry Orchard also begins with a remark, which contains a very important phrase: „The room, which is still called the children’s room.” It is simply impossible to depict this replica of the writer on stage, only the reader can imagine and understand that although much time has passed, but nothing has changed, and the room...
This is one of the most dramatic works of Chekhov. The conflict between the four main characters. Everyone has their own point of view, but who will be right in the end? Because of their conflict, everything is going to a bad spot, but can the mother really be able to bring her son or husband to the tragic end?
Urzędnicza machina, mająca wpływ na każdy aspekt życia człowieka, to nie wymysł ostatnich lat - już w Carskiej Rosji ten mechanizm działał bardzo dobrze. Czechow był naocznym obserwatorem tych działań - widział ludzi niepotrafiących samodzielnie podjąć żadnej decyzji, jednak decydujących o losach milionów. Pomimo tego, że rzeczywistość urzędnicza sama w sobie jest "zabawna", czasami ciężko w to wszystko uwierzyć...
“Chłopi” to nowela Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.Nowela “Chłopi” po publikacji w 1897 została uznana za literacką sensacją roku, wywołała wielkie kontrowersje, ale z perspektywy czasu jest uważana za jedno z arcydzieł Czechowa.
“Moje życie” to nowela Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.“Moje życie” jest to wspaniała nowela Czechowa, opisująca historię młodego szlachcica który zapragnął żyć z pracy własnych rąk.
“Skrzypce Rotszylda” to nowela Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.Jest to opowieść rozgrywająca się w małym miasteczku zamieszkałym przez długowiecznych starców. Jakow Iwanow żyje z produkcji trumien. Niestety nawet szpital i więzienie nie zamawiają trumien w tym przedziwnym miasteczku.
“Bezprawie” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.„Odbywając zwykły spacer wieczorny, asesor kolegjalny Migujew zatrzymał się przy słupie telegraficznym i ciężko westchnął. Tydzień temu, kiedy wracał do domu z przechadzki, dogoniła go na tem samem miejscu jego była służąca Jagna i syknęła z wściekłością: — Poczekaj-mi! Już ja ci takiego stołka podstawię, że b...
“Szczęśliwy” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.Iwan Aleksejewicz podczas postoju wysiadł z wagonu, by napić się koniaku. Teraz nie może odnaleźć przedziału, którym podróżował wraz z żoną, z którą właśnie odbywają podróż poślubną. W wagonie spotyka dawno niewidzianych znajomych.
Zbiór opowieści znakomitego rosyjskiego pisarza tworzącego w wieku XIX, mistrza „małych form literackich”, w której przeważały obrazki obyczajowe, miniatury z życia urzędników, kupców, ziemian i chłopów, łączące komizm z wyraźnymi akcentami krytyki społecznej. W zbiorze znajdują się następujące utwory: „Szósty pawilon”, „Trzy lata”, „Skrzypce Rotszylda”, „Chłopi”, „Moje życie”.
Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i rosyjskiej._x000D_ _x000D_ Akcja rozgrywa się w niewielkim miasteczku, które zamieszkiwali „prawie wyłącznie starzy ludzie”, w którym główny bohater mieszka i pracuje jako grabarz - Jakow Iwanow, którego mieszkańcy nazywają po prostu Jakowem. Oprócz swojego głównego dochodu Jakub otrzymywał również dochody z gry na skrzypcach, zwykle na weselach i koncertach miejscowej orkiestry, w której większość muzyków była Żydami. Grał dobr...
Jest rok 1880, do redakcji wydawnictwa zgłasza się mężczyzna z propozycją wydania kryminału. Redaktor jest początkowo niechętny, ale zasiada do lektury i odkrywa intrygę, której nie spodziewałby się po niepozornym gościu. Śledczy Siergiej Kamyszew poznaje młodą dziewczynę, córkę leśniczego, w której natychmiast się zakochuje i stara się zdobyć jej wdzięki. Nie zdaje sobie jednak sprawy z faktu, że dziewczyna prowadzi własną grę z innymi mężczyznami z okolicy. Niespodziewanie ...
Mój przekład nie jest (i nie może być) ostateczny. Nie staram się poprawiać poprzednich tłumaczeń – gdyż nie były błędne. Oddawały one język czasów, w których powstały, były ówczesną interpretacją sztuk Czechowa i dały mu intensywną obecność w historii polskiego teatru. Od tamtego czasu zmieniła się jednak polszczyzna. Zmienił się także sposób gry aktorskiej. Pogłębiliśmy wiedzę na temat życia i twórczości autora. Natomiast nie zmienił się sam Czechow – jest wciąż współczesny...
TMój przekład nie jest (i nie może być) ostateczny. Nie staram się poprawiać poprzednich tłumaczeń – gdyż nie były błędne. Oddawały one język czasów, w których powstały, były ówczesną interpretacją sztuk Czechowa i dały mu intensywną obecność w historii polskiego teatru. Od tamtego czasu zmieniła się jednak polszczyzna. Zmienił się także sposób gry aktorskiej. Pogłębiliśmy wiedzę na temat życia i twórczości autora. Natomiast nie zmienił się sam Czechow – jest wciąż współczesn...
„Wrogowie”, „Poleńka”, „Wiera”, „Wołodia”, „Trzy lata”, Pojedynek”, „Pani z pieskiem” to siedem opowiadań mistrza nowelistyki rosyjskiej w legendarnym przekładzie Natalii Gałczyńskiej. I gdyby szukać wspólnego tematu tych historii, to wszystkie są „o trudnej miłości”. "I zdawało się, że jeszcze chwila, a wyjście się znajdzie i wtedy zacznie się inne, piękne życie; i oboje doskonale wiedzieli, że do końca jest bardzo daleko, bo to, co najcięższe, najtrudniejsze, dopiero się za...
Zbiór opowiadań Antoniego Czechowa - rosyjskiego nowelisty i dramatopisarza, klasyka literatury rosyjskiej. Literaturoznawcy określają go jako mistrza "małych form literackich", w jego twórczości przeważały obrazki obyczajowe, miniatury z życia urzędników, kupców, ziemian i chłopów, łączące komizm z wyraźnymi akcentami krytyki społecznej, a wszystko to na barwnym tle obyczajowym XIX-wiecznego imperium carów.
