Julian Tuwim - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Trafność wyszukiwania

Julian Tuwim - książki, ebooki i audiobooki

Julian Tuwim był jednym z najważniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego, autorem tekstów literackich, kabaretowych i operetkowych, tłumaczem oraz współzałożycielem kabaretu literackiego "Pod Picadorem" oraz grupy literackiej Skamander.

O Julianie Tuwimie słów kilka

Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 roku w Łodzi, w rodzinie zasymilowanych Żydów. Jego ojciec, Izydor, był księgowym stroniącym od nadmiernego kontaktu z ludźmi, uciekającym od rzeczywistości w świat książek. Matka, Adela, marzyła o bywaniu na salonach, co skutkowało częstymi napięciami między małżonkami. Jedynym rodzeństwem Juliana była jego młodsza siostra Irena, z którą łączyła go szczególna więź, także miłość do literatury. Irena Tuwim zapisała się na kartach literatury dziecięcej jako wybitna tłumaczka "Kubusia Puchatka" A.A. Milne.

Julian Tuwim był uczniem Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi (1904-1914). Uczył się słabo, przez matematykę był zmuszony powtarzać szóstą klasę. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył jednak zaledwie jeden semestr.

Początki działalności założyciela grupy Skamander

Tuwim zadebiutował literacko w 1911 roku, przekładem poezji Leopolda Staffa na esperanto. Dwa lata później, jego pierwszy wiersz, "Prośba" ukazał się w "Kurierze Warszawskim". Później publikował jeszcze w wielu innych czasopismach m.in. w "Pro Arte Studio", "Zdroju", "Narodzie", "Kurierze Polskim", "Skamanderze", "Pani" czy "Wiadomościach Literackich".

Tuwim zasłynął jako poeta międzywojennego kabaretu i prężny członek warszawskiej sceny literackiej. Był współtwórcą kabaretu „Pod Picadorem” i autorem tekstów dla wielu kabaretów, takich jak „Qui Pro Quo” czy „Cyrulik Warszawski”. Jego styl łączył humor, satyrę i liryzm. Pisał również libretta operetkowe, skecze i teksty piosenek.

Jako założyciel grupy poetyckiej Skamander (1916) promował poezję związaną z codziennością, unikającą martyrologii i patosu. Tłumaczył także dzieła poetów rosyjskich, francuskich i niemieckich. Od 1922 roku wraz z Antonim Słonimskim oraz Janem Lechoniem pisali szopki polityczne. W 1927 roku Tuwim podjął współpracę z Polskim Radiem, gdzie po kilku latach został kierownikiem artystycznym działu humoru. Był członkiem założycielem Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS) oraz członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. W jego bogatym życiorysie można również znaleźć wzmiankę o pracy w Biurze Prasowym Józefa Piłsudskiego.

Podczas II wojny światowej Tuwim przebywał na emigracji, najpierw we Francji, później Portugalii, Brazylii, a na koniec w USA. Tworzył tam poezję pełną tęsknoty za ojczyzną, m.in. utwór "Kwiaty polskie". Podczas okupacji niemieckiej, jego twórczość została wpisana na niemieckie listy proskrypcyjne, jako szkodliwa i niepożądana. Po powrocie do Polski w 1946 roku Tuwim został okrzyknięty poetą państwowym. Cieszył się dużym uznaniem, a władze PRL otaczały go szczególną opieką.

Życie prywatne poety narodu

W 1919 roku Julian Tuwim poślubił Stefanię Marchew. Po powrocie z emigracji para adoptowała z domu dziecka córkę - Ewę. Ewa Tuwim-Woźniak założyła później „Fundację im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim”, która zajmuje się niepełnosprawnymi i nieuleczalnie chorymi dziećmi i młodzieżą. Sprawuje także opiekę nad dorobkiem artystycznym poety i jego siostry.

Poeta miał poważne problemy zdrowotne. Cierpiał na zaburzenia nerwicowe, alkoholizm a także agorafobię, która niejednokrotnie uniemożliwiała mu wyjście z domu i normalne funkcjonowanie. Przeszedł również ciężką operację wrzodów żołądka.

Julian Tuwim odszedł 27 grudnia 1953 w pensjonacie „Halama” w Zakopanem na atak serca. Pochowano go w Alei Zasłużonych na Powązkach.

Twórczość Juliana Tuwima

Tuwim pozostaje jedną z ikon polskiej literatury. Był wszechstronnym artystą literackim – autorem tekstów kabaretowych, rewiowych, librecistą, tłumaczem literatury rosyjskiej, poetą i eseistą. Jego dorobek obejmuje różnorodne formy i gatunki literackie, od popularnych wierszy dla dzieci (np. "Lokomotywa", "Ptasie radio", "Pan Hilary", "Słoń Trąbalski") po ambitne dzieła poetyckie pełne eksperymentów językowych, takie jak "Bal w Operze". Specyficzny humor Tuwima, przejawiający się w błyskotliwych grach słownych i bystrości umysłu, znalazł odzwierciedlenie w jego twórczości. Tworzył wiersze o wyjątkowej giętkości językowej, gdzie rytm i brzmienie słów współtworzyły treść utworów. Przykładem jest "Lokomotywa", w której zastosował onomatopeje i rytmikę oddającą dynamikę pociągu. Tuwim nie unikał tematów społecznych i politycznych. Jego wiersz "Do prostego człowieka" jest przykładem zaangażowania w sprawy prostych ludzi, zaś inne utwory, takie jak "Bal w Operze", zawierają ostrą satyrę społeczną. Tuwim nie stronił także od kontrowersyjnych środków wyrazu, czego dowodem jest "Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich, aby go w dupę pocałowali".

Julian Tuwim znany był również z działalności tłumaczeniowej, przekładając m.in. dzieła Aleksandra Puszkina ("Jeździec miedziany") i Władimira Majakowskiego ("Obłok w spodniach"). Eksperymentował z językiem, tworząc neologizmy oraz zaangażował się w badania nad esperanto, co wpłynęło na jego późniejsze próby poetyckie w duchu języka pozarozumowego (Słopiewnie).

Julian Tuwim w księgarni internetowej Woblink

Julian Tuwim pozostaje jednym z najważniejszych polskich poetów XX wieku, a jego dzieła są nadal inspiracją dla kolejnych pokoleń. 2013 rok Sejm RP ogłosił Rokiem Juliana Tuwima. Utwory autora znajdziecie w Woblinku w formacie ebooka, audiobooka oraz książki papierowej.