Opis treści
Dwie kobiety rozmawiają
O tym, że może się tak zdarzyć, że jakaś część życia upłynie bez miłości. I o tym, że to nie zniszczy doszczętnie.
O relacji z samym sobą, wyrozumiałości, przyglądaniu się sobie uważnie i z cierpliwą czułością.
O smutku nierównym rozpaczy.
O dzieciach, które biorą rodziców na wychowanie.
O równowadze, którą można pochwycić jak rzuconą z drugiego brzegu linę o mocnym splocie.
W tej rozmowie są emocje i stany, których nazwania się bałam. Niepotrzebnie. Magdalena Tulli i Justyna Dąbrowska opowiadają je dla mnie na głos. Smutek, miłość, strata, dźwiganie ciężarów (własnych i odziedziczonych), macierzyństwo, umieranie – dobrze nazwane – stały się częścią mnie, już nie obcą, nie groźną. Kiedy skończyłam czytać, świtało. Chociaż pokój był pusty, nie czułam, że jestem w nim sama.
Magdalena Kicińska
Magdalena Tulli – jedna z najważniejszych polskich pisarek, autorka m.in. powieści Sny i kamienie, Włoskie szpilki, Szum. Finalistka Nagrody Literackiej Nike, otrzymała m.in. Nagrodę Literacką Gdynia, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich i Nagrodę Literacką im. Juliana Tuwima. Jej książki przetłumaczono na 15 języków.
Justyna Dąbrowska – psychoterapeutka i autorka wywiadów, laureatka m.in. Nagrody im. Barbary N. Łopieńskiej. Wydała między innymi Spojrzenie wstecz. Rozmowy oraz Nie ma się czego bać. Rozmowy z Mistrzami.
Książka z fotografiami Mikołaja Grynberga
![Rozmowy z katem [2018]](https://woblink.com/media/cache/resolve/web_view_small/products/images/5e81852acd439.jpeg)
![„Pan raczy żartować, panie Feynman!”. Przypadki ciekawego człowieka [wydanie 2021]](https://woblink.com/media/cache/resolve/web_view_small/products/images/619d74db15c86.jpeg)
Czytelnik 06-11-2017
Dzięki rozmowom Justyny Dąbrowskiej z Magdaleną Tulli odzyskuje się wiarę w piękno codzienności. Pytania, stawiane z wielkim wyczuciem, a zaraz po nich niezwykle szczere, ale jednocześnie subtelne odpowiedzi. Już pierwsza rozmowa (o macierzyństwie, dorastaniu do bycia matką, wychowaniu według własnego wzoru, czasami na przekór systemowi edukacji) porusza do głębi. Z każdym zdaniem czytelnik zdaje sobie sprawę, że nic w życiu nie jest proste, oczywiste, bezbolesne, ale z drugiej strony dostajemy bardzo mocny sygnał, że nasze życie może być naprawdę "nasze". Co chwilę zdanie - życiowa mądrość ("Może się zdarzyć, że część życia trzeba przeżyć całkiem bez miłości. To trudne i niszczące, ale nie doszczętnie.") i odradzająca się wiara w drugiego człowieka, która kończy się rozmową o "Ostatecznej niespodziance". Książka ważna i wyjaśniająca świat, rozmowy psychoterapeutki i pisarki.