„Stwierdzenie, że uczeni (najczęściej historycy) odgrywający rolę publicznych intelektualistów wpływają na politykę pamięci albo politykę historyczną, jest truizmem […]. Zachodzące we współczesnym świecie zmiany komunikacyjne z jednej strony pozbawiły zawodowych historyków monopolu na kreowanie społecznego rozumienia historii, z drugiej zaś umożliwiły niektórym spośród nich w większym aniżeli kiedykolwiek wcześniej stopniu odgrywania roli publicznych intelektualistów za...
