„W drodze do języka”, opublikowany w 1959 roku zbiór rozpraw z lat pięćdziesiątych niemieckiego filozofa Martina Heideggera (1889–1976), to jedno z podstawowych współczesnych dzieł dotyczących refleksji nad istotą języka. Heidegger rozważa go jako miejsce doświadczenia bytu. Język nie jest przykładany „z zewnątrz” do rzeczywistości, nie stanowi środka technicznego do jej opanowania, lecz ją ewokuje („nie będzie rzeczy, gdzie brakuje słowa”, cytuje autor wiersz Stefana Georgeg...
Martin Heidegger (1889–1976), klasyk XX-wiecznej filozofii niemieckiej, wygłosił te wykłady o myśleniu na fryburskim uniwersytecie w roku akademickim 1951/1952. Reprezentują one filozofię z późnego okresu twórczości Heideggera, który po politycznych wyzwaniach lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku powrócił do życia akademickiego: objęty po wojnie zakazem nauczania z powodu wcześniejszych związków z nazizmem, uzyskał możliwość prowadzenia działalności dydaktycznej w mome...
„Odczyty i rozprawy” niemieckiego filozofa Martina Heideggera (1889–1976) obejmują grupę podstawowych dla tego myśliciela tekstów z lat pięćdziesiątych XX wieku, a więc z płodnego okresu jego rozważań m.in. nad istotą techniki i jej relacją do metafizyki. Trzon prac należy do cyklu wykładów wygłoszonych przez autora pod zbiorczym tytułem „Wejrzenie w to, co jest”. Czytelnik znajdzie w tym tomie, którego pierwsze wydanie ukazało się w 1954 roku, tak kanoniczne rozprawy, jak „P...
„Istota Iścizny nie jest czystym pojęciem, które ludzie mają w głowach, lecz Iścizna istni, ona jest w każdym jej istotowym ukształtowaniu mocą określającą wszelką istność i bezistność, której się szuka, o którą się walczy i dla której się cierpi. „Istnięcie” Iścizny jest Zdarzeniem, które bardziej jest rzeczywiste i czynne niż wszystkie historyczne fakty i wypadki, ponieważ jest ich podstawą”. Jak przełożyć Heideggera? Jego dzieło uchodzi za nieprzekładalne. Zrozumiemy go d...
Autor diagnozuje dziejową sytuację człowieka w dobie cywilizacji technicznej i dominacji "ontoteologii". Zajmuje stanowisko w kwestii miejsca i roli metafizyki w ludzkim myśleniu, wypowiada się o "Bogu filozofów" odległym od "boskiego Boga". Do Boga filozofów człowiek "ani nie może się modlić, ani mu się ofiarować", "padać w trwodze na kolana", "muzykować ani tańczyć". Postulując "bezbożne myślenie", porzucenie ontoteologii i powrót w "istotę metafizyki", Heidegger wypowiada ...
Ta rozprawa należy do głównych dzieł wczesno-średniego Martina Heideggera (1889–1976), najwybitniejszego chyba niemieckiego filozofa XX wieku. Ukazała się dwa lata (1929) po publikacji słynnego „Bycia i czasu”, ale stanowi jakby „historyczne” wprowadzenie do niego. Autor interpretuje Kanta inaczej niż ciągle jeszcze silny wtedy w Niemczech neokantyzm. „Krytyka czystego rozumu” nie ma być teorią poznania ani teorią nauk przyrodniczych – Heidegger odnajduje w tej transcendental...
Tom obejmuje wczesne wykłady Martina Heideggera z lat 1918-1921. Mają one ogromne znaczenie dla zrozumienia źródeł późniejszego myślenia filozofa, którego zwieńczeniem stała się praca Bycie i czas, wydana w roku 1927. Fenomenologia życia religijnego jest jedynym dziełem, w którym Heidegger tak dogłębnie penetruje fundamentalne kwestie szeroko pojętej filozofii religii. Tematami trzech wykładów są: metodologia fenomenologii religii wsparta analizą Listów do Tesaloniczan, fen...
Jest to jedna z najbardziej znanych, wręcz kultowych, książek filozoficznych XX wieku. Stanowi najpełniejszy wyraz myśli Heideggera z właściwą dlań metaforyką, charakterem nawiązań, aluzji i transpozycji. Stała się inspiracją dla wielu współczesnych prądów filozoficznych: fenomenologii, hermeneutyki, egzystencjalizmu i wpłynęła na styl myślenia najwybitniejszych współczesnych filozofów.
Na lata trzydzieste i czterdzieste przypada szczególne zainteresowanie się Heideggera metafizyką Nietzschego. W tym czasie wygłasza na uniwersytecie we Fryburgu cykl wykładów. Ich tekst z dodaniem notatek, konspektów i uzupełnień, opublikowany w dwutomowym zbiorze Nietzsche, stanowi jedną z najważniejszych prac w dorobku autora Bycia i czasu. Nie jest to praca czysto interpretacyjna. Heidegger podejmuje dyskusję z poglądami "ostatniego metafizyka", poddaje radykalnej krytyce ...
