Tadeusz Miciński Fantastyka i Horror - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność
    Promocja
    okładka Mené-Mené-Thekel-Upharisim!… Quasi una fantasia, Ebook | Tadeusz Miciński

     Jej wyjątkowość polega jednak nie tylko na tym, że stanowi swoisty ewenement wśród wszystkich powieści młodopolskich, ale przede wszystkim na tym, że szczegółowo rozwija problem osobowości głównego bohatera. Miciński mieszcząc w powieści marzenia, urojenia, fantazje czy też wizje senne, płynnie przeistaczające się w rzeczywistość, która również, mając podłoże halucynacyjne, nie stanowi realnego bytu, powoduje, że utwór nabiera cech specyficznych dla zespołu zjawisk okre...

Tadeusz Miciński Fantastyka i Horror - książki, ebooki i audiobooki

Tadeusz Miciński urodził się w 1873 roku. To poeta, pisarz, autor poematów, wierszy kontemplacyjnych, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli okresu Młodej Polski. Miciński uważany jest za jednego z najważniejszych pisarzy ekspresjonistycznych. W jego prozie i poezji dominowały tematy mistyczne.

Najważniejsze książki Tadeusza Micińskiego

Do jego najważniejszych dzieł należą: poemat „Łazarze” (1896), opowiadanie „Nauczycielka” (1896), tomik poezji „W mroku gwiazd” (1902), powieść „Nietota. Księga tajemna Tatr” (1910), powieść „Xiądz Faust” (1913).

Miciński swoją prozę opierał na prawdzie objawionej. Dominowała w niej gnoza, fatalizm oraz teoria o wyjątkowości jednostek, które posiadają predyspozycje do posiadania duszy i życia wiecznego. Jego poglądy były skomplikowane i niejednoznaczne. Wierzył w naukowe zgłębianie wiedzy tajemnej, jednocześnie odrzucając religię i wiarę.

Micińskiego uważa się za jednego z prekursorów polskiego surrealizmu i ekspresjonizmu. Jego utwory nasycone były mistyczną symboliką i licznymi alegoriami. Miciński był zwolennikiem łączenia filozofii dziejów z dokonaniami współczesnej techniki i mediów. W swoich utworach i adaptacjach teatralnych wykorzystywał (w teorii i praktyce) film, pojekcje, fotografię, rozmach widowisk plenerowych. Ponadto w scenariuszach teatralnych tworzył dramaturgię bliską scenariuszom filmowym.

W swoich utworach Miciński dywagował na temat religii, miejsca człowieka na świecie oraz filozofii. Był pod wrażeniem satanizmu i twierdzeń gnostyków średniowiecznych, którzy uważali, że świat stworzył nie Bóg, tylko Szatan. Wedle tych teorii świat ziemski miał być karykaturą nieba. Miciński doszukał się licznych analogii w literackich biografiach Lucyfera, Chrystusa i Feniksa, twierdząc, że to trzy imiona jednej postaci.

Nietota

W 1910 roku swoją premierę miała powieść „Nietota. Księga tajemna Tatr”. To opowieść o wędrówce przez Tatry Arjamana, którego uważa się za alter ego Micińskiego. Po drodze mężczyzna odwiedza autentyczne i mityczne, momentami zupełnie fantastyczne, miejsca znajdujące się w polskich górach. W utworze Tatry stają się magicznym sercem Polski i polskości. Arjaman spotyka prawdziwe i fikcyjne postaci – wiele z nich to uosobienia przyjaciół i wrogów poety. „Nietota”, podobnie jak wiele utworów z tamtych czasów, jest swoistym apelem do przebudzenia się Polski i Polaków z marazmu.

Xiądz Faust

Xiądz Faust” to jedno z ostatnich dzieł Micińskiego. Powieść poetycka ukazała się w 1913 roku. To opowieść o wyznawcach Antychrysta, którzy tworzą zorganizowaną społeczność. Łączy ich odnalezienie wspólnego szczęścia w grzechu. Zebrani uwalniają się od twardych rządów Boga. Miciński przedstawił tzw. „królestwo śmierci”, które można z perspektywy czasu porównać do współczesnego nam kapitalizmu.

Mené-Mené-Thekel-Upharisim

W 2019 roku nakładem Wydawnictwa IX ukazała jedna z najbardziej tajemniczych powieści Micińskiego pt. „Mené-Mené-Thekel-Upharisim. Tytuł nawiązuje do biblijnej przepowiedni, która miała pojawić się na ścianie pałacu babilońskiego władcy Baltazara.

„Mené-Mené-Thekel-Upharisim” to powieść równie niejednoznaczna jak jej autor. To z jednej strony pamiętnik, z drugiej zaś trudny do zakwalifikowania gatunkowego utwór pełen fantazji, urojeń, wizji sennych, które w przedziwny sposób mieszają się z rzeczywistością.

Tadeusz Miciński w kulturze

Przez swoje zainteresowanie oraz sposób ekspresji Micińskiego już za życia otaczała aura tajemniczości. Nazywano go „poetą magiem” i „czcicielem tajemnic”. Miciński przyjaźnił się z Witkacym, Stanisławem Przybyszewskim oraz Karolem Szymanowskim. Ten pierwszy zobrazował Micińskiego w swojej powieści pt. „622 upadki Bunga” jako Maga Childeryka. Miciński pojawia się również w „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego, w prześmiewczy sposób, jako Samotnik.

Poezja Tadeusza Micińskiego była wielokrotnie interpretowana w kulturze, głównie przez muzyków. Jego teksty wykorzystali w utworach i występach na żywo Marek Grechuta, Grzegorz Turnau, Roman Kostrzewski i zespół KAT oraz Ewa Demarczyk. W 2010 roku na płycie „Evangelion” ukazał się utwór „Lucifer” zespołu Behemoth, w którym wokalista Adam „Nergal” Darski śpiewa tekst wiersza o tym samym tytule. Ostatni wers recytuje gościnnie Maciej Maleńczuk.

Książki Tadeusza Micińskiego na Woblinku

W księgarni internetowej Woblink znajdziecie książki Tadeusza Micińskiego w formie ebooków i papierowej.

Co znajdziesz w kategorii: Fantastyka i Horror

Kategoria „Fantastyka / Horror” zawiera książki należące przede wszystkim do gatunku fantastyki. Jest to obszerny, rozbudowany oraz bardzo pojemny gatunek literacki charakteryzujący się osadzaniem opisywanej historii w świecie przedstawionym różnym od rzeczywistego. Autorzy takich publikacji często opisują zjawiska nadprzyrodzone oraz wykreowane przez siebie technologie czy bronie. W ramy fantastyki należy włączyć fantastykę naukową (science fiction), której akcja toczy się zazwyczaj w przyszłości, oraz fantasy, w której znaleźć możemy elementy mitologii i folkloru. W obrębie dokładniejszych podziałów funkcjonują również liczne podgatunki, takie jak na przykład weird fiction, low fantasy, urban fantasy czy space opera. W kategorii „Fantastyka / Horror” znajdują się również książki należące do literatury grozy, czyli horrory. Charakteryzują się one takim ukształtowaniem świata przedstawionego, że występujące w nim wydarzenia nie mogą zostać wytłumaczone bez odwołania się do zjawisk paranormalnych czy nadprzyrodzonych. Celem horroru jest wywołanie u odbiorcy poczucia zagrożenia, strachu czy obrzydzenia. Najczęściej podejmowanymi w horrorze motywami są nawiedzenia (ludzi, przedmiotów, miejsc), wampiry, zombie, duchy, wilkołaki, demony, diabły, wiedźmy i tym podobne. W serwisie Woblink.com odnaleźć można należącą do fantastyki postapokaliptycznej serię „Metro” napisaną przez rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, nominowaną do licznych nagród literackich i utrzymaną w steampunkowym klimacie „Zadrę” Krzysztofa Piskorskiego, książkę „Player One” Ernesta Cline’a, na podstawie której powstał film pod tym samym tytułem w reżyserii Stevena Spielberga, powieści Terry’ego Pratchetta (zarówno te należące do „Świata Dysku”, jak i te spoza serii). Miłośnicy grozy znajdą tu natomiast zarówno „Frankensteina” Mary Shelley, uznawanego za prekursora całego gatunku, „Draculę” Brama Stokera, dzięki któremu postać wampira na trwałe weszła do popkultury, czy „Dziecko Rosemary” Iry Levin, na podstawie którego Roman Polański wyreżyserował kultowy film pod tym samym tytułem.