W najnowszym numerze polecamy szczególnie:portret niemieckiego przyrodnika Paula Robiena pióra Adama Robińskiego,tekst, w którym Sarah Larson pisze o Brené Brown, naukowczyni, która pokazuje jak być wrażliwym,kolejną odsłonę cyklu Architektura 2.0 Filipa Springera,komiks Kasi Mazur Z pamiętnika autystki.
Teksty zgromadzone w tomie, określane jako „wierszowiązałki”, mają ułatwiać nawiązywanie więzi między czytelnikami. W przygodach dobrych piratów oraz portretach innych stworów (m.in. bojaków, Wieloryba-Niedoryba, tacierzyńskiego konika morskiego, wielodzietnej manatki czy wścibskiego wychuchola) świetnie odnajdą się zarówno dorośli, jak i młodsi odbiorcy. Kontynuując najlepsze poetyckie tradycje spod znaku Brzechwy czy Wawiłow, autorka nie waha się mówić językiem dziecka XXI ...
Poemiks – czyli nowatorskie połączenie książki poetyckiej z komiksem – to wspólne dzieło poetki Joanny Mueller i graficzki Joanny Łańcuckiej, od początku tworzone na zasadzie negocjowania własnych wizji i dzielenia się inspiracjami. Tematem przewodnim są przygody kobiecych głosów – rozpisane i rozrysowane na tle zjawisk społecznych, kulturalnych, politycznych, historycznych. Poemiksowe oratorium pozwala przerwać milczenie kolejnym solistkom – odzywają się tu w różnych rejestr...
Czy wiecie, jak skutecznie zapaść w sen? Oczywiście, można liczyć mięciutkie barany, ale też... głowy smoka, skakać z pchłą z psa na psa, zrobić zimne grzanki, rozegrać mecz w Argentynie, zaprzyjaźnić się z Wielorybem-Niedorybem czy rozbroić bojaki-straszaki. Te i inne wskazówki znajdują się w książeczce dla dzieci „Sposoby na zaśnięcie”, gdzie w dwunastu poetycko-ilustracyjnych duetach spotkali się współcześni autorzy i czołówka polskich ilustratorów. Przyjemna, zabawna i mą...
Joannę Mueller w "Stratygrafiach" interesują utopie poetyckie, niełatwe związki między rzeczą a słowem. Bohaterami jej książki są poeci najbardziej radykalni, którzy nie bali się sięgać po niemożliwe: Norwid, Chlebnikow, Karpowicz. W szkicach poświęconych zarówno im, jak i najnowszej poezji polskiej autorka próbuje zrealizować własną utopię - scalić ze sobą "rozdzielone siostrzyce": literaturę i krytykę.
Tytuł książki Joanny Mueller nawiązuje do łacińskiego 'ultima thule', co oznacza "koniec świata", "kres czegoś" bądź "ostatnie znane miejsce". W Georgikach Wergiliusz użył tego określenia w znaczeniu "ultimatum". Ku któremu z tych znaczeń skłania się autorka? Tom jest podzieloną na siedem mieszkań "twierdzą duchową", macierzyńską "intymną wyspą". Sprawy publiczne zmagają się tu z doświadczeniami prywatnymi, leżącymi niekiedy na samych krańcach wypowiadalności.
