Bohaterka ma 57 lat. Mieszka na drugim piętrze budynku, w którym zostały już tylko kobiety. Ma trzech dorosłych synów, ale jest sama. Myśli, że jest sama. Sypia pod stolikiem do kawy. Jest na długim zwolnieniu lekarskim z powodu traumy i wyniszczającego PTSD; nie może znieść istnienia, bycia gdziekolwiek, ale się nie poddaje. Trwa dzięki czterem przyjaciółkom, które jej pomagają, które ją akceptują, i które podtrzymują ją na duchu, nawet gdy jest wściekła, nierozsądna i niesz...
