Książka Henryka Wańka to nowa pozycja w serii “Jeden esej”. Fragment: “W świecie tak wypełnionym nowoczesnością jak druga połowa XX wieku magnetyzm alchemii, na której ciążył racjonalistyczny zarzut szalbierstwa, miał w sobie urok sprzeciwu. Z magazynu archaizmów została wydobyta ta alchemia jako kulturowy underground przeciwko dominacji scjentyzmu. Kulturowy – powtarzam – bo nic mi nie wiadomo o współcześnie istniejących laboratoriach, gdzie w retortach i alembikach poszukuj...
Kazimierz Brakoniecki przez wiele lat pisał dzienniki, które wykorzystywał w swojej obfitej twórczości poetyckiej i eseistycznej, rozbudowując „przeklęte, metafizyczne, regionalne, autobiograficzne” tematy, nastroje, refleksje, narracje. Jednym z zachowanych przez autora dzienników jest właśnie ten prezentowany w wersji oryginalnej, zapisywany mniej lub bardziej skrupulatnie między 2 VIII 1989 a 3 III 1993 roku. Są to lata przełomowe dla Polski, dla krajów Europy Środkowo-Wsc...
"O sześciopensówce, która doturlała się od reszty” to bajka Louisa MacNeice’a napisana w 1956 roku. To wyjątkowa pozycja w oryginalnej szacie graficznej, wydana w limitowanym nakładzie ze względu na prawa autorskie. Jej autorem jest wybitny irlandzki poeta, który napisał tę bajkę dla swojej córki. Opowieść o małej zagubionej monetce, na której poszukiwanie wybrało się jej rodzeństwo z domku-skarbonki, mówi o odwadze i przyjaźni; jest napisana pięknym językiem. Jest to książk...
Wyszukane opowieści o tryumfie nad złem, zawsze upostaciowionym jako ten czy inny gad (ten czy inny lud – dopowiedziałby zapewne Eliot Weinberger) i mordowanym szlachetnie przed dzielnego męża, wypełniające eposy rycerskie i żywoty świętych, zostają tu wchłonięte i przechwycone – jakby serce autorki biło po przeciwnej stronie. Musimy pamiętać, że „Były też inne postacie nadające się na herosów / bez skazy”, choćby kotka w połogu, wołający o pomoc czy umierająca suczka Lu. To ...
Jak pisze w posłowiu Jakub Skurtys: „Wróblewski wykorzystuje Mahabharatę, ze wszystkimi jej epickimi tropami przenikania się planu boskiego i ludzkiego, bitew i podbojów, kosmogonii na skalę wszechświata i cyklu wegetatywnego w ziemskiej mikroskali, tego, co ogólne, i tego, co konkretne, żeby opowiedzieć „zewnętrznym okiem” iście międzyplanetarną odyseję […] Jest to zatem opowieść uniwersalna, na tyle nośna, że jej fragmenty i echa znajdziemy w różnorakich cywilizacjach, od s...
Jak pisze w posłowiu tłumaczka: Najbardziej pociąga mnie w tej poezji jej czułość wobec świata, wyczucie szczegółu i odkrywanie ulotnego piękna, które może na pierwszy rzut oka umykać obserwatorowi lub wydawać się nieistotne, zbyt niepozorne, by o nim wspominać. Fascynująca jest w tych wierszach także cicha odwaga, która pozwala podmiotowi lirycznemu pokazać czytelnikowi własną kruchość, szczerze opowiadać o doświadczeniach trudnych, ale jednocześnie uniwersalnych. Obok dziec...
Filolog, poeta, ojciec? Może po prostu podróżnik? Miłosz Waligórski - wraz z córką - podróżuje po świecie, nawet, gdy pozornie nie przemieszcza się, podróżuje właściwie po wielu mieszkaniach lub w "Wielu mieszkaniach". Uważnym okiem, następnie precyzyjnym piórem, dostrzega mieszanie się porządków i znaczeń światów-mieszkań, słów-mieszkań, czasów-mieszkań, opowieści-mieszkań. Jednak nie tylko mieszkanie, ale i tworzenie się nowych porządków i znaczeń. Powstają one w każdym zam...
Nowy tom wierszy Leszka Szarugi to głos poety dojrzałego, bogatego w doświadczenie zmiany zarówno w sensie indywidualnym, jak i w odniesieniu do wspólnotowych przeżyć związanych z meandrami wydarzeń politycznych i społecznych. To jednocześnie książka pełna świeżości i młodzieńczego wciąż zaciekawienia drugim człowiekiem, przemianami w świecie, odkryciami w różnych dziedzinach nauki, wszystkim, co nowe. Szaruga jest tytułowym Łowcą, stale gotowym do kolejnych badawczych wypraw...
Ludzie, którzy się stają laleczkami voodoo. Ludzie jako eksponaty sztuki współczesnej. Ludzie wprzęgnięci w machiny kapitału i machiny wojenne. Siły, które ludziom niszczą podmiotowość i które skupiska ludzi traktują jak bezludne punkciki na mapie. Ludzie beznadziejnie i bezwolnie zaplątani w rozgrywki, w cudze interesy, w konflikty, jak ukraińska i rosyjska flaga z wiersza Restauracja Fata Morgana. A jednak -,choć wyrosną dzieci z amputowaną świadomością tego,/ kto naprawdę ...
Bogusław Duch (ur. 1956) - poeta, autor tomu wierszy „City dharmakaja” (2012). Publikował między innymi na łamach :Brulionu” i „Rity Baum”. Pracuje jako grafik komputerowy. Praktykował w szkole zen; wpływ myśli Dalekiego Wschodu widoczny jest w jego poezji i rysunkach. „Mniej krwi wydaje mi się sarkastyczną diagnozą punktu, do którego dobrnęliśmy jako cywilizacja późnego kapitalizmu. Kaonicznie głosi naszą frustrację wobec techno pulpy, którą przyleliśmy jako nowy świat z d...
Psińco, to może najpiękniejsze śląskie słowo, wykręcone jak psi figiel – tu „coś” i „nic” w jednym stoją domu. A w domu autora, w jego rodzinie i kościele panuje porządek surowy jak na Spitsbergenie, dlatego chciałby z psem Reksem wywrócić pełną miskę albo ze stadem dzików burzyć ambony. Pamięć poety rozpalają pojedyncze słowa: szola, gadzina, tomata, maszkyty, więc modli się żarliwie – „przyjdź do mnie, godko”. A jednak pisze i milknie po polsku. Jeśli dzięki Eichendorffowi,...
Profesor Marek Zybura pisze o książce: "Leszek Szaruga traktuje literaturę szeroko, w jej rozumieniu z czasów wczesnego średniowiecza, jako „wspólną przestrzeń słowa pisanego”, do czego dzisiaj szczęśliwie zdajemy się powracać (także na uniwersytetach). Dlatego nie znajdziemy w tej książce tradycyjnych pod/rozdziałów poświęconych rodzajom i gatunkom literackim. Za to znajdzie tu czytelnik frapujące odwołania np. do „rozpraw filozoficznych bądź przyrodoznawczych, listów i zapi...
Czarna skrzynka to debiut Jarosława Dudycza, tom poezji wydany w wydawnictwie Convivo w serii Tangere. Składają się nań wiersze tworzące pojedyncze mikrohistorie, narracje układające się w opowieść o dojrzewaniu do niełatwej prawdy o świecie, o konfrontowaniu się z mitami dzieciństwa i wczesnej młodości. To opowieści, do których chce się wracać. W tych emocjonalnych i jednocześnie zabarwionych lekką ironią wierszach łatwo odnaleźć własne doświadczenia, w wymiarze osobistym i...
Młyn Lewina to powieść niemieckiego pisarza i poety Johannesa Bobrowskiego (1917-1965), przetłumaczona w 1966 roku przez wybitnego poetę i prozaika Witolda Wirpszę i Marię Kurecką. Książka jest wznowieniem przekładu, który został opracowany przez Annę Matysiak oraz zaopatrzony w posłowie jej autorstwa. Akcja Młynu Lewina rozgrywa w Prusach Zachodnich w drugiej połowie XIX wieku i pokazuje proces narodzin nacjonalizmu na obszarze narodowego i religijnego pogranicza. Dziś, w XX...
Książka poetycka z serii Tangere. Autor jest poetą, kulturoznawcą, filozofem i muzykiem. Stworzył pojęcie „poezja cybernetyczne”. Marcin Ostrychacz tak pisze o jego najnowszej książce: „Nie mam pojęcia, czy to robot odkrywający w sobie algorytmy człowieczeństwa, czy człowiek przemieniający się w maszynę, wyziera z tej książki, ale z pewnością mogę napisać, że jest mimowolnym eksploratorem cyberkultury, która niczym pasożyt umysłu pożera jego tożsamość gatunkową i degeneruje m...
Książka poetycka z serii Tangere. Wojciech Wilczyk jest fotografem, poetą, autorem tekstów krytycznych o sztuce. Opublikował m.in. tomy wierszy Eternit i Realizm. Zrealizował znane projekty fotograficzne, jak Czarno-biały Śląsk”, „Kalwaria” czy „Święta wojna”, a także projekty z pogranicza literatury i fotografii.
Trans, intertekstualność i intymność. Wydany w serii Tangere poemat Rafała Gawina bezkompromisowo poprowadzi czytelnika drogą, na której katalog współczesnych dyskursów rezonuje z głosami zaświadcząjącymi naszą pojedynczość, cielesność, nasz osobny flow – i ból. Rafał Gawin (ur.1984) - poeta, konferansjer, korektor, redaktor, felietonista, recenzent i reanimator kultury. Opublikował trzy i pół książki poetyckiej, ostatnio "Wiersze dla kolegów" (2017). Tłumaczony na języki, o...
„Nazwisko Szaloma Asza najczęściej kojarzone jest w Polsce z jego prozą, zwłaszcza z najsłynniejszymi powieściami i opowiadaniami, takimi jak Miasteczko, Mąż z Nazaretu, Kidusz haszem czy Czarodziejka z Kastylii. Znane są także jego dramaty, które w ostatnich latach doczekały się pierwszego wydania. Niniejszy tom, na który składają się głównie teksty opublikowane w przedwojennej prasie żydowskiej w Polsce, ukazuje nieznane szerzej oblicze tego autora – publicysty żywo reagują...
Wróblewskiemu wiersze wychodzą już ze wszystkiego, a pozorna nonszalancja, z jaką traktuje język, jest w istocie pochodną doskonałej ręki, którą wyrobiły setki wcześniejszych tekstów. "Otwartym" miejscom w "Runach" bliżej jednak do opartych na "I Ching" praktyk Cage'a niż do taszystowskich gestów. Co my tu bowiem mamy? Zdanie do zdania, wariacja, powtórzenie, znowu zdanie do zdania, jak runa do runy. Wróżenie z języka? Co mówi do nas poprzez język? Najluźniejsza, może i najba...
Gintaras Bleizgys (ur. 1975) - litewski poeta, pisarz, krytyk literacki. Jest laureatem wielu ważnych na Litwie nagród literackich, między innymi Nagrody Młodego Jaźwinga za debiutancki zbiór "Vietove" i Nagrody Jaźwingów (1999 i 2014). Tłumaczył na język litewski polską i niemiecką poezję (Bronisława Maja i Theodora Storma). Mieszka z rodziną w Nowej Wilejce. Ma ogród i psa.
Zagęszczone obrazowanie tych wierszy, telegraficzna (może należałoby dziś powiedzieć: esemesowa) zwartość i szybkość przekazu pozwala na precyzyjne, pozbawione zbędnych dopowiedzeń zdefiniowanie współczesności, jak w wierszu "Niedługo wyruszymy": "radosny/ koniec antyku postpost/ i epoki lodowcowej// i kwantów". Nie brak tu wskazania "światów równoległych", które co chwila otwierają swe okna w narracjach poszczególnych wierszy. Nie brak też aforystycznych - nasyconych ironią ...
(...) "Pod czerwień" to współczesna opowieść o długiej podróży (a bez dłużyzn) do domu poezji, gdzie mieszkają miłość, śmierć i pamięć o miłości i śmierci. Czasem słychać w nim śmiech, który jest "diagnozą rzeczy wspólnych". Wiersze te rozbierają nas "haftka po haftce". Słowa wbijają się w słowa, wcinają się w myśli. Po to, żeby przenicować rzeczywistość. Żeby dobrać się do tego co metafizyczne.
Joanna Oparek
