Dwujęzyczny, polsko-angielski, album poświęcony pracy artystycznej Jerzego Juka Kowarskiego. spis rzeczy: Ewa Dąbek-Derda, Otwarcie Tomasz Kubikowski, Juk na sześć sposobów Tadeusz Cegielski, Wielki powrót Fausta do Krakowa Tadeusz Słobodzianek, Krzesełka Juka Ewa Dąbek- Derda, Alchemia teatru Jerzy Juk Kowarski, Zabawa w teatr Ewa Dąbek-Derda, Klucz do „Zabawy w teatr” Rozmowy z Jukiem: Wspólne miejsce na ziemi. Rozmawia Włodzimierz Braniecki Zaczynamy od początku. Rozmawia...
Felietony teatralne 2008-2017 Konserwatysta to człowiek, który sprzeciwia się zmianom – tak długo, aż staną się nieuniknione. Nie wymyśliłem tego zdania. Nie mogę sobie przypomnieć, gdzie je słyszałem, ani wyśledzić źródła. Aliści podpisuję się pod nim chętnie; wyraża to, co mi jest bliskie. Cenię to, co i dla konserwatystów jest ważne. Ciągłość myślenia o kulturze – i nie tylko o niej. Uwzględnianie w myślowej robocie tego, co ktoś już wykombinował, niezakładanie, że każde ...
Jan Lauwers w próbach nazwania środowiska pracy swojego zespołu wymyślił termin „Needlapb” – miał on ujmować „potrzebę [stworzenia] laboratorium (ang. need lab), czyli chęć eksperymentowania i przekraczania granic łączącą się z potrzebą intymności i opieki (ang. lap)” [Nie widzę piękna…, s. 23], co było uściśleniem, po latach pracy, pierwotnego zawołania, które dało nazwę teatrowi: potrzebuję towarzystwa! Wielu krytyków i obserwatorów Needcompany pisało o tym, że współpracown...
W roku 2012 mija 20. rocznica śmierci Zbigniewa Raszewskiego – najwybitniejszego polskiego historyka teatru, jednej z największych postaci polskiej humanistyki drugiej połowy XX wieku, prawdziwej legendy środowiska. Mimo upływu tych dwudziestu lat, prace i postawa Profesora wciąż stanowią mistrzowskie, dla wielu wzorcowe, połączenie wiedzy, erudycji, dokładności, ale i odwagi w formułowaniu wniosków czy oryginalności myśli.?
"Autor bada przede wszystkim lata 80., z wycieczkami do poprzednich dekad PRL oraz w lata 90. W praktykach artystycznych interesuje go „trzecia droga” – za której realizatorów uważa Kulturę Zrzuty – oznaczająca wytworzenie postawy lokującej się poza hegemonią wartości wyznaczanych przez konflikt Partii z Kościołem. Stawką nie jest jednak rekonstrukcja historyczna – chodzi o odniesienie do współczesnej Polski, o rozpoznanie miejsca, w którym jesteśmy. W skrupulatnym wywodzie ...
Rekonstrukcje pod redakcją Ewy Bułhak i Mateusza Żurawskiego to trzeci – i ostatni – tom edycji krytycznej scenariuszy autorskich Jerzego Grzegorzewskiego, wydawanej przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego przy współpracy Teatru Studio i Teatru Narodowego. Obejmuje cztery albumy z wybranymi adaptacjami tekstów prozatorskich i poetyckich: Amerykę według Kafki (1973), Śmierć w starych dekoracjach i Złowionego według Różewicza (1978, 1993), Śmierć Iwana Iljicza wedł...
Reclaimed Avant-garde: Spaces and Stages of Avant-garde Theatre in Central and Eastern Europe to efekt konferencji,z listopada 2017 roku w Instytucie Teatralnym, a zarazem kolejny etap rozłożonego na wiele lat procesu poznawania i przywracania znaczenia awangardowym poszukiwaniom teatralnym, które w latach 20. i 30. ubiegłego stulecia ... W książce zgromadzono 14 tekstów badaczy i badaczek z 11 krajów regionu, od Łotwy po Słowenię, i od Gruzji po Czechy. Prezentują one awan...
Andrzej Tadeusz Wirth urodził się 10 kwietnia 1927 roku w małym miasteczku Włodawa, które dziś leży przy granicy Polski z Białorusią. Później mieszkał w wielu miastach: Warszawie, Nowym Jorku, Londynie, Giessen, Berlinie i Wenecji – i najwyraźniej zawsze znajdował się we właściwym czasie we właściwym miejscu, gdy idzie o nowe formy teatralne. Oglądał Berliner Ensemble jeszcze za dyrekcji Brechta, polskie początki kariery Grotowskiego, był przy tym, jak Peter Handke wychłostał...
Druga z trzech książek powstałych w ramach projektu HyPaTia – kobieca Historia Polskiego Teatru. Autorki proponują spojrzenie na teatr i jego okolice jako na bardzo specyficzny rynek pracy. Ich zdaniem statystyka (bliska krewna rachunku prawdopodobieństwa) mówi nam coś o szansach kobiet na awans czy samorealizację twórczą Statystyki nie kłamią, a przynajmniej nie te opisowe, fałszywe mogą być co najwyżej ich interpretacje. Statystyka w swoim podstawowym wydaniu pokazuje nam w...
Antologia kobiecej myśli teatralnej, która pozwala na usłyszenie kobiecego głosu nie tyle w pracy i dziele, ile w refleksji nad nimi, w autokomentarzach i wspomnieniach, w zapisie doświadczenia, w perspektywie metateatralnej, historycznej, instytucjonalnej i, nade wszystko, osobistej. Trzecia z książek powstałych w ramach projektu HyPaTia – kobieca Historia Polskiego Teatru. „(Nie)świadomość teatru, poza upodmiotowieniem kobiecego głosu, a zarazem odsłonięciem jego dystynktyw...
Awangarda teatralna w Europie Środkowo-Wschodniej. Wybór tekstów źródłowych Ten - ponad czterystustronicowy - tom tekstów i rozpraw (...) jest inicjatywą wydawniczą naukowo ważną, merytorycznie doniosłą i poznawczo atrakcyjną. Zawiera oprócz tekstów stricte redakcyjnych (wstęp, biogramy autorów wstępów do poszczególnych cząstek książki, nota edytorska i indeks) rozdziały poświęcone kulturze i awangardowej sztuce teatralnej jedenastu krajów Europy Środkowo-Wschodniej - Bułgar...
Książka Lukáša Jiřički to praca traktująca o dwóch obszarach, w których szeroko pojmowana sztuka dźwięku spotyka się z teatrem. Pierwszy z nich to obszar dźwiękowy i muzyczny w postaci sztuki radiowej, przeważnie w formie tzw. Hörspiel /słuchowiska i muzyki współczesnej ujętej w ramy dramaturgiczne, drugi – obszar teatru muzycznego, opery i instalacji multimedialnych, czyli pole performatywne z istotnym składnikiem muzycznym. Autor analizuje historię i rozwój gatunku, a takż...
"W Situation Rooms wybitny niemiecki kolektyw teatralny Rimini Protokoll przedstawia 20 historii osób na różne sposoby powiązanych z globalnym systemem handlu bronią. Zofia Smolarska – asystentka twórców przedstawienia – gromadzi spostrzeżenia dotyczące dylematów, aporii, paradoksów i tytułowych ślepych uliczek, które ujawniały się w tym projekcie i które z definicji wpisane są w artystyczne działania partycypacyjne. Jak pisze autorka w zakończeniu: „Tworzenie tego rodzaju sp...
1. Stephen Greenblatt - Shylock i granice nienawiści 2. Dariusz Kosiński - "Nie mogę oprzeć się ZESTAWIENIU". "Hamlet" Stanisława Wyspiańskiego i chwila dziejowa Polaków 3. Grzegorz Niziołek - "Hamlet" Grotowskiego, czyli co jest w Polsce nie do pomyślenia 4. Małgorzata Sugiera - "Hamlet" dwa razy przepisany: "Horsztyński" Słowackiego i "Hamlet wtóry" Romana Jaworskiego 5. Krystyna Kujawińska-Courtney - Obecność Iry Aldridge'a, pierwszego czarnoskórego tragika szekspirowski...
Artystę Mima w mojej pracy nazywam Milczącym Aktorem, natomiast teatr, którego jestem autorem i dyrektorem artystycznym - Teatrem Sztuki Mimu. Aktorami owego teatru są moi uczniowie, którzy przez wiele lat zgłębiali w Studiu Mimów tajniki tej niezwykłej sztuki, stopniowo stając się Milczącymi Aktorami. Słowo milczenie odnosi się do stanu duchowego, będącego owocem głębokiej mądrości i wrażliwości.
Założeniem książki jest wyrysowanie mapy kontekstów myślenia o festiwalu jako jednej z ważnych współczesnych instytucji sztuki. Znalazły się tutaj m.in. manifesty kuratorskie, scenariusze, teksty programowe, rozmowy. Ich autorami są znakomici praktycy i praktyczki, twórcy i twórczynie projektów artystycznych oraz badacze i badaczki przyglądające się mechanizmom produkcji i odbioru sztuki.
W tomie znajdziemy odpowiedź na zasadnicze trzy pytania: jak w poszczególnych krajach funkcjonują teatry, w jakich formach organizacyjnych i instytucjonalnych prowadzą swą działalność, jak są finansowane i nadzorowane, wreszcie jaki posiadają status społeczny. To stanowi meritum opracowań, które wszakże dalece wybiegają poza sprawozdanie i opis, zresztą niezwykle cenny i potrzebny, zważywszy na odczuwalny brak wśród polskich wydawnictw naukowych poświęconych zarządzaniu kultu...
Polski romantyzm żyje czy umarł? Jeszcze trwa czy już przeszedł do historii? Na takie pytania zwykle odpowiadamy odruchowo: przecież Maria Janion w 1989 roku ogłosiła kres dominacji paradygmatu romantycznego w polskiej kulturze. A zatem nasz romantyzm to trup, w dodatku mocno nieświeży. Problem w tym, że Janion została źle zrozumiana. By się o tym przekonać, wystarczy uważnie przeczytać jej teksty. Tomasz Plata w Pośmiertnym życiu romantyzmu tropi romantyczne ślady w rodzimej...
Kiedy w 1965 roku zorganizowano Warszawskie Spotkanie Teatralne nikt z organizatorów nie zdawał sobie sprawy, że oto powołano do życia jedną z najtrwalszych i najważniejszych instytucji życia teatralnego w Polsce. WST – dość szybko – z jeszcze jednego festiwalu stały się właśnie instytucją: ustalały hierarchie, promowały kariery, nobilitowały lub utrącały, kreowały mody. Były świadectwem stanu teatru, ale i go tworzyły, inspirowały. Miały i mają swoją publiczność. Wychowały k...
Tom "Koniec męskości?" przynosi wybór tekstów wygłoszonych na czwartej konferencji z cyklu "Inna Scena", która miała miejsce w Warszawie w dniach 2-3 kwietnia 2009. Nie proklamuje on "końca męskości", ale stawia pytania o to, czy destabilizacja jej tradycyjnej koncepcji, z jaką mamy współcześnie do czynienia, może doprowadzić do zmiany patriarchalnego paradygmatu? Czy zachodnia kultura, zbudowana wokół wartości uznanych za męskie i przyznająca białym, heteroseksualnym mężczyz...
Rok 1968 w dziejach polskiego teatru kojarzy się niemal wyłącznie z "Dziadami" w Teatrze Narodowym w reżyserii Kazimierza Dejmka i z wydarzeniami politycznymi, jakie się wokół tego przedstawienia rozegrały. Także horyzont polityczny tamtych wydarzeń bywa często zawężany do protestów studenckich i konfliktów w środowisku polskich pisarzy - niczym do Salonu Warszawskiego z "Dziadów". Wydarzenia 1968 roku są opowiadane w duchu romantycznego aktywizmu i pokoleniowego buntu. Zapom...
„W pogoni za teatrem” to uzupełniona reedycja wspomnień Tadeusza Byrskiego, opublikowanych w ocenzurowanej wersji w roku 1976 w PIW-ie. Byrski, aktor, reżyser, społecznik, przed wojną związany z Redutą Juliusza Osterwy, współtwórca i jeden z pionierów teatru radiowego w Wilnie i Warszawie, po wojnie związany z Polskim Radiem, dyrektor i współdyrektor – z żoną Ireną – kilku teatralnych scen, pedagog.
Podsumowanie artystycznej kariery jednego z najważniejszych twórców teatru eksperymentalnego w Polsce? Nie do końca. Credo założyciela słynnej Akademii Ruchu, Kino/Teatru Tęcza, Dziekanki, magazynu „Obieg”, wieloletniego dyrektora CSW Zamek Ujazdowski? Nie tylko. Tyle lat co Polska Ludowa albo 45 lat od wtorku to kilkaset krótkich, prozatorskich fragmentów, obrazów wydobytych przez autora z pamięci pod koniec życia. Świadectwo konsekwencji, ale i nieustannej gotowości na zm...
