W tężejącym od gorąca powietrzu nad słonecznym Adriatykiem dopełnia się pustelnicza tęsknota. Inni żyją rzeczywistością, a samotna jaźń żyje wyobrażeniem o eterycznej Czarnowłosej, którą widzi na przedłużeniu swoich powiek i którą przenika nieistniejącym dotykiem, obłaskawiając czule jej kontur w niezaspokojonych lędźwiach. Jej nieobecność w jego zmysłach karmi wciąż podsycane niespełnienie. Nie przynosi ulgi wyobrażona, a jednocześnie tak bardzo realna podróż po wymagających...
Jestem świadomością uwięzioną w jednostkowym bycie, jakim jest ciało. Świadomość została skażona kaleką wrażliwością, która utrudnia zwyczajną egzystencję, stąd rodzi się ból istnienia, więc chce go wykrzyczeć za pomocą słowa. Będąc jego nieodrodnym dzieckiem, zawsze się nim kierowałem, kiedy wyruszałem w drogę: ono mi mówiło, dokąd mam jechać i czego mam szukać, aby znaleźć swoje dopełnienie. Spróbowałem tak pisać drogę, aby słowo odnosiło się do tego, co w danej chwili reje...
Niniejszy zapiśnik jest próbą utrwalenia zmagań dotkniętego samoświadomością eremity, który nie umiejąc tworzyć bytów odrębnych, kieruje się znakiem „wszystko jest poezją”, i chce opowiedzieć swój świat. Chociaż inny znak mówi, że „nikt nie jest samotną wyspą”, to będąc światem samym w sobie, świadomie rezygnuje z tego, co dla innych jest ważne, usuwając się w cień do swojej samotni, albo wyruszając po raz kolejny w drogę śladami innych wrażliwców, usiłuje odnaleźć swoje korz...
Czy po latach można kochać wciąż tak samo? Czy nieobecność może wypełnić tęsknotę? Czy wspomnienia pozostają rzeczywistością? Jej nie ma, ale jest pamięć o bliskości i dotyku jej kruchego ciała. Czy pamięć jest mniej czy bardziej realnym doświadczaniem istnienia? Oto opowieść drogi zrodzona z podróży do miejsc, które były tłem młodzieńczych emocji zamienionych w nieczułe litery. To także podróż w głąb siebie i próba zrozumienia, kim się tak naprawdę jest.
W czasach, kiedy poeta dorastał i układał swoje poema walczące, nazywał siebie: Andrzej Niewiarowski – wyraz niewiary w lepszą przyszłość, która nigdy nie nadejdzie. Skazany na brak nadziei ze swoich uczuć hodował kwiaty śmierci, niczym usprawiedliwienie młodzieńczej egzystencji pełnej zwątpienia, rezygnacji i lęku, że własne myśli i czyny spełnia nie on, lecz ktoś inny. Wiersze, które zaczęły powstawać w połowie lat osiemdziesiątych, a formowały się na przełomie lat osiemdzi...
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.
