„Jeżeli chcecie dotrzeć do niewidzialnego, to musicie tak samo głęboko spenetrować to, co widzialne”. Te słowa malarza Maxa Beckmana zdają się być dewizą "Twarzy świata", tomu wierszy inspirowanego malarstwem. Jesteśmy świadkami przeskoku iskry natchnienia, bo poezja Kazimierza Brakonieckiego odkrywa i wydobywa na światło dzienne tajemne, często apokaliptyczne i mistyczne, przesłanie wielkiego malarstwa, eschatologiczną prawdę, jaką niesie również wielka muzyka. To ponadczaso...
"'Granice mojego języka są granicami mojej pamięci' – deklaruje poeta parafrazując Wittgensteina. To prawda, bo właśnie zawartość pamięci 'w Amor fati' wydaje się główną materią rozbudowanych monologów, wciąż dopełnianych kolejnymi wspomnieniami, rozgałęziającymi się wielospójną siecią, która niby Internet, nigdy nie wysnuje się do końca.Po raz kolejny w twórczości Brakonieckiego manifestuje się rzeczywistość jako jedność w wielości. Wielości nieogarnionej, bo jest to 'zanurz...
"Obroty nieba" są wyłomem wobec większości tomików Kazimierza Brakonieckiego. Szlaki jego wędrówek poetyckich dotychczas wiodły bowiem głównie przez czasoprzestrzeń autobiografii a ich celem było poszukiwanie korzeni w geografii i historii. W 'Obrotach nieba' natomiast na pierwszy plan wysuwa się JA, usytuowane bezpośrednio wobec Wszechświata. Ziemia zostaje zredukowana do powierzchni planety w Układzie Słonecznym, a Historia – do kosmogonii i eschatologii. W tym kosmicznym u...
Kazimierz Brakoniecki przez wiele lat pisał dzienniki, które wykorzystywał w swojej obfitej twórczości poetyckiej i eseistycznej, rozbudowując „przeklęte, metafizyczne, regionalne, autobiograficzne” tematy, nastroje, refleksje, narracje. Jednym z zachowanych przez autora dzienników jest właśnie ten prezentowany w wersji oryginalnej, zapisywany mniej lub bardziej skrupulatnie między 2 VIII 1989 a 3 III 1993 roku. Są to lata przełomowe dla Polski, dla krajów Europy Środkowo-Wsc...
Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych Kazimierza Brakonieckiego zawiera wybór wierszy podróżniczo-refleksyjno-lirycznych, które przynoszą sugestywne opisy odwiedzanych przez poetę krain i miejsc (głównie z Francji, Niemiec, Litwy, Szwecji i Polski) oraz refleksję historiozoficzno-metafizyczną wzmocnioną osobistymi przeżyciami. Realistyczny wiersz, jako wrażliwa i refleksyjna fotografia rzeczywistości widzialnej, przechodzi w fenomenologiczno-egzystencjalne doświadczenie (o...
„Jeżeli chcecie dotrzeć do niewidzialnego, to musicie tak samo głęboko spenetrować to, co widzialne”. Te słowa malarza Maxa Beckmana zdają się być dewizą Twarzy świata, tomu wierszy inspirowanego malarstwem. Jesteśmy świadkami przeskoku iskry natchnienia, bo poezja Kazimierza Brakonieckiego odkrywa i wydobywa na światło dzienne tajemne, często apokaliptyczne i mistyczne, przesłanie wielkiego malarstwa, eschatologiczną prawdę, jaką niesie również wielka muzyka. To ponadczasowa...
Erodotyki to wiersze o miłości, opowiadające o różnych jej etapach. Na początku spotykamy bohatera lirycznego jako młodego zakochanego chłopca, aby w miarę czytania śledzić, jak uczucie rozwija się przez dziesięciolecia wspólnego życia, jak się zmienia. Co się zdobywa w tym procesie, a co się traci? Czytelnik może w tych wierszach znaleźć odpowiedź na odwieczne pytania dotyczące emocji, cielesności, przemijania, spełnienia. To wiersze pełne – bardzo osobiste i jednocześnie un...
Kazimierz Brakoniecki (1952) – poeta i pisarz, redaktor, tłumacz poezji francuskiej, animator kultury. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Autor licznych książek, głównie poetyckich i eseistyczno-autobiograficznych. Debiutował tomikiem „Zrosty”(1979/1980). W ostatnich latach opublikował: „Amor fati” (Szczecin 2014); „Terra nullius” (Gołdap 2014). W 2016 r. laureat prestiżowej Literackiej Nagrody im. Samuela Bogumiła Lindego Miast Partnerskich Getyngi i Torunia. „Zakład bio...
Książka Kazimierza Brakonieckiego jest dziewiątą pozycją wydaną w serii Tangere. Tytuł serii może kojarzyć się z noli me tangere i rzeczywiście, ma wchodzić z tymi słowami w rezonans. Ale dotyczyć ma rzeczy ludzkich.
Tangere, bezokolicznik od tango - dotykać.
Chodzi o to właśnie, by dotykać, by zatrzymać. Z otwartością, odwagą i miłością.
A także by dać się dotknąć, by dać się przytrzymać. By się spotkać.
Seria Jeden Esej prezentuje teksty współczesnych twórców, historyków, badaczy kultury. Jest głosem ludzi niepokornych, gotowych podważać utrwalone narracje i skostniałe schematy poznawcze. Każda książka z tej serii stanowi gest otwarcia, zaciekawienia drugim człowiekiem i gotowości na spotkanie.
