Ropa naftowa już od połowy XX w. jest paliwem kluczowym dla zapewnienia wzrostu i rozwoju gospodarczego oraz odpowiedniej jakości życia. Dziś to wciąż najważniejszy surowiec w światowym bilansie energetycznym, w strukturze zużycia wyprzedzający węgiel i gaz ziemny. Częste wahania cen paliw, a szczególnie ropy naftowej, oraz kończące się zasoby nieodnawialnych źródeł energii, jak również potencjalne i rzeczywiste okresowe przerwy w dostawie paliw, wywołują niepokój w wewnętrzn...
Na progu XXI w. ciągły, zrównoważony rozwój i wzrost gospodarczy to za mało, by wyjść z peryferii do centrum światowego systemu gospodarczego, w którym to ma szanse nastąpić pełna samorealizacja jednostki i społeczeństwa. Proces ten musi być wsparty udziałem kultury - dotyczy to także Polski. Autor zdecydowanie odróżnia „ekonomikę" kultury od jej „ekonomii", podkreślając że, ekonomia kultury zajmuje się wpływem kultury na gospodarowanie i gospodarkę, a tym samym na dobrob...
Dopóki na polskim rynku wydawniczym funkcjonował termin „ekonomika kultury”, wszystko było jasne. Jest to bowiem dyscyplina naukowa zajmująca się jedną z branż gospodarki, czyli sektorem kultury. Gdy natomiast na tym rynku pojawiły się prace określane jako „ekonomia kultury”, które w dalszym ciągu zajmowały się organizacją i zarządzaniem sektora kultury, płacami artystów, subsydiowaniem kultury, mecenatem kultury, polityką kulturalną państwa, to nastąpiło zamienne używanie o...
Podejmowanie decyzji ekonomicznych jest niezwykle ważne dla decydenta, ale również dla otoczenia bliższego i dalszego, funkcjonujących organizacji, firm, gospodarstw domowych, organów ustawodawczych, krajowych i samorządowych oraz ich organów wykonawczych. Wewnątrz teorii organizacji i zarządzania wyłoniła się gałąź wiedzy, zwana „make decision theory", czyli teorią podejmowania decyzji. Powstało tysiące, a może setki tysięcy książek na temat podejmowania decyzji, dlatego moż...
Światowy kryzys gospodarczy, który rozpoczął się w 2007 roku i w niektórych krajach trwa do dzisiaj, uświadomił wszystkim, że wiedza ekonomiczna polskiego społeczeństwa jest niestety niewielka albo - jak podkreślają to publicyści - katastrofalnie niska. Z naszych obserwacji wynika, że niewielką wiedzę ekonomiczną mają również politycy i przede wszystkim parlamentarzyści, którzy przecież mają stanowić prawo, w tym prawo w gospodarce. Dlatego też doszliśmy do wniosku, że warto ...
W literaturze przedmiotu twierdzi się, że makroekonomia - jako nauka - pojawiła się wtedy, gdy swoje prace zaczął publikować John Maynard Keynes. Autor w tej monografii pokazuje, że prapoczątki makroekonomii obserwowano już w XVI wieku, w opracowaniach Antoina de Monchretiena. Również późniejsze prace Francoisa Quesnay'a, Jeana-Baptiste Colberta, Adama Smitha oraz Davida Ricardo (XVII i XVIII wiek) należy zaliczyć bez wątpienia do początków teorii makroekonomicznej. Mikroekon...
„W 1996 roku Giacomo RIZZOLATTI wraz z Leonardo FOGASSI i Vittorio GALLESE odkryli u makaków neuron lustrzany (mirror neuron). Jest to neuron, który później odkryto u ludzi. Działanie tego neuronu polega na tym, że mózg danego człowieka za pomocą neuronów lustrzanych doskonale „odczytuje" czynności, intencje, zachowanie się drugiego człowieka. To jest fundamentalne odkrycie dla ekonomistów, bowiem decyzje na giełdzie papierów wartościowych, na rynku walutowym, na rynku finans...
Światowy kryzys gospodarczy, który rozpoczął się w 2007 roku i w niektórych krajach trwa do dzisiaj, uświadomił wszystkim, że wiedza ekonomiczna polskiego społeczeństwa jest niestety niewielka albo - jak podkreślają to publicyści - katastrofalnie niska. Z naszych obserwacji wynika, że niewielką wiedzę ekonomiczną mają również politycy i przede wszystkim parlamentarzyści, którzy przecież mają stanowić prawo, w tym prawo w gospodarce. Dlatego też doszliśmy do wniosku, że warto ...
Profesor Marian Noga był – jak pamiętam – zawsze uważany przez studentów za najlepszego nauczyciela akademickiego w ówczesnej Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, a dobry nauczyciel to taki, który nie stosuje wyrażanej w Niemczech swego czasu zasady: Warum einfach, wenn kompliziert auch geht. Można przeto śmiało przyjąć, że przez 40 lat swojej pracy dydaktycznej Profesor umiał mówić studentom rzeczy trudne w sposób prosty.
