Tadeusz Borowski - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Trafność wyszukiwania
    Promocja
    okładka Pożegnanie z Marią i inne opowiadania, Ebook | Tadeusz Borowski

    Pożegnanie z Marią i inne opowiadania Tadeusza Borowskiego należą do wielkich literackich świadectw o II wojnie światowej. Opowiadania, oparte na autobiograficznych wspomnieniach autora, łączy postać Tadka, głównego bohatera, a zarazem narratora, który w pierwszej osobie opisuje swoje doświadczenie więźnia obozu koncentracyjnego. Opowiadania napisane są metodą behawiorystyczną, opisują wyłącznie zachowania i zewnętrzne reakcje ludzi, których los połączył w skrajnie nieludzkim...

    Promocja
    okładka Pożegnanie z Marią i inne opowiadania, Książka | Tadeusz Borowski

    Pożegnanie z Marią i inne opowiadania Tadeusza Borowskiego, napisane zaraz po II wojnie światowej między 1946 a 1950 rokiem, należą do klasyki literatury polskiej i literatury wojennej. Pisarz dał w nich świadectwo przemocy okupujących Europę Niemców. Bohaterowie Borowskiego są ludźmi zlagrowanymi, czyli odczłowieczonymi, których potrzeby zostały sprowadzone do myśli o przetrwaniu, a podstawowymi motorami działań są głód i strach. W tej wstrząsającej lekturze Borowski nie ana...

Tadeusz Borowski - książki, ebooki i audiobooki

Tadeusz Borowski był XX-wiecznym polskim pisarzem, poetą i publicystą. Twórca był członkiem tak zwanego pokolenia Kolumbów - literackiego pokolenia obejmującego ludzi urodzonych około 1920 roku, którzy weszli w dorosłość w czasie II wojny światowej. To właśnie to tragiczne wydarzenie ukształtowało w ogromnym stopniu ich twórczość. Obok Borowskiego należeli do niego między innymi Gustaw Herling-Grudziński, Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Różewicz czy Tadeusz Gajcy. “U nas, w Auschwitzu…” czy “Proszę państwa do gazu” Tadeusza Borowskiego pozostają jednymi z najważniejszych dzieł mierzących się z tematyką wojny i obozów koncentracyjnych.

Tadeusz Borowski - młodość w cieniu wojny

Tadeusz Borowski urodził się 12 listopada 1922 roku w Żytomierzu - jego rodzicami byli Teofila oraz Stanisław Borowscy. W cztery lata po urodzeniu Tadeusza jego ojciec został aresztowany z powodu przynależności do dawnej Polskiej Organizacji Wojskowej i wywieziony do rosyjskiej Karelii. W 1930 podobny los spotkał matkę przyszłego pisarza - Teofila Borowska została wywieziona na Syberię, a dwóch synów, Tadeusz i Juliusz, zostało samych. Starszy z nich, Juliusz, został wysłany do internatu, Tadeusz zaś oddany pod opiekę ciotki. Stanisław Borowski należał do grupy, która w 1932 roku została wymieniona na więzionych w Polsce komunistów i wróciła do ojczyzny. 14-letni wówczas Juliusz i 10-letni Tadeusz samodzielnie wyruszyli z Żytomierza przez Kijów do Moskwy - tam, po otrzymaniu specjalnych dokumentów od Czerwonego Krzyża, jechali do Polski, gdzie w Baranowicach czekał na nich prawie nieznany im ojciec. Matka chłopców powróciła dwa lata po mężu, w lecie 1934 roku. Cała rodzina osiadła w Warszawie, gdzie Tadeusz Borowski ukończył gimnazjum w ramach tajnych kompletów (które to doświadczenie stało się inspiracją do opowiadania “Matura na Targowej”). Później podjął tajne studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (gdzie poznał także swoją żonę, Marię Rundo). Z tego okresu pochodzi wiele scen, które można znaleźć w opublikowanych po wojnie opowiadaniach Borowskiego, takich jak “Pożegnanie z Marią”.

Życie w obozie i po II wojnie światowej

Literacko Tadeusz Borowski zadebiutował wydanym własnoręcznie w 1942 roku tomikiem “Gdziekolwiek ziemia”, w którego wykonaniu pomagał mu Piotr Słonimski. Był aktywnym uczestnikiem życia kulturalnego, należał do środowiska skupionego wokół miesięcznika “Droga”. W 1943 roku pisarz został aresztowany w tzw. kotle, gdy przebywał w mieszkaniu przyjaciół, i uwięziony na Pawiaku, skąd wywieziono go do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Nawet tam Borowski nie przestawał tworzyć - pełniąc obowiązki sanitariusza, pisał równocześnie wiersze, piosenki czy kolędy, jak również listy do narzeczonej Marii, także uwięzionej w obozie w Oświęcimiu. Korespondencja ta jest podstawą dzieła “U nas, w Auschwitzu…”. Wraz z innymi więźniami w sierpniu 1944 roku Tadeusz Borowski został przewieziony do obozu w Dautmergen, a potem do Dachau, które armia amerykańska wyzwoliła 1 maja 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej Tadeusz Borowski przebywał w Monachium, gdzie opublikował tom wierszy “Imiona nurtu”, a także napisaną wraz z Januszem Nelem-Siedleckim i Krystynem Olszewskim książkę “Byliśmy w Oświęcimiu”. W maju 1946 roku wrócił do Polski, a niedługo po powrocie Marii (który nastąpił w listopadzie) para wzięła ślub. Współpracował wtedy z wieloma pismami i uważany był za członka ówczesnej awangardy literackiej - młodych, bezkompromisowych twórców, którzy popierali nowy ustrój w Polsce. Borowski przewodził sekcji literackiej Klubu Młodych Artystów i Naukowców. W 1950 roku za swoją twórczość otrzymał Państwową Nagrodę Artystyczną. Wcześniej, od czerwca 1949 do marca 1950 przebywał w Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie - oficjalnie był referentem kulturalnym, nieoficjalnie współpracownikiem wywiadu wojskowego.

Śmierć Tadeusza Borowskiego

Córka Tadeusza Borowskiego, Małgorzata, urodziła się 26 czerwca 1951 roku. Jeszcze 1 lipca pisarz odwiedził żonę i córkę w szpitalu, a następnego dnia sam do niego trafił z objawami zatrucia. Był zamroczony gazem i środkami nasennymi. Borowski zmarł 3 lipca 1951 roku najprawdopodobniej w wyniku próby samobójczej. Jego śmierć była wstrząsem dla ówczesnego polskiego świata literackiego - spekulowano, że jedną z jej przyczyn było rozczarowanie komunizmem i własnym wcześniejszym zaangażowaniem w jego propagowanie, a także nieszczęśliwy romans z Dżennet Połtorzycką. Tadeusz Borowski został pochowany w Warszawie na tamtejszych Powązkach i pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitną działalność publicystyczną i literacką.

Twórczość Tadeusza Borowskiego

Debiutancki tomik “Gdziekolwiek ziemia…” ukazywał charakterystyczny dla przedwojennego katastrofizmu głęboko pesymistyczny punkt widzenia Tadeusza Borowskiego na całkowicie bezradnego w obliczu zniszczenia człowieka. Pisarz przedstawił w swoich heksametach nieuchronność katastrofy, odgórnie wpisanej w porządek rzeczy. Drugi tomik, “Arkusz poetycki nr 2”, ukazał się już nakładem czasopisma “Droga” i zawierał sześć klasycyzujących w formie erotyków Borowskiego. Najbardziej znane jego dzieła oparte są jednak na własnych doświadczeniach wojennych i obozowych, które zawarł przede wszystkim w zbiorze opowiadań “Pożegnanie z Marią” (1948) oraz w “Kamiennym świecie”, w którym pojawia się tzw. człowiek złagrowany. Narrator, Tadek (mylnie utożsamiany niekiedy z autorem), podejmuje walkę o swoje życie, zgadzając się na bierne uczestnictwo w obozowych zbrodniach i przystosowując się do tamtejszej rzeczywistości. Po wstąpieniu do Polskiej Partii Robotniczej w 1948 roku można w twórczości Tadeusza Borowskiego zaobserwować pewną zmianę - zajął się on przede wszystkim publicystyką (był jednym z głównych autorów “Nowej Kultury”, współpracował także ze “Sztandarem młodych”), w której atakował kulturę zachodnią, Kościół i katolickie środowiska. Jego nowele z tego czasu pełne są wieloznaczności, satyry i szyderstw. Wśród tomów autorstwa Tadeusza Borowskiego do dziś najbardziej znanymi są jego dzieła prozatorskie - ważnymi pozostają jednak także liczne utwory poetyckie, pełne wątków wykorzystanych później przez pisarza w prozie.

Książki Tadeusza Borowskiego w księgarni internetowej Woblink

Na Woblink znajdziecie liczne dzieła autorstwa Tadeusza Borowskiego, zarówno prozatorskie, jak i poetyckie. “Pożegnanie z Marią”, “Proszę państwa do gazu”, “U nas, w Auschwitzu”, “Muzyka w Herzenburgu”, “Byliśmy w Oświęcimiu”, “Ludzie, którzy szli” czy “Wybór poezji” to tylko wybrane tytuły, które znajdziecie tutaj jako książki papierowe, ebooki bądź audiobooki.