Mądre są wiersze Renaty Paligi i mocne w wyrazie.Mądre mądrością gorzką, odporną na iluzję, ironiczną i sceptyczną wobec stereotypów, zarówno kulturowych, jak zwłaszcza potocznych, obiegowych. Ale zarazem ufne są, poszukujące, złaknione. Prawdy, Boga, serca człowieczego.
Maria Jentys-Borelowska
Najważniejsze w tej liryce wydają się być rozterki duszy. Jak zdefiniować świat, który uporczywie wymyka się spod kontroli.Ten świat na wyciągnięcie ręki, z całym bagażem dobra, miłości, ale równocześnie pełen zła czy nienawiści. Ale dotyczy to również świata wewnętrznego, w którym nadzieja na poczucie bezpieczeństwa jest równie ulotna jak szukanie prawdy o sobie. Te rozterki podmiotu lirycznego są dramatyczne, mówią wiele o toczącej się wewnętrznej walce. Od strony poznawcze...
Nowe, poprawione wydanie.Spory ten tom nazywa się skromnie „Wiersze wybrane”, ale na dobry ład mógłby się nazywać „Wiersze prawie wszystkie”. Bo od debiutu w 1969 po garść wierszy najnowszych jest tam w zasadzie cała poezja pisana przez Krynickiego w ciągu czterdziestu lat. Co dziś przede wszystkim zadziwia podczas lektury tej poetyckiej panoramy, to niebywała wprost językowa wirtuozeria językowa. Niby zawsze było wiadomo, że Krynicki to filar „poezji lingwistycznej” i tak d...
Publikując zbiór dramatów, które stanowią materialne punkty odniesienia dla rozważań w poprzednich tomach, nie chodzi nam jednak o prostą konfrontację dwóch różnych perspektyw patrzenia na historię dramatu i dramatyzacji. Jak już wyjaśniałem, powiązania pomiędzy dramatami a tekstami analitycznymi mają charakter cząstkowy i pretekstowy. Trzeci tom Polski dramatycznej stać się zatem winien zaproszeniem do lektury dramatów oraz przywołanych w drugiej części wstępu materiałów his...
Co robi Poeta? Łowi chwile szczęścia. A że jest ich niewiele, nigdy nie zapomina o tym, że niewiele. Szczęście nie potrzebuje wymyślnej klatki wiersza. Woli formy proste – jak kreska na powiece, okno i guzik z pętelką. Zamknięte w ciemnym worku słów, świeci w ciemności niczym latarnia, którą niesie przed nami wieczny Towarzysz Podróży, niespuszczający z nas oka nawet na chwilę.
"Nakarmić kamień" to nieustanne dociekanie istoty rzeczy. Przedstawiony przez Nowicką świat nie obrósł jeszcze we wtórne znaczenia, w sposób szczególny działa więc na wyobraźnię, wytwarzając własne ciągi przyczynowo-skutkowe, własną logikę. Autorka penetruje relacje łączące ludzi i rzeczy, kwestionuje i podważa zastałe hierarchie, balansuje na granicy ciała i świata zewnętrznego. Związek człowiek-rzecz to dla poetki również podstawa do uobecniania zmarłych, zapamiętanych, "za...
Emilia Mazurek (ur. 27 maja 1978 roku w Warszawie) – z wykształcenia romanistka, pracuje jako lektor języka francuskiego w szkołach językowych. Zamiłowanie do poezji pozostało jej z czasów studenckich, czego wyrazem było napisanie pracy dyplomowej na temat wykorzystania utworów poetyckich w glottodydaktyce. Pisanie jest jej sposobem na poznawanie i porządkowanie otaczającego świata, a poezja – jednym ze zmysłów, który pozwala odbierać oraz przetwarzać rzeczywistość. Publikowa...
Tomik poezji Spotkania z Jezusem, poezji czerpiącej z Ewangelii, to zapis wydarzeń objawiających bliskość i miłosierdzie Boga, przekraczających nasze rozumienie, mających siłę przeobrażania ludzkich serc. Wydarzenia te zaskakiwały biblijnych bohaterów wtedy tak samo, jak dzisiaj zaskoczyłyby nas, gdyby Zbawiciel przyszedł tu i teraz. Gdyby pojawił się w naszym domu, na naszej drodze, w naszej pracy – tak samo, jak stanął przed Mateuszem w komorze celnej. Urzędnik spojrzał na ...
„To nad strumieniem pochylone drzewo, ta wierzba, co się zanosi szlochem nad upływającym czasem, jest Nocą – w niej ukryte rzeczy, sprawy i czyny oczom i sercu nieznane; łza gwiazdą płynie w bezkresie ostatniej godziny; bramy otwarte, usta Nocy milczą o zbrodniach Dnia, kości umarłych w ucieczce: o czym szepcą trawom, gdy w sukniach pleśni dukat zmurszałego życia wciąż wart tyle co tynf w swoim najmocniejszym blasku i nadal się toczy przez rozprute serca, podcięte gardła, pus...
Kolejny tomik pt. Wspomnienia autorstwa Jerzego Mościckiego to kontynuacja niezwykle osobistych wierszy, w których pielęgnowana jest pamięć o tych, którzy odeszli i pozostawili w życiu Autora niesamowitą pustkę. Jerzy Mościcki bacznie obserwuje również życie codzienne i problemy ludzi, którzy żyją tuż obok niego – wiersze stają się niejako głosem sprzeciwu wobec panującego zła, niesprawiedliwości i pogardy. Kiedy smutkiem dusza i serce przepełnione żałością a wokoło tylko czt...
Nekrolog orzeszka ziemnego Xu Lizhi, to zbiór kilkudziesięciu wierszy chińskiego poety, prekariusza, robotnika i samobójcy, który nigdy nie opublikował swych wierszy inaczej, jak tylko w internecie. To także tom, który został wydany w formie papierowej po raz pierwszy na świecie po polsku w krakowskim wydawnictwie, albowiem do tej pory ani w rodzimych Chinach, ani w Anglii czy Ameryce nikt nie opublikował wierszy młodego poety-rewolucjonisty w formie papierowej czy nawet e-bo...
Nowy tom Aleksandry Zbierskiej jest brawurowy, bezkompromisowy, zaskakujący. Pojawia się w nim kilka świetnych poetyckich szotów; ogólnie ów tom rozpada się na dwie części: pierwszą, ryzykowną, zmagającą się z eksperymentem formalnym, drugą, skupioną na opowieści, scenkach rodzajowych, gdzie podmiotem jest wielogłosowość. Pojawiające się gwara poznańska i zlatynizowane wyimki z rosyjskiego ubarwiają pejzaż językowy książki. Można rzec, że „silnikiem napędzającym” wiersz jest ...
„Wciąż”… są słowa klucze, które, nawet bez żadnego dopowiedzenia, coś podpowiadają, sugerują. Wciąż pamiętam, myślę, tęsknię, mam nadzieję, wciąż wierzę i wciąż mam wątpliwości, wciąż… jestem. Ale wciąż nie znaczy tak samo. W wierszach pojawiają się mocniejsze akcenty. Pozostając pełne wrażliwości i ciepła, stają się coraz głębsze, nabierają rozmachu zarówno w wymowie, jak i sposobie przekazywania wszystkiego, co autorowi w duszy gra. Racjonalność myślenia kunsztownie splata ...
„Słońce i jej kwiaty” to tętniące kobiecością utwory o dojrzewaniu i samoświadomości. Rupi Kaur ponownie – lecz z jeszcze większą mocą – w krótkich poetyckich formach wyraża troski, pragnienia i radości wielu kobiet. Daje im siłę, by czerpały ze swoich korzeni i doświadczeń pełnymi garściami. Przekonuje, że podobnie jak kwiaty ludzie też muszą czasem zwiędnąć, by rozkwitnąć na nowo.
„Słońce i jej kwiaty” to tętniące kobiecością utwory o dojrzewaniu i samoświadomości. Rupi Kaur ponownie – lecz z jeszcze większą mocą – w krótkich poetyckich formach wyraża troski, pragnienia i radości wielu kobiet. Daje im siłę, by czerpały ze swoich korzeni i doświadczeń pełnymi garściami. Przekonuje, że podobnie jak kwiaty ludzie też muszą czasem zwiędnąć, by rozkwitnąć na nowo.
W krótkiej, poetyckiej formie skrystalizowały się pełne cielesności emocje. Każdy z rozdziałów dotyka innych doświadczeń, łagodzi inny ból. Rupi Kaur szczerze i bezkompromisowo ukazuje kobiecość we wszystkich jej odcieniach, cudowną zdolność kobiecego ciała i umysłu do otwierania się na miłość i rozkosz mimo doznanych krzywd. Międzynarodowy bestseller Ponad pół miliona sprzedanych egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych Kilkadziesiąt tygodni na liście bestsellerów „New ...
„Justyna Chłap-Nowakowa świata się nie boi. W myślach gotowa jest nawet wskoczyć na Wielki Wóz, «wspiąć się na tylną oś» i puścić się w szaloną sannę Drogą Mleczną. Trudno mocniej wyrazić przekonanie, że cały świat jest nasz, że jest dobry i nie jest nam wrogi, że nie jesteśmy w nim obcy”. o. Jacek Salij OP (z Posłowia) „Justyna Chłap-Nowakowa napisała tomik niezwykły: chodzi o maksymalną prostotę (języka, przedstawionego świata) i wyrażanie poprzez tę prostotę jakiegoś wiel...
Przejmujący, sugestywny tom, w którym obserwujemy przechodzenie pomiędzy osobistym doświadczeniem zawieszenia, daremności, przemijania a doświadczaniem metafizycznym: szukaniem sensu, Boga, swojego miejsca w świecie. Sny, które przywołują obrazy apokaliptyczne i złowieszcze — poczucie nieuchronnego kresu, odpowiedzialności za świat, które biją z tego tomu, układają się w przewrotny lament nad sobą i światem. W tym hiperbolicznym świecie jest też trochę miejsca na inne charakt...
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.