Figaro, sługa hrabiego Almaviby’ego, chce wziąć ślub z pokojówką Zuzanną, ale jego pan planuje przywrócić prawo pierwszej nocy, aby zdobyć kobietę. Figaro, Zuzanna oraz hrabina obmyślają więc sprytny plan, w którym to hrabina przebiera się za dziewczynę i idzie do łoża swego męża. Przebranie okazuje się być tak dobre, że nie wprowadza w błąd jedynie hrabiego, ale też samego Figara. Komedia odniosła duży sukces i spotkała się z bardzo dobrym odbiorem, choć nie obyło się bez ...
Komedia Arystofanesa, znana również jako „Bojomira” lub „Lizystrata”, napisana została w 411 r. p.n.e, podczas II wojny peloponeskiej. Główną bohaterką jest Gromiwoja, która postanawia zakończyć wojnę peloponeską. Namawia ona inne kobiety do buntu, polegającego na odmawianiu mężczyznom współżycia. Ponadto przejmują one kontrolę nad ateńskim skarbcem, który znajduje się nad Akropolem. Utwór ma silną wymowę pacyfistyczną.
Eurypides umiera, a wraz z nim nadzieja na kolejnego wielkiego tragika. A ponieważ nikt nie jest w stanie mu dorównać, Dionizos, bóg winorośli i sztuki teatralnej, postanawia wyruszyć wraz ze swoim sługą Ksantiasem do krainy umarłych, aby sprowadzić go na ziemię. Tam staje jednak przed trudnym wyborem – wrócić z Eurypidesem, przedstawiającym bogów i bohaterów jako postacie dnia codziennego, czy Ajschylosem, autorem sztuk monumentalnych.
„Dom otwarty” to trzyaktowa komedia Michała Bałuckiego, polskiego pisarza i publicysty z okresu pozytywizmu. Zaliczał się on do nurtu tak zwanych przedburzowców przełomu romantyzmu i pozytywizmu. Sztuka opowiada o średnio zamożnej rodzinie mieszczańskiej, która żyje ponad stan i naśladuje styl życia bogaczy. Rodzina postanawia wydać bal, który okazuje się być nieco problematyczny i przysparza wiele komplikacji towarzyskich oraz rodzinnych.
Trzecia komedia Arystofanesa porusza temat edukacji oraz krytykuje nowe metody wychowania młodzieży stosowane przez Sokratesa i jego uczniów zwanych sofistami. Uważa się, że utwór pośrednio doprowadził do skazania Sokratesa na śmierć. Według autora bowiem filozof promuje nieetyczne zachowanie, jakim jest sztuka nieuczciwej argumentacji, dzięki której można w łatwy sposób wygrywać dyskusje i sprawy sądowe.
„Prometeusz skowany” to jedyna zachowana część trylogii Ajschylosa opowiadająca o micie o Prometeuszu. W jej skład wchodziły również tragedie „Prometeusz niosący ogień” oraz „Prometeusz wyzwolony”. Akcja tragedii rozgrywa się w momencie wymierzenia kary Prometeuszowi za podarowanie ludziom ognia. Tytan, przykuty do skał Kaukazu, wygłasza słynną mowę o przeznaczeniu, przed którym nawet sam Zeus nie jest w stanie uciec.
Trylogia starogreckich tragedii jednego z największych antycznych tragików, sięgająca V wieku p.n.e. Opowiada o losach Agamemnona, Ofiarnicy oraz Eumenidy. Jednym z najsłynniejszych motywów tragedii jest zabójstwo króla Agamemnona przez jego żonę Klitajmestrę. „Oresteja” uważana jest za najznakomitsze dzieło Ajschylosa. Porusza ona temat zemsty oraz jej konsekwencji, a także tego, jaki wpływ mają bogowie na czyny i wybory bohaterów.
Tom zawiera dziewięć najpopularniejszych utworów scenicznych Moliera, jednego z najwybitniejszych francuskich komediopisarzy. Autor wierzył w skuteczność nauczania ze sceny. Jego komedie charakteryzują się niezwykłą różnorodnością i najwyższymi walorami artystycznymi. Prezentują galerię wiecznych typów ludzkich. Stanowią satyryczny obraz francuskiej obyczajowości. W swych utworach Molier ośmiesza salonową przesadę, niezrozumienie życia rodzinnego, hipokryzję i zakłamanie de...
Once they started a new interesting game in pseudonyms, which led to funny and curious consequences. Each time he came to London, he was convicted of only marrying a man named Ernest. Upon learning of an advanced friend, Algerie decides to play him, for which he goes to Jack’s country estate, where he impersonates his brother Ernest, who immediately falls in love with charming Cecilia. Only friends forgot how important it is to be serious, because Ernestov and lies were too...
Dramat w dwóch częściach niemieckiego polityka, badacza i poety Johanna Wolfganga von Goethego, tworzony przez niego blisko 60 lat. Faust to uczony, który po latach, mimo ogromu swojej wiedzy, odkrywa, że ludzki umysł jest zbyt ograniczony, aby w pełni poznać sens istnienia. W jego pracowni pojawia się Mefistofeles, który założył się z Bogiem, że uda mu się opętać duszę uczonego. Kusi go, proponując zostanie jego duchowym przewodnikiem, co ma pozwolić mu poznać sens istnien...
„Wiele hałasu o nic” to historia dwójki młodych zakochanych, którzy przeżywają swoją pierwszą miłość. Tytuł odnosi się do zachowania młodych kochanków, którzy w euforii potrafią śmiać się, płakać, krzyczeć i jęczeć na zmianę, ponieważ uczucie to jest dla nich tak ważne. Dla dojrzałej i doświadczonej osoby zachowanie kochanków może być właśnie wielkim hałasem o nic. Ten utwór Szekspira jest uważany za jedną z najśmieszniejszych, a zarazem najbardziej błyskotliwą z komedii....
Powieść oparta na prawdziwych wydarzeniach, inspirowana związkiem pisarza z kurtyzaną Marie Duplessis. Akcja powieści rozpoczyna się tuż po śmierci głównej bohaterki, słynnej paryskiej prostytutki Małgorzaty Gautier. Jej ukochany Armand Duval chce odkupić od narratora pamiątkową książkę po niej, którą ten nabył podczas licytacji majątku po zmarłej. Aby go do tego przekonać, opowiada mu historię ich burzliwego romansu.
„Noc listopadowa” to trzeci utwór Stanisława Wyspiańskiego poruszający temat powstania listopadowego. Akcja dramatu rozgrywa się podczas pierwszych godzin powstania (noc z 29 na 30 listopada 1830 roku) w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Wyspiański, zafascynowany powstaniem, bardzo wiernie odwzorowuje jego przebieg oraz umieszcza w dramacie postaci historyczne, ukazując ich losy, lęki, niepowodzenia oraz opór.
Dramat Stanisława Wyspiańskiego porusza temat powstania listopadowego. Autor nawiązuje w nim do pieśni Kazimierza Delavigne’a pt. „Warszawianka”, której słowa „Oto dziś dzień krwi i chwały [...] dziś twój triumf albo zgon” odgrywają najważniejszą rolę w utworze, oddając nastrój panujący podczas powstania. Akcja rozgrywa się podczas bitwy o Olszynkę Grochowską 25 lutego 1831 roku, a głównymi bohaterami są generałowie powstania listopadowego – Józef Chłopicki oraz Jan Skrzyne...
Dramat Stanisława Wyspiańskiego przedstawiający teatr w teatrze. Akcja rozgrywa się na deskach sceny krakowskiej. Po wystawieniu „Wesela” Wyspiański dostał od publiczności wieniec z liczbą 44, która miała symbolizować czwartego wieszcza polskiego. Na tę cześć powstało „Wyzwolenie”, w którym głównym bohaterem jest postać z „Dziadów” Adama Mickiewicza – Konrad. Jego zadaniem jest wyzwolenie Polski z niewoli politycznej, bezwładu ducha i woli oraz wyzwolenie sztuki.
We wsi dzieje się tragedia – czerwcowa susza niszczy wszelkie plony i nie pozwala na uprawę nowych roślin. Zdesperowani chłopi wznoszą modły ku Bogu, ale zauważają nie zostają wysłuchani. Zaczynają podejrzewać, że to nieczyste postępki ich plebana są powodem, dla którego Bóg zesłał plagę na ich pola. Zwracają się więc do wiejskiego pustelnika, który każe im złożyć stos ofiarny, aby przebłagać siłę natury.
„Fircyk w zalotach” był inspirowany francuską powieścią „Zakochany Fircyk” autorstwa Jana Romagnesiego. Opowiada o zalotach tytułowego Fircyka, który chce ożenić się z wybranką swojego serca Podstoliną. Pierwowzór został przez Zabłockiego zmieniony i wpasowany w ówczesne życie w Warszawie i na dworze królewskim. Autor swoje dzieło zadedykował królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, który najprawdopodobniej pojawił się na premierze scenicznej w 1781 roku.
Pełen wdzięku utwór polemizujący z wizerunkiem widza teatralnego, znudzonego teatralną i literacką imitacją życia. Jest to dzieło prawie nieznane, ponieważ tekst komedii, utrzymanej w konwencji dell’arte, nie trafił nigdy do druku. Tytułowa taradajka to popularna w XVIII wieku bryczka, która w utworze Zabłockiego dodatkowo lata. Dzięki niej bohaterom udaje się uciec przed wierzycielami. Jednak trafiają do bardzo dziwnego miejsca, gdzie wplątują się w intrygę z udziałem ryce...
Składający się z siedmiu części dramat autorstwa Jerzego Żuławskiego opowiada o walce duszy (Psyche) z materią. Akcja rozgrywa się na przestrzeni kilku wieków, poczynając od starożytności. Autor przedstawia wielkie znaczenie idei w życiu człowieka. Utwór spotkał się z mocną krytyką, uznany za zbyt płytki, podbił jednak serca publiczności. Doczekał się również interpretacji w postaci libretta operowego, skomponowanego przez Ludomira Różyckiego.
Dramat na podstawie jednej z najstarszych legend rzymskich. Podczas igrzysk na rozkaz rzymskiego władcy Romulusa mężczyźni porywają tytułowe Sabinki, czyli dziewczyny z plemienia Sabinów. Te, wbrew własnej woli, zostają wydane za swoich porywaczy. Nie godzą się jednak na to, solidaryzują się i postanawiają wszcząć bunt. To pokazuje mężczyznom, że nie wzięli sobie za mąż posłusznych dziewczynek, tylko silne i niezależne kobiety.
„Irydion” to zaraz obok „Nie-boskiej komedii” najwybitniejsze dzieło Zygmunta Krasickiego, wydane anonimowo w 1836 roku. Akcja dramatu rozgrywa się podczas panowania Heliogabala w roku 222 n.e., a jego głównym wątkiem jest bunt Irydiona, stanowiący aluzję do powstania listopadowego. Bohater musi podjąć działania na rzecz ważnych idei, które narażone są na oddziaływanie wszechobecnego tragizmu.
Jednoaktowa komedia francuskiego pisarza i dramaturga Pierre’a de Marivauxa, rozgrywająca się w realiach mitologicznych. Dwóch bogów miłości – Amor, reprezentujący miłość cnotliwą, oraz Kupidyn, zwolennik gwałtownego pożądania – musi udowodnić przed greckimi bogami, która z miłości jest bardziej właściwa dla ludzi. Obaj zmuszeni są do konkurencji, podczas której zalecają się do upersonifikowanej Cnoty.
Jan Kochanowski uważany jest za jednego z najwybitniejszych poetów epoki renesansu w Europie. Jego dramat „Odprawa posłów greckich”, wydany w 1578 roku, stanowi rozwinięcie jednego z wątków mitu o wojnie trojańskiej. Syn króla Troi uprowadza żonę króla Sparty Helenę. Greccy posłowie żądają zwrotu kobiety, jednak rada trojańska nie zgadza się i rozpoczyna przygotowania do nieuniknionej wojny z Grekami.
