Jak się ma 44 lata na karku, to i myśli się o coraz poważniejszych sprawach. I waży się słowa. Dawna długa fraza Tomasza Hrynacza ustępuje tu miejsca wierszom czasami niemal aforystycznym, pobrzmiewającym ewidentną inspiracją haiku. Wszelako niewielki objętościowo tekst może brzmieć apokaliptycznym tonem. W Nocy czerwi znajdziemy takie wiersze. Podoba mi się ich mrok; czułość dla utraty złudzeń. Jarosław Klejnocki Introwertyczna od samego początku poezja Tomasza Hrynacza z ...
Wiersze Pawła Tańskiego są ciemną magmą wyobraźni, rozwijają się meandryczną logiką, w rytmie sennego porządku, gdzie jak w dobrze znanym kącie, powracają stare graty-tematy. Słowa często testują różne częstotliwości języka, jego tony i półtony, sny i mary. W poezji tej spotyka się wyobraźnia wyzwolona z wszelkich rutynowych okoliczności i język, który wymyka się i nie daje się ujarzmić, niczym narowisty źrebak, młody szczeniak. Rozchwiana semantycznie składnia ciągnie język ...
Nowy tom poetycki Mrozka to opowieść o „śmiertelnym znużeniu” pytaniami, na które odpowiedzi nie ma i nigdy nie będzie; to próba odnalezienia jakichś pewników, dotyczących istnienia, i zbudowania z nich spójnej rzeczywistości. Wiersze z Odpowiedzi retorycznej wydają się być zapisem stanów umysłu, oderwanego całkowicie od rzeczywistości, który zmaga się sam z sobą, sam siebie analizuje i sam sobie odpowiada. Można ten zbiór traktować również, jako stronniczą i subiektywną doku...
Nie przypadkiem za scenę dla swych rozterek i wysiłku przywoływania pamięci epizodycznej poetka wybiera krajobraz surowy, kontrastowy, otwarty i graniczny. Przylądek z ostrym klifem najwyraźniej kontrastuje styk morza z lądem, kontynentu z oceanem, a ponadto – z niebem, gdzie „nicość jest tak blisko”. Ponadto widok ten czasem zasnuwa mgła, która pozwala albo wycofać się w głąb wspomnień by nimi zastąpić doznania, albo snuć hipotezy co do ukrytych za tą zasłoną form i dociekać...
Pierwszy i drugi tom poetycki Anny Frajlich wznowiony w jednym woluminie pierwsze wydanie Aby wiatr namalować ukazało się w 1976 r. w Londynie, w Oficynie Stanisław Gliwa pierwsze wydanie Tylko ziemia ukazało się w 1979 r. w Londynie, w Oficynie Poetów i Malarzy Nagroda Kościelskich 1981 (Tylko ziemia) (...) Jest inna jeszcze cecha tej poezji. Ustawiczny rozrachunek z wierną pamięcią o starym kraju. Kraju, którego poetka nie opuściła dobrowolnie. Miałaby zapewne prawo do ost...
Anioł Reims i inne wiersze Olgi Siedakowej to pierwszy w języku polskim tom czołowej przedstawicielki rosyjskiej poezji metafizycznej. Jej twórczości skonstruowana na wyrafinowanym poziomie intelektualnym opiera się na trzech filarach – wczesne chrześcijaństwo, starożytność słowiańska i antyczna oraz Daleki Wschód. Hipnotyzujące wiersze skłaniają do spojrzenia na świat z dystansem do rzeczywistości materialnej i refleksji nad uniwersalizmem naszej cywilizacji. Poezję Olgi Sie...
Pełna kolorystyki, zapachów i pięknych pejzaży poezja. Synestezyjne i oryginalne metafory, w których królują uczucia. Przemysław Zackiewicz jest poetą serca, jego pejzaże są nacechowane rytmem, oddechem, nie zawsze spełnionymi marzeniami. Na wyciągnięcie ręki jest „ciepły deszcz, który podpłynął do pokoju kołysząc trawę” czy „ melancholijne ciało umarłej jesieni, które pręży się jeszcze lodowym oddechem”. Cytaty można mnożyć. To kalejdoskop diamentów, czarodziejska luneta, k...
Są to liryczne wędrówki śladami wciąż obecnej w naszym życiu starożytnej Grecji. Autor wskazuje na źródła mitów i filozofii, komentuje poglądy największych mędrców, ich zachowania, postawy, formułowane sensy czy naukowe odkrycia. Przytacza anegdoty, zaskakujące wydarzenia, nie do końca historyczne fakty. Stąd też mamy portrety Talesa, Pitagorasa, Sokratesa czy Heraklita. Wszystko to napisane z pasją, z miłością do swoich bohaterów, tam gdzie to możliwe z nutką sarkazmu czy ir...
Tytułowa kropla symbolizuje świat, ludzi i ich doświadczenia życiowe. Oblicza tej kropli są różnorodne w której słońce sączy promienie, gdzie krew czy pot, cierpienie są wszechobecne. Ta poezja to równocześnie przestroga przed znieczulicą , degradacją uczuć, zanikiem kontaktów międzyludzkich. Takie obszary autorka nazywa „miejscami ograniczonymi”, gdzie samotność , uczuciowe deklaracje pozostają w sprzeczności, nawet nadzieja okazuje się bezpowrotnie nie do spełnienia. Czy...
Szary człowiek” – cóż naprawdę znaczy ten, tak często, nieraz bezmyślnie, wypowiadany, idiom? Kim jest – „szary człowiek”? Jednym z nas? Każdym? Niemalże moralitetowym everymanem? Poeta dopełnia go i odmienia – to „szary chłopiec”… Ale czy chłopiec może być „szary”? Młodość to przecież właśnie zaprzeczenie wszelkiej „szarości”, jakkolwiek by ją definiować, w jakiejkolwiek przestrzeni duchowej i historycznej by ją umieszczać. Młodość to – wtedy, gdy trwa, nie widzimy tego tak ...
Najważniejsze w tym wyborze są miniatury. Ten gatunek, któremu towarzyszy legenda, spory, zarówno teoretyczne, jak i praktyczne, jest jedną z najtrudniejszych form poetyckich. Przyjmuje różne postacie, może to być zapis wierszowany, ale również prozatorski. Sama etymologia tego literackiego, i nie tylko, bo malarskiego czy muzycznego pojęcia, mówi już sama za siebie. Na małej przestrzeni należy powiedzieć jak najwięcej. Czynili to dawni mistrzowie, którzy malując minią czy cy...
Książka Bogny Gniazdowskiej jest trzecią pozycją wydaną w serii TANGERE.
Tytuł serii może kojarzyć się z noli me tangerei rzeczywiście, ma wchodzić z tymi słowami w rezonans. Ale dotyczyć ma rzeczy ludzkich.
Tangere, bezokolicznik od tango - dotykać.
Chodzi o to właśnie, by dotykać, by zatrzymać. Z otwartością, odwagą i miłością.
A także by dać się dotknąć, by dać się przytrzymać. By się spotkać.
Książka Leszka Szarugi jest szóstą pozycją wydaną w serii TANGERE.
Tytuł serii może kojarzyć się z noli me tangere i rzeczywiście, ma wchodzić z tymi słowami w rezonans. Ale dotyczyć ma rzeczy ludzkich.
Tangere, bezokolicznik od tango - dotykać.
Chodzi o to właśnie, by dotykać, by zatrzymać. Z otwartością, odwagą i miłością.
A także by dać się dotknąć, by dać się zatrzymać. By się spotkać.
Książka Igora Jarka jest piątą pozycją wydaną w serii TANGERE.
Tytuł serii może kojarzyć się z noli me tangere i rzeczywiście, ma wchodzić z tymi słowami w rezonans. Ale dotyczyć ma rzeczy ludzkich.
Tangere, bezokolicznik od tango - dotykać.
Chodzi o to właśnie, by dotykać, by zatrzymać. Z otwartością, odwagą i miłością.
A także by dać się dotknąć, by dać się przytrzymać. By się spotkać.
Niezwykła Piosenka o rozpadzie to – doskonały poetycko! – zapis ludzkiego, nieuchronnego, granicznego doświadczenia. Doświadczenia poszczególnego i najgłębiej osobistego, a przecież powszechnego, wspólnego. Doświadczenia utraty, śmierci, daremności, rozpaczy, miłości. Te barokowo precyzyjne, kunsztownie opanowane współczesne treny, formułują jeszcze raz, od nowa, także za nas, i dla nas, w naszym imieniu – podstawowe metafizyczne pytania; z przenikliwą, mężną świadomością, iż...
Alan, niedoszły reżyser filmowy, marzy o wolności, wrażliwa artystka Anja nie może pokonać strachu przed publicznym występem, a Patryk chce wreszcie być bogaty. Mimo starań ich życie coraz bardziej zaczyna przypominać tworzony przez Anję obraz, który pokrywa czarna maź. Pogoń za oddalającymi się marzeniami i nieustanne zderzenia z rozczarowującą rzeczywistością stopniowo powodują poczucie coraz większej utraty kontroli nad życiem. Alan nie wytrzymuje napięcia i zabija żonę… N...
Nie wiesz co powiedzieć i jak to robić, ale czujesz, że to jest mocne i dobre, ma swą siłe, swój język i niepostrzeżenie przeciąga na swoją stronę. I tym razem pewna tajemnicza niepozorność tych wierszy rodzi naszą wzmożoną uwagę, oczy otwierają się na misternie skłębione sensy, wewnętrzne, spójne i niezależne tętno fraz, które niczym powidoki snów, poddają nowe obrazy, nowe formy... Te wiersze juz gdzieś widziałem,słyszałem ich cichy pomruk, czyste ja poezji samej. Ale to, j...
Agnieszka Wolny-Hamkało o zbiorze: Napięcia w wierszach Hanny Janczak pochodzą z kontrastów między wymiarem egzystencjalnym tej poezji a jej językiem. Potoczne, intymne doświadczenie związane z byciem matką, córką, kochanką wyrażane jest poprzez język, który precyzyjnie je opisuje: identyfikuje i przyszpila elementy codzienności. Balansowanie pomiędzy językiem potocznym i wysublimowaną, zaskakującą metaforą, czasem przywołaną na zasadzie wolnych skojarzeń – idealnie wyraża id...
Od zawsze kochałem kwiaty za ich piękno, kolory, różnorodność oraz za to, że potrafią poprawić nastrój i wywołać uśmiech na twarzy. Te doskonale wytwory przyrody zawsze wzbudzają we mnie najwyższe doznania estetyczne, a fascynacja ich pięknem zostawia trwały ślad w moim sercu. Jestem szczęśliwym posiadaczem ogrodu i każdą wolną chwilę poświęcam na pielęgnację roślin – przede wszystkim właśnie kwiatów. Nie potrafię powiedzieć, które z nich podobają mi się najbardziej, czy te m...
Jest w tych utworach jakiś nie do końca uświadomiony lęk o losy świata, który jak echo, ciągle do nas powraca, zdeformowany i poraniony, okrutny i bezbronny, raz będąc katem, innym razem ofiarą. Ta refleksja dotyczy również dyskretnie dawkowanej przez podmiot liryczny tych wierszy intymności, która stanowi swoisty lek i przeciwwagę na otaczający nas relatywizm. Zaletą tego tomiku jest prostota, która przyciąga, pozwalając odkrywać podstawowe sensy, wartości i marzenia.
Wymowniejsze niż słowa są uczucia, miłość do kobiety, której składane hołdy i wyznania są zgodne z romantyczną tradycją. Ale u Janusza Krzysztofa Waszaka ten piedestał, na który stawia swój obiekt uczuć , nie zawsze jest zgodny z wizerunkiem kobiety-anioła, często jest realistyczny, prawie szary i codzienny. Wszystko to w kontekście odliczanego czasu, wymiernej tęsknoty, przeczuwanych zagrożeń. Większość tych liryków to rodzaj czuciowego pamiętnika. Ale miłość u Waszaka, to n...
Romantyczny ukłon w kierunku tradycji. Mroczna , wręcz posępna atmosfera, którą tworzą nieokiełznane żywioły. Tak jawi się Izabelli Forsberg groźna i majestatyczna Północ, w pewnym sensie synonim naszej egzystencji. Tradycyjna forma wiersza tylko podkreśla i intensyfikuje te wszystkie otchłanie, trwogi, czy „przenikliwy zgiełk morskich głębin”. Ciekawa metaforyka, momentami stylizowana na stare skandynawskie pieśni. Tomik warty polecenia.
Andrzej – syn polskich powojennych emigrantów, urodził się i wychował na Highgate w północnym Londynie. Po ukończeniu szkoły St Aloysius College na Highgate dostał się na University of Keele, gdzie ukończył studia z psychologii i socjologii. Ciekawość natury ludzkiej oraz badań zachowania ludzkiego pokierowały go w kierunku kariery klinicznej psychologii. Andrzej wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie po ukończeniu doktoratu z psychologii klinicznej wykładał przez czternaści...
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
