Pierwsze tłumaczenie powstaje z banalnej konieczności, z zachwytu, z potrzeby pieniędzy bądź uznania. U źródłą drugiego leżą pedantyczność, pycha, lub uzasadnione rozczarowanie pierwszym. Trzecie jest płodem szaleństwa tudzież wizjonerstwa. I tylko następne tłumaczenie robi się z miłości.
Vital Voranau
Poemat "Polonez realistyczny" to gorzka rozmowa poety z Polską trzech epok – dwudziestolecia międzywojennego, czasu wojny i lat PRL-u. Powstały w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, jest rodzajem prywatnej lekcji historii, reakcją i rekapitulacją, komentarzem i wyznaniem. Tadeusz K. Sowicki (1915–1977) poeta, prozaik, scenograf i malarz. Żołnierz II Korpusu Polskiego na Zachodzie, po wojnie kierownik artystyczny i literacki warszawskiego Teatru Lalek Guliwer. Przed w...
Pojawiła się przed nami postać, stworzona przez ekstrawagancką i brutalną wyobraźnię mężczyzny, niemal dziecka.
Ojciec Ubu istnieje. (...) Już się go nie pozbędziecie;
będzie was prześladował, będzie zmuszał
bez litości do pamiętania o tym, że był, że jest.
Fragment recenzji po premierze "Ubu króla" w 1896 roku.
Autorka, muzyk z zawodu, miłośniczka przyrody i humanistka, ma za sobą długą karierę, ucząc muzyki i występując w Polsce, kilku krajach Europy oraz USA.
Jej debiut literacki to książka o poznaniu i zrozumieniu psiej "mowy", wydana w 2003 r. w USA, pt.: Adventures of Zombie, the Dog with a Big Heart.
NIEBIESKI NIEOBECNY to najnowszy i szósty już tomik poezji Stefana Tyczyny, autora dobrze znanego miłośnikom polskiej liryki współczesnej. Po debiutanckich publikacjach w połowie lat 90. w prasie krajowej i zagranicznej Stefan Tyczyna został w 1997 r. finalistą Europejskiego Konkursu Fundacji "PEGAZ " z Hamburga (Kunst für Völkerverständigung "PEGASUS Foundation"). W 2001 r. kilka jego wierszy zamieszczono w milenijnej amerykańskiej edycji Antologii poezji emigracyjnej. Druk...
Jest to poemat trzynastozgłoskowy ujęty w dziewięciu częściach. Kanwą tego dzieła są: apokalipsa wartości, wizja zagłady świata, religia chrześcijańska.
Dzieło dopełniają mniejsze formy poetyckie imające się uniwersalnych tematów - chociażby takich jak: rodzicielstwo, oddanie, egzystencjalizm, miłość.
Pies dla człowieka — to przyjaciel nr 1. Człowiek dla psa — to Pan Bóg. Taka jest siła tych relacji. Ludzkie potrzeby i gusta wykreowały setki ras psów. Tworzenie jednych ras zajęło dziesiątki lat, innych tysiąclecia. To nie była fraszka. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) zatwierdziła wzorzec i nadała numer wzorca 343 rasom. Epigram — to najczęściej fraszka. Każda rasa uznana przez FCI ma swój epigram w zbiorze Wszystko zda się psu na epigram. Jest tam też wiele ras...
"Poezja Gerardo Beltrana zagłębia się w rzeczywistość, aby pokazać jej aspekty nierealne; zwraca naszą uwagę na to, co niezwykłe w codzienności, na codzienność tego, co niezwykłe. Język jest dodatkowym składnikiem – być może najważniejszym – tej (nie)rzeczywistości, składnikiem, który z jednej strony nadaje jej kształt, a z drugiej pozwala w niej zamieszkać albo podglądać ją z dala w otaczającej ją ciszy, i to z takim samym podziwem i zdumieniem, z jakim wkraczamy w pierwszą ...
Rozwój polityczny ziem rumuńskich uzależniony był na początku XIX w. od rozwoju wypadków w Imperium Osmańskim, co w kategoriach politycznych wymuszało recepcję wzorca orientalnego. Dopiero decyzje pokoju w Adrianopolu w 1829 r. otworzyły możliwość budowy nowoczesnego społeczeństwa w księstwach rumuńskich. Proces ten był długotrwały, a orientalne wzorce pozostawały przez długi czas istotnym elementem składowym stosunków społecznych i politycznych. Casus Rumunii jako państwa, w...
...Tu, w cienistych alejach pierwszego wieku dzieła, które już mnie odrzuca, jak nie płacić za niepowodzenie dzieła niewykonalnego, a przecież dopełnionego wewnątrz słowa; dzieła, którego niebawem nie będę już mógł — u jego kresu, albo u kresu siebie samego — zniszczyć, ani prowadzić dalej.
Fragment
Seria Dramat Współczesny. Interpretacje, wydawana przez Księgarnię Akademicką we współpracy z Katedrą Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego, będzie towarzyszyć innej serii - Dramat Współczesny. Nowy cykl chciałby prezentować wieloaspektowe analizy dramatu współczesnego, polskiego i obcego. W Interpretacjach będą ukazywać się monografie o charakterze przekrojowym i komparatystycznym, a obok nich - prace przedstawiające dorobek narodowych dramaturgii czy dokonania wybranych dra...
„Wiersze z nowego tomu Piotra Matywieckiego mówią o doświadczeniach podstawowych. Podstawowych, a więc konkretnych, dostępnych prawie każdemu. Ale też: podstawowych, a więc zmuszających do fundamentalnego namysłu, budzących zdziwienie, kierujących w stronę takich pytań, które stawiają filozofowie. Warto wejść w świat spojrzeń i myśli Piotra Matywieckiego. Jego nowy tom to poezja bardzo wysokiej próby”.
Marian Stala
Antologia prezentuje wiersze tych spośród działających na Litwie w pierwszych dekadach XIX wieku poetów, do których pasuje przymiotnik „dwujęzyczny”. Przynosi ona teksty litewskie i polskie, dotychczas w polskim dyskursie literaturoznawczym obecne jedynie w omówieniach, zaś w literaturoznawstwie litewskim funkcjonujące wprawdzie od dawna, ale – w przypadku utworów polskich – w edycjach nie dość starannych. Zebrane razem, teksty te wyraźnie pokazują, jak arbitralne i paradoksa...
Tomik „Znaki sprzeciwu” jest kolejną publikacją autorki. Wcześniej wydała trzy książki poetyckie: „Z tego, co zostaje” (1993), „Punkt widzenia” (1997), „Fotografie” (2002). Patrząc na daty wydania tych publikacji, widać wyraźnie, że każdą książkę przedziela dość długi czas. Ale w przypadku Barbary Jęczowej, ten czas tylko działa na korzyść autorki. Staranność, przemyślane pomysły, funkcjonalność słowa, oszczędność, wszystko jest to widoczne, nie tylko we wcześniejszych zbiora...
Czytając wiersze debiutantki, Moniki Buli doznaje się nieodpartego wrażenia, że wkraczamy do innego świata? Równoległej rzeczywistości? Alternatywnego życia? Takiego świata, w którym – jak napisał Miguel de Unamuno „Nieustające napięcie prowadzi do duchowych roztrząsań, do ciągłego analizowania siebie, do stałego przekopywania własnej duszy”.1 Ten świat kryje w sobie bogactwo unikatowych pamiątek przeszłości,dostępnych jedynie osobom wtajemniczonym?, empatycznym? potrafiącym ...
Nie każda miłość kończy się tragicznie. Ale w tym przypadku tak właśnie było. Autor nawiązuje do autentycznych wydarzeń, o których słyszał, i w tym sensie był ich uczestnikiem. Niemal w każdym utworze pojawiają się aluzje, dygresje, odniesienia. To one tworzą specyficzny klimat tych liryków, niedookreślony, zdeformowany, często groteskowy. Od strony kompozycyjnej, te deformacje są celowe, słowo ma podkreślić nierealność świata, który tylko z pozoru jest rzeczywisty. Bez w...
Debiutanci zazwyczaj – a mamy do czynienia z tzw. Szczęśliwie spóźnionym debiutem – zwykli ulegać przeświadczeniu, że okazują się na swej pozycji bezpieczni, samowystarczalni we wszystkim, czego tknie ich wychodząca z twórczych onieśmieleń ręka. To i sporo się im wybacza, na niejedno przymyka przysłowiowe oko, wszak w taryfie ulgowej tkwi zawsze odrobina nadziei, że „każdy początek to tylko ciąg dalszy, a księga zdarzeń zawsze otwarta w połowie...” (Szymborska). „Czułość do...
Niniejszy tomik zawiera 102 wiersze ujęte w dwunastu rozdziałach. Tematyka utworów jest różnorodna, Czytelnik znajdzie tu zarówno satyry na ustrój PRL i ówczesnych dygnitarzy, utwory poświęcone Warszawie i Krakowowi oraz opiewające trudy zawodów takich jak górnictwo czy hutnictwo, jak i wiersze poświęcone szczęściu, rodzinie, religii, Kościołowi czy szeroko pojętej miłości do kobiet. Autor pisał swoje wiersze dyskretnie przez 37 lat, teraz zdecydował się na ich opublikowanie....
Urodzona w 1980 w Oświęcimiu. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Od dziesięciu lat miesza poza granicami kraju. Po ukończeniu studiów pracowała jako our pair we Francji, następnie wyjechała do Belfastu, gdzie imała się różnych zajęć – była kelnerką, barmanką, sprzątaczką. Od pięciu lat mieszka w Pradze, gdzie pracuje jako koordynator dla zagranicznej firmy. Publikuje wiersze, opowiadania, miniatury oraz bajki na literackich portalach Fabrica Liborum (nick ...
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
