Pełna monografia twórczości Chena Kaige. Chen Kaige zrealizował piętnaście filmów fabularnych, podejmujących różną problematykę, rewolucjonizujących język filmowy i eksplorujących obszary rzadko wcześniej uczęszczane. W znacznej mierze odzwierciedlają one trendy kinematografii chińskiej ostatnich dwudziestu pięciu lat, ale mają oblicze autorskie – większość odznacza się niepowtarzalnym charakterem. Niektóre z nich to arcydzieła należące do szczytowych osiągnięć nie tylko azj...
Moje rozumienie"liberalizmu" wyłania się z tej książeczki, mam nadzieję, dość klarownie, a spór o to, czy jest to prawdziwy "liberalizm", czy nie, specjalnie mnie nie interesuje. Nie interesowałyby też, jak mi się wydaje, czytelników. Naprawdę istotny jest spór o to, jaka ma być Polska. Czy jej polityka, prawo, wreszcie konstytucja mają dawać uprzywilejowaną pozycję jednej Prawdzie, czy też stwarzać wyłącznie ramy pokojowego współżycia wyznawców różnych prawd, wzorców moralny...
Nigdy wcześniej nie spotkałam człowieka tak absolutnie szczerego i prostolinijnego jak Krzysztof. Nie waży słów, nie kalkuluje, nie kluczy. Na każde pytanie odpowiada bez umizgów. Jeśli nie wie, zastanawia się. Mira Suchodolska Moje wspomnienia z pobytu w szpitalu i długiej rehabilitacji są po to, aby dać ludziom do myślenia. Aby przygotować niektórych na miękkie lądowanie w razie życiowego wirażu. Celowo opowiadam o domu rodzinnym, o młodości, szkole, harcerstwie i moim spo...
"Na końcu języka" to opowieść o fascynujących zależnościach między językiem a polityką i kulturą. To podróż w czasie i przestrzeni: od starożytności, gdy Grecy na złość wszystkim zaczęli pisać od lewej do prawej, przez XIX-wieczną Warszawę w której 27 listopada 1900 roku Henryk Sienkiewicz wymyślił słowo „pocztówka”, aż po Związek Radziecki, gdzie popularnym imieniem był MELS (skrót od Marks-Engels-Lenin--Stalin). "Na końcu języka" pokazuje, że język potrafi zmieniać bieg his...
W książce zgromadzono felietony Krzysztofa Wroneckiego, które publikował od 2002 roku na łamach „Medium. Gazety Dolnośląskiej Izby Lekarskiej” pod pseudonimem „Wasz Bywalec”. Znany wrocławski kardiochirurg opisywał w nich życie kulturalne i towarzyskie Wrocławia. Obszarem jego zainteresowań stały się przede wszystkim miejscowe instytucje kultury i sztuki: opera, filharmonia, teatry, muzea, galerie i kina, a także środowisko artystyczne oraz wrocławski Klub Rotary z jego pożyt...
Czym są wartości publiczne, cnoty i wartości demokratyczne? Czym jest arete i obywatelskość? O tym można poczytać w książce, którą Czytelnik trzyma przed sobą. Jest ona kontynuacją cyklu publikacji mającego na celu upowszechnienie idei demokracji oraz podstawowych zagadnień z nią związanych. Powodem jej powstania jest chęć zwiększania wiedzy obywatelskiej Polek i Polaków, a tym samym wzmocnienie ich postaw, co w konsekwencji pozytywnie wpłynie na polską kulturę polityczną....
Pisząc o swoim domu, o starych fotografiach, krzyżykach, akwarelach (…), Królikowski proponuje Czytelnikowi sposób, w jaki on ma spojrzeć na dom swój własny, na zbiory swoich rodzinnych pamiątek. Autor „Gawęd" zaprasza do gry z pamięcią, uczy jak z każdego przedmiotu wysnuć narrację, jak przypisać przedmiotom ich symboliczną wartość (…) Każdy tekst z tego zbioru może być tematem rozmowy o wielorakich związkach kultury materialnej z duchową. (…) Prosta literacka formuła gawęd,...
Twórczość naukowa Kazimierza Brauna weszła na trwałe do polskiej teatrologii. Jego nazwisko pojawia się na wielu obszarach: teorii teatru, praktyki, krytyki i historii. Wojciech Kaczmarek, Kazimierza Brauna Historia teatru Do grona tych, którzy przypomnieli Norwida w sposób najbardziej spektakularny (w tym wypadku chciałoby się powiedzieć „spektaklowy”) i ocalili jego pamięć dla potomnych, należy bez wątpienia profesor i reżyser Kazimierz Braun. Jest to najwybitniejszy i ...
Przenosząc na ekran scenariusz "Medium" moim zamiarem było stworzenie filmu grozy, wpisanego w konstrukcję filmu kryminalnego. Podjąłem taką próbę, w pełni zdając sobie sprawę, jak karkołomnym przedsięwzięciem jest połączenie obcych sobie gatunków - kryminału i horroru. Mimo tego zagrożenia uwierzyłem, że jest możliwe, aby horror
i kryminał dzięki jednorodnej wizualizacji warst narracyjnych przeniknęły się nawzajem i scaliły w jedność.
Jacek Koprowicz
Ze względu na burzliwą historię krajów hiszpańskojęzycznych, z których prawie każdy przechodził okres dyktatury, rodziły się w nich nurty teatralne i dramatopisarskie niemal nieobecne na innych obszarach kultury Zachodu. I nadal się rodzą. (…) Teatr hiszpańskojęzyczny „jest blisko” nas, wyrastał bowiem z tej samej tradycji, a jednocześnie „jest daleko”, gdyż w konsekwencji różnych uwarunkowań, zwłaszcza w XX wieku, zyskiwał coraz bardziej swoistą tożsamość. Fragment „Wstępu”...
Zbiór studiów Włodzimierza Szturca jest wyrazem świadomości, że w dramacie ludzkiego życia najważniejsza staje się „scena ostatnia”. Autor z uwagą i wrażliwością przygląda się różnym tekstom artystycznym, by śledzić tropy zmagań z tanatycznym wyzwaniem. Pozostaje w kręgu swoich bliskich: książka ma charakter intymny. Poświadcza własną biografię przez doświadczenie i lekturę, tworzy przestrzeń spotkania z Księgą (Biblią, mitologiami, tradycjami teologicznymi i filozoficznymi) ...
Sześć wnikliwych, dramatycznych rozmów z przestępcami skazanymi przez wymiar sprawiedliwości na karę śmierci. Kiedy człowiek staje się zły? Czy ma tego świadomość? Co nim kieruje? Czy żałuje swoich czynów? Z najgroźniejszymi przestępcami rozmawia Piotr Pytlakowski, wielokrotnie nagradzany reporter tygodnika "Polityka".
Książka ta powstała jako część projektu Filmowe ogrody Wojciecha Jerzego Hasa upamiętniającego dziesiątą rocznicę śmierci Reżysera. Została poświęcona tylko jednemu filmowi – „Sanatorium pod Klepsydrą”, którego scenariusz Wojciech Has oparł na motywach prozy Brunona Schulza. (…). Laboratorium czasu to filmoznawcze odczytanie Hasa, który czyta i wizualizuje prozę Brunona Schulza – to swoisty dialog dwóch artystycznych wrażliwości naznaczonych czasem przeżywanym i doświadczony...
Od Brodskiego do Rymkiewicza prowadzi ta opowieść z rozmów ułożona. Między nimi 44 rozmowy, od roku 1990 do końca 2012. Co je łączy? Zgoda na rozmowę. Pewnie także rodzaj i temat pytań, jakie przychodziły do głowy temu, który je stawiał. Z tej jedności i zarazem z różnorodności głosów 34 rozmówców, ułożyła się książka – wywiad rzeka z czasem, który umownie nazywamy tutaj czasem III RP. Inaczej niż inne wywiady-rzeki z politykami czy celebrytami, ten nie tylko jest wielogłosem...
Tematem rozprawy jest autobiografizm filmowy, próba jego zdefiniowania oraz wyznaczenia głównych nurtów, z których się wywodzi (kina awangardy, undergroundowego oraz nowofalowego). Analiza postawy autobiograficznej twórcy zawartej w dziele wskazuje, że realizuje się ona przez wielogłosowy status „ja” autobiograficznego, reprodukcyjny charakter obrazu, fabularyzację oraz kreację. Ślad-trop, który autor pozostawia w filmie, zwraca się jednocześnie ku niemu samemu. Powtarzające ...
W całym cyklu GórFanka właśnie ta książka ma znaczenie szczególne. Opisuje bodaj najbardziej ambitny okres działalności naszej bohaterki, gdy zmagała się ona z trudnymi ośmiotysięcznikami w Karakorum - Broad Beak, Nanga Parbat czy K2. A były to czasy bezsprzecznie historyczne. Właśnie podczas tych wypraw dokonywano pierwszych kobiecych wejść na poszczególne szczyty, wtedy też rozgrywały się górskie dramaty, których Pani Ania była niejako naocznym świadkiem, jak sezon 1986 pod...
