Publikacja jest pokłosiem konferencji naukowej poświęconej Eurypidesowi, zorganizowanej przez Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, której 3 sesje odbyły się w latach 2016-2018. Praca poddaje naukowej analizie twórczość tego starożytnego dramaturga oraz dokonuje refleksji nad współczesną, artystyczną wizją jego sztuk. Eurypides to już od IV wieku p.n.e. (chociaż nie za życia) poeta najbardziej ceniony i popularny w starożytności, przez Arystotelesa uznany za „najbardzie...
Autor zmierzył się z jednym z najpotężniejszych i najbardziej olśniewających dzieł naszej kultury intelektualnej, jakim są tragedie Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa. Uczynił to w sposób unikalny, tragedie te bowiem stają się dla niego w istocie źródłem refleksji nad politycznymi warunkami rozwoju humanizmu i racjonalnego spojrzenia na rzeczywistość społeczną. Temat niewątpliwie został podjęty z fascynacji kulturą intelektualną starożytnych Greków, jej zdumiewającą siłą ins...
Autor łączy znakomite przygotowanie teoretyczne ze zdroworozsądkowym dystansem i samodzielnym myśleniem. Nawet, jeśli niektóre z jego przemyśleń mogą się wydać kontrowersyjne, sam fakt, że udało mu się znaleźć luki lub niekonsekwencje w popularnych w nauce koncepcjach, budzi szacunek i prowokuje do dyskusji. W ten choćby sposób wpisuje się w szerszą debatę o kulturze, co, jak sam wyznaje, również było celem rozprawy […] Nie ma wątpliwości, że mamy do czynienia z oryginalną i ...
Niniejszy tomik zawiera najnowszy przekład i opracowanie Medei Eurypidesa, dokonane przez Roberta R. Chodkowskiego, badacza i tłumacza tragedii greckiej, profesora zwyczajnego KUL. Medea Eurypidesa (ok. 485-406 przed Chr.) jest najsłynniejszą i najczęściej wystawianą sztuką najmłodszego z trzech wielkich tragików greckich. Mit Medei i Jazona był, co prawda, znany dużo wcześniej przed Eurypidesem, lecz dopiero on, czyniąc z Medei erynię zemsty i dzieciobójczynię, niezwykle wzb...
Tom zawiera najnowsze polskie przekłady i nowe opracowania czterech tragedii Sofoklesa dokonane przez Roberta R. Chodkowskiego, badacza antycznego teatru i tragedii greckiej, profesora zwyczajnego KUL. Sofokles (495-405 przed Chr.) jest przedstawicielem starożytnej tragedii greckiej w okresie jej szczytowego rozwoju. Sztuki Sofoklesa, już wówczas uznane za arcydzieła, zachowały nieprzemijającą wartość, a ich uniwersalna tematyka jest do dziś aktualna, mimo upływu niemal 2500 ...
W późniejszym okresie swojej twórczości Eurypides wprowadził nowe treści i formy do greckiej tragedii, tworząc dramaty, które współcześni badacze nazywają tragikomediami, melodramatami lub tragediami intrygi i rozpoznania. Te niezwykle interesujące dzieła znalazły się właśnie w niniejszym drugim tomie mojego przekładu tragedii Eurypidesa. Prócz nich są w nim również Bachantki, jedyna wśród zachowanych tragedii sztuka oparta na micie dionizyjskim, oraz Rezos, którego autorstwo...
Musimy oglądać poetę w jego własnym otoczeniu. Każdy człowiek mający wyraźną osobowość może być postrzegany jako wypadkowa dwu sił. Po pierwsze jest dzieckiem określonego wieku, społeczności, konwencji, tego, co możemy nazwać tradycją. I, po drugie, w takim czy innym stopniu tej tradycji się przeciwstawia. Najlepsza tradycja czyni najlepszych rebeliantów. Eurypides jest dzieckiem tradycji silnej i wspaniałej i jest, razem z Platonem, najzagorzalszym wobec niej buntownikiem....
Pośród zachowanej spuścizny Eurypidesa aż trzy dramaty eksplicytnie podejmują temat dokonanego przez Orestesa aktu pomsty: dramatyzację samego matkobójstwa przedstawia Elektra, Orestes natomiast i Ifigenia w Taurydzie ukazują konsekwencje nakazanej przez bogów (i mitologiczną tradycję) zbrodni. Osadzone (nawet kiedy ich akcja rozgrywa się z dala od Grecji) w ponurym świecie Argos dramaty podejmują trudne kwestie wewnątrzrodowej przemocy, sprawiedliwości i kary, a wreszcie jed...
Krytyka ekspansji rozumu na wszystkie niemal obszary kulturowej aktywności nowoczesnego człowieka zaowocowała otwarciem wielu dziedzin dzisiejszej humanistyki na problematykę uczuć i ich roli w ludzkim życiu. Małgorzata Budzowska podejmuje ją w perspektywie tekstów uznawanych w tradycji europejskiej za fundamentalne. W centrum jej rozważań znalazła się mianowicie mityczna postać Fedry w kolejnych odsłonach: w tragediach Eurypidesa, Seneki i Racine`a, interpretowanych przez pr...
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.
