Gott

Gottfried Benn (1886-1956) uchodzi od czasu śmierci Rilkego za najwybitniejszego poetę niemieckiego XX wieku. Debiutował przed pierwszą wojną skandalizującymi wierszami w duchu wczesnego ekspresjonizmu i zyskał znaczącą pozycję literacką w Republice Weimarskiej. Po krótkotrwałym akcesie w 1933 roku do ruchu narodowosocjalistycznego wycofał się z życia publicznego, został oskarżony o uprawianie poezji rozkładowej i w końcu obłożony zakazem publikowania. Mimo to nadal spotykał ...

(...) Rozprawiał się w nich (w Rozważaniach...) Leibniz szczegółowo z dziełem Lockea An essay concerning human understanding, rozwijając na tle krytyki tej książki swoje własne poglądy zarówno w zakresie filozofii jak i innych dziedzin nauki. W ten sposób powstało dzieło, krok w krok za książką Lockea idącej, analizy krytycznej, pozwala poznać szeroki zasięg myśli filozoficznej Leibniza, wielostronność jego zainteresowań naukowych i zadziwiający sposób inwencji i erudycji we ...

Pamiętniki Gottloba Herberta Bidermanna w literaturze wspomnieniowej z frontu wschodniego można ustawić w jednym szeregu z takim klasykami jak „Zapomniany żołnierz” Sajera, czy „Przystanek Moskwa” Happego. To, że przeżył wojnę, graniczy z cudem. Był wielokrotnie ranny, a większość jego kolegów z którymi zaczynał kampanię wschodnią spoczęła w grobach gdzieś w bezkresnej Rosji. Front wschodni, mimo że najokrutniejszy w tej wojnie, przyciągał autora jak magnes. Wracał tam zawsze...

Pamiętniki Gottloba Herberta Bidermanna w literaturze wspomnieniowej z frontu wschodniego można ustawić w jednym szeregu z takim klasykami jak „Zapomniany żołnierz” Sajera, czy „Przystanek Moskwa” Happego. To, że przeżył wojnę, graniczy z cudem. Był wielokrotnie ranny, a większość jego kolegów z którymi zaczynał kampanię wschodnią spoczęła w grobach gdzieś w bezkresnej Rosji. Front wschodni, mimo że najokrutniejszy w tej wojnie, przyciągał autora jak magnes. Wracał tam zawsze...