Autor swoje zainteresowania koncentruje na filozofii życia. Bada pogranicze literatury i filozofii. W tomie tym skupia się na filozofii niemieckiej od Kanta, Schillera, Schellinga, Hegla, przez Schopenhauera i Nietzschego, do Jaspersa, Schelera i Heideggera. Sięga też do Platona, Arystotelesa oraz Ricoeura. Podjęta tu analiza tragiczności świata oraz tragizmu ludzkiej egzystencji przebiega dwutorowo. Autor odwołuje się do ujęcia tych problemów przez omawianych myślicieli, dok...
Autor porusza problem tragizmu ludzkiej egzystencji, sytuując go we współczesnej antymetafizycznej perspektywie – odsłanianej dezintegracji bytu w ogóle oraz coraz bardziej dotkliwego rozpadu jedności ludzkiego życia. W ten już egzystencjalistyczny sposób analizowany problem tragizmu ukazany został w oparciu o największe dzieła literackie XX wieku oraz egzystencjalizujący nurt filozofii współczesnej, który ewokował wręcz ideę absurdu egzystencji.
