Audiobook czytany przez Jerzego Trelę
Wyjątkowa proza Mariana Pankowskiego. Kunszt jego pisarstwa widoczny jest w małych formach. Na audiobooku ostatnie opowiadania mistrza, rozsiane po pismach literackich, dotychczas nie ujęte w jednym miejscu. Wszystkie dotychczas poruszane tematy splatają się w jedno, podbijając nawzajem swoje znaczenie.
Listy zostawione przez św. Pawła, są pismami okazjonalnymi – to nie traktaty teologiczne, lecz odpowiedzi na konkretne sytuacje, a więc prawdziwe listy, wzorowane na formularzu powszechnie wówczas przyjętym. Nie są to ani ,,listy” wyłącznie prywatne, ani też ..epistoły” wyłącznie literackie, lecz słowo, które Paweł kieruje do konkretnych czytelników: Rzymian, Koryntian, Hebrajczyków itd. Czyli do wszystkich wiernych Chrystusa. Za tymi słowami zawsze stoi głoszenie żywego słow...
Religijne bogactwo psalmów jest oczywiste. Są one modlitwami ST, w których sam Bóg wzbudzał uczucia, jakie względem Niego powinny żywić Jego dzieci, oraz słowa, którymi powinny się do Niego zwracać. Odmawiał je nasz Pan, Jezus Chrystus, i Dziewica Maryja, apostołowie i pierwsi męczennicy. Kościół chrześcijański uczynił z psalmów swą oficjalną modlitwę, niczego w nich nie zmieniając. Te okrzyki uwielbienia, błagania i dziękczynienia, nie zmienione choć wyrwały się z duszy psal...
Cicha zgodność ma większe znaczenie, niż ta którą się manifestuje”...
Ewangelia według Św. Mateusza. Początkowo słowo Chrystusa i fakty z Jego Życia przekazywane były ustnie. Z biegiem czasu jednak narastała potrzeba spisania świętych wydarzeń i słów Jezusa, gdyż pamięć ludzka jest ulotna. W ten sposób powstało arcydzieło literackie ludzkości, podwaliny pod obecną filozofię i kulturę.
Kanon Nowego Testamentu Autorem Dziejów Apostolskich według zgodnej tradycji Kościoła, jest św. Łukasz. W sprawie ustalenia czasu i miejsca napisania Dz brak pewnych danych. Przyjmuje się że powstały ok. 70 r. Zresztą data ma znaczenie drugorzędne, skoro wyjątkowa wartość tej księgi polega, z jednej strony, na tym, że autor był naocznym świadkiem znacznej części zdarzeń, a z drugiej – na bogactwie źródeł, do których się odwołuje przy relacjonowaniu tego, czego sam nie widzia...
