Jest taki gorzki rysunek Janka Kozy: dwie sprzątaczki, jedna pochylona szoruje toaletę, druga stoi nad nią z miotłą i pyta: „Jaką masz umowę?”. „O dzieło” – odpowiada pochylona.
Kamil Fejfer, twórca „Magazynu Porażka”, przyjrzał się kobietom pracującym. Ten rynek jest okrutnie niesprawiedliwy, co pokazują historie kobiet przytoczone w książce i setki badań, do których dotarł autor.
Córka Bolesława Bieruta Aleksandra Jasińska, syn Anatola Fejgina, jednej z najważniejszych osób w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, oskarżonego o stosowanie tortur wobec więźniów, Agnieszka Holland, Aleksander Smolar, Ernest Skalski, Andrzej Titkow, Włodzimierz Grudziński – wszyscy rozmówcy autorki opowiadają o swoim dzieciństwie w rodzinach komunistycznego aparatu.
To najbardziej kolorowa opowieść o życiu, jaka ukazała się w Polsce. Bo też Lejb Fogleman to najbardziej kolorowy człowiek, który mieszka w Polsce. Urodził się w Legnicy w żydowskiej rodzinie, po antysemickiej nagonce w 1968 r. wyjechał do USA, tam skończył m. in. Harvard, został wziętym prawnikiem i w latach 90. wrócił do Warszawy. A po drodze zdarzyło się wiele, bardzo wiele… Tak zaczyna swoje wspomnienie Lejb Fogelman: Dawno temu w Ameryce… Ląduję na nowojorskim lotnisku....
Jak osiągnąć szczęście i wewnętrzny spokój bez napinania się, jak znaleźć w szczegółach dnia codziennego zadowolenie, jak pomóc sobie ułożyć życie z drugą osobą, żeby odnaleźć harmonię, jak stworzyć wokół siebie przestrzeń zadowolenia nawet w nieprzyjaznym otoczeniu, jak być dobrym dla siebie, żeby moc być dobrym dla innych. Jednym słowem – jak nie zmarnować sobie życia…
Po bestsellerowych "Kulisach Platformy" Janusza Palikota, teraz kulisy Pis-u. Jaki naprawdę jest Jarosław Kaczyński? Czy jeszcze może wrócić do władzy? Dlaczego PiS jest partią bez przyszłości? Andrzej Morozowski, znany dziennikarz polityczny rozmawia o tym z Michałem Kamińskim, przez wiele lat jednym z najbliższych współpracowników Jarosława i Lecha Kaczyńskich.
Wybitny intelektualista Marcin Król nieraz oprowadzał nas w swoich książkach po ścieżkach współczesności. Lepiej już było to kolejna fascynująca opowieść o stanie europejskiej cywilizacji, o największych zagrożeniach i sposobach na to, jak z nich wyjść. „Czasy są marne, ale spróbujmy nie dać się zniszczyć przez ten zamach na nasze dusze“ - pisze Marcin Król.
Katechizm kojarzy z nudnawym zbiorem warunków, które należy „odfajkować“, by załapać się na pociąg do nieba. W „36 i 6“ chcę pokazać, że owe stare prawdy mogą być również sposobem na udane życie teraz. „Oklepane“ przykazania nie są przecież tylko listą zakazów, one są doskonałym zabezpieczeniem mojego komfortu: „Nie kradnij“ oznacza przecież „Nie zostań okradziony“. Itd., itp.
"Książka, którą napisałem, żeby mieć na dziwki i narkotyki" - czy to prawda, czy kolejna prowokacja Marka Raczkowskiego, jednego z najpopularniejszych rysowników? Książka do czytania i oglądania - kilkadziesiąt fantastycznych rysunków Raczkowskiego i po raz pierwszy publikowane zdjęcia z baaaardzo prywatnego archiwum.
Po dwóch bestsellerach – „O kobiecie” i „O mężczyźnie”, profesor Zbigniew Lew-Starowicz tym razem przygląda się najważniejszej stronie naszego życia – miłości. I co znajduje w naszych sercach i sypialniach? Miłość piorunującą, szaloną, nieodwzajemnioną – to tylko kilka klasyfikacji. Zdradza, jak odróżnić czyste pożądanie od uczucia, zwraca uwagę na różnice między zakochaniem mężczyzny a kobiety, a przede wszystkim radzi, co robić, żeby miłość nie wygasła.Profesor mówi: Ostrze...
Ostatnie słowo to kolejna książka Andrzeja Żuławskiego po słynnym Nocniku, który w atmosferze skandalu został zaaresztowany przez sąd. W wywiadzie Renaty Kim reżyser i pisarz snuje opowieść o ludziach napotkanych na swojej drodze. Mówi o nich z perspektywy dojrzałego człowieka, który nie musi już niczego ukrywać, bo najzwyczajniej w świecie nie ma w tym żadnego interesu. To rodzaj rozliczenia z życiem, karierą i ludźmi. To również bezkompromisowy atak na filmowy światek polsk...
Świat rozrywki kreuje sztuczną rzeczywistość. Ja natomiast wyszedłem z realnego podwórka w Częstochowie i dlatego śpiewam o realu. Ludzie czują, że sprzedaję im prawdziwe, przeżyte przeze mnie emocje. Nie pasuję do towarzystwa narcyzów. Dostaję mnóstwo zaproszeń i wszystkie lądują w koszu. Nie dlatego że olewam ludzi, ale nie sprawia mi przyjemności mówienie wszystkim: "Ale jest fajnie". Takie rozmowy mnie nudzą.
"Muniek"
