kiewski Stanisław (1547-1620), hetman polny koronny od 1585, kasztelan lwowski od 1590, wojewoda kijowski od 1608, hetman wielki koronny od 1613, kanclerz wielki koronny od 1618. Walczył przeciwko zbuntowanym Gdańszczanom, dowodząc rotą husarii w bitwie pod Lubieszowem (1577). 1579-1581 odznaczył się w wyprawach rosyjskich Stefana Batorego, w bitwach pod Wieliżem i Pskowem. 1588 brał udział w bitwie pod Byczyną (po stronie J. Zamoyskiego) oraz 1595 podczas wyprawy mołdawskiej...
Eliza Orzeszkowa to polska pisarka epoki pozytywizmu. Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 roku. W wewnętrznych dokumentach komitetu nagrody występowała często jako Elise Orzeszko. Jej kandydaturę zgłosił Aleksander Brückner, ówczesny profesor uniwersytetu berlińskiego. Kandydatura uzyskała poparcie Alfreda Jensena, który w opracowaniach na temat jej twórczości stawiał ją pod niektórymi względami nawet wyżej od Henryka Sienkiewicza. ...
Honore de Balzac - pisarz francuski, ojciec powieści realistycznej. Jako student prawa, porzucił naukę, by oddać się literaturze. Jeden z najbardziej pracowitych pisarzy w dziejach literatury, pozostawił około 100 powieści, w większości napisanych w latach 1829-1850, które złożyły się na monumentalny cykl zatytułowany "Komedia ludzka".
Honore de Balzac - pisarz francuski, ojciec powieści realistycznej. Jako student prawa, porzucił naukę, by oddać się literaturze. Jeden z najbardziej pracowitych pisarzy w dziejach literatury, pozostawił około 100 powieści, w większości napisanych w latach 1829-1850, które złożyły się na monumentalny cykl zatytułowany "Komedia ludzka".
Strindberg August (1849-1912), szwedzki dramatopisarz, prozaik, eseista, publicysta i poeta. Tragiczne przeżycia z dzieciństwa, na które złożyła się śmierć matki i pięciorga rodzeństwa oraz brak więzi uczuciowej z ojcem, zaważyły na psychice i twórczości Strindberga. Długo szukał swojej drogi życiowej, studiując po trosze medycynę, filozofię, parając się dziennikarstwem i aktorstwem. Szwedzka Akademia nigdy nie zdecydowała się uhonorować go Nagrodą Nobla. Powód? – Strindberg ...
Honore de Balzac - pisarz francuski, ojciec powieści realistycznej. Jako student prawa, porzucił naukę, by oddać się literaturze. Jeden z najbardziej pracowitych pisarzy w dziejach literatury, pozostawił około 100 powieści, w większości napisanych w latach 1829-1850, które złożyły się na monumentalny cykl zatytułowany "Komedia ludzka".
Pięćdziesięcioletni major, niespodziewanie dla samego siebie, dowiaduje się, że jest kochany przez młodziutką dziewczynę, córkę swojej siostry, mającą wyjść za jego syna, Flavia. Imponuje mu zainteresowanie Hilarii jego osobą. Szybko doznaje huśtawki uczuć, z przewagą tych, które mają wnieść w jego życie cudowną odmianę. Wzrasta jego poczucie męskości, ale i wzrasta jego lęk przed „utratą darów, jakie czas odbiera...”.
„Pieśń o żubrze” wzorowana jest na włoskiej poezji humanistycznej i myśliwskich poematach antycznych. Autor opowiadając o polowaniu na żubra, ukazuje piękno swojej ojczystej Litwy, kraju pełnego puszcz i lasów. Poemat w oryginale napisany był po łacinie i pod tytułem "Carmen de statura, feritate ac venatione bisontis" został wydany w 1523 roku.
Artur Oppman pochodził z niemieckiej rodziny mieszczańskiej, która w 1708 przybyła do Polski z Turyngii. Napisał wiele utworów dla dzieci. Dzięki prostocie i melodyjności uczynił bajkę dla dzieci swoistym dziełem sztuki. Zajmował się również redagowaniem kalendarzy, almanachów i zbiorów poezji. Był członkiem Straży Piśmiennictwa Polskiego, troszczącej się o rozwój kultury i nieskazitelność polszczyzny a także członkiem honorowym Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich.
Dzieło Bałuckiego Michała, komediopisarza, prozaika, poety, publicysty. Michał bałucki to autor popularnych wierszy, uprawiał też krytykę literacką i artystyczną. Aprobatę poglądów rewolucyjno-postępowych wspierał utworami o problematyce społeczno-politycznej i moralnej. Później uległ wpływom pozytywizmu, z domieszką utopii społecznej, czy tendencji reformatorskich o podłożu religijnym. Przeżywał wzmożony krytycyzm społeczny, niewiarę w pozytywne rozwiązania. Równolegle powst...
Gabriela Zapolska - dramatopisarka, prozaik, publicystka. 1882, po zerwaniu z rodziną i mężem, została aktorką, występując w Krakowie, Lwowie, Poznaniu i w galicyjskich zespołach wędrownych. 1889 wyjechała do Paryża, gdzie grywała drobne role w teatrzykach bulwarowych, od 1892 w Théâtre Libre A. Antoine'a, od 1895 także w modernistycznym Théâtre de l'Oeuvre. Po powrocie do kraju występowała m.in. w teatrach Krakowa i Lwowa. Od 1904 we Lwowie, zorganizowała wraz z drugim mężem...
Gabriela Zapolska - dramatopisarka, prozaik, publicystka. 1882, po zerwaniu z rodziną i mężem, została aktorką, występując w Krakowie, Lwowie, Poznaniu i w galicyjskich zespołach wędrownych. 1889 wyjechała do Paryża, gdzie grywała drobne role w teatrzykach bulwarowych, od 1892 w Théâtre Libre A. Antoine'a, od 1895 także w modernistycznym Théâtre de l'Oeuvre. Po powrocie do kraju występowała m.in. w teatrach Krakowa i Lwowa. Od 1904 we Lwowie, zorganizowała wraz z drugim mężem...
Eliza Orzeszkowa to polska pisarka epoki pozytywizmu. Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 roku. W wewnętrznych dokumentach komitetu nagrody występowała często jako Elise Orzeszko. Jej kandydaturę zgłosił Aleksander Brückner, ówczesny profesor uniwersytetu berlińskiego. Kandydatura uzyskała poparcie Alfreda Jensena, który w opracowaniach na temat jej twórczości stawiał ją pod niektórymi względami nawet wyżej od Henryka Sienkiewicza. ...
Fragment: "Patrzyłam na nią zdumiona. Stała przede mną prosta, chuda, trochę sztywna, w czarnej, wełnianej, bardzo czystej, wytartej i gęsto wycerowanej sukni, w czarnej okrywce, którą widocznie sama sobie uszyła, w wyrudziałym kapeluszu i w nicianych rękawiczkach. Jej energiczna, śniada, srodze wymizerowana twarz świeciła gorączkowym spojrzeniem ciemnych, głęboko zapadłych, podkrążonych oczu i czerwonością warg drobnych, spieczonych. Gładko zaczesane na wklęsłych skroniach w...
Ernst Theodor Amadeus Hoffman to niemiecki romantyczny pisarz, krytyk, kompozytor, dyrygent, rysownik, reżyser i scenograf. Urodził się w Królewcu. Hoffmann jest znany przede wszystkim jako autor oper, singspieli, utworów orkiestrowych. W twórczości literackiej podejmował różnorodną tematykę, zgodnie z romantycznym światopoglądem wprowadzał do swych utworów elementy fantastyki, tajemniczości i grozy. Pisał nowele, opowiadania i baśnie.
Eliza Orzeszkowa to polska pisarka epoki pozytywizmu. Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 roku. W wewnętrznych dokumentach komitetu nagrody występowała często jako Elise Orzeszko. Jej kandydaturę zgłosił Aleksander Brückner, ówczesny profesor uniwersytetu berlińskiego. Kandydatura uzyskała poparcie Alfreda Jensena, który w opracowaniach na temat jej twórczości stawiał ją pod niektórymi względami nawet wyżej od Henryka Sienkiewicza. ...
Eliza Orzeszkowa to polska pisarka epoki pozytywizmu. Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 roku. W wewnętrznych dokumentach komitetu nagrody występowała często jako Elise Orzeszko. Jej kandydaturę zgłosił Aleksander Brückner, ówczesny profesor uniwersytetu berlińskiego. Kandydatura uzyskała poparcie Alfreda Jensena, który w opracowaniach na temat jej twórczości stawiał ją pod niektórymi względami nawet wyżej od Henryka Sienkiewicza. ...
Eliza Orzeszkowa to polska pisarka epoki pozytywizmu. Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 roku. W wewnętrznych dokumentach komitetu nagrody występowała często jako Elise Orzeszko. Jej kandydaturę zgłosił Aleksander Brückner, ówczesny profesor uniwersytetu berlińskiego. Kandydatura uzyskała poparcie Alfreda Jensena, który w opracowaniach na temat jej twórczości stawiał ją pod niektórymi względami nawet wyżej od Henryka Sienkiewicza. ...
