KtoCzyta.pl Poezja i Dramat - książki, ebooki i audiobooki

This bold statement by Euripides is an absurd premise on which the whole game depends. Women are outraged by the image of the female as crazy, murderous and sexually depraved, and they use the Thesmophoria festival as an opportunity to discuss a suitable choice of revenge, Fearing their abilities, Euripides seeks out his tragic friend Agathon in the hope of convincing him to spy on him and become his protector at the festival – a role that, of course, would require him to dis...

Knighs are not just equestrians: the whole estate was called in Athens – those who had enough money to keep a war horse. These were wealthy people, had small estates outside the city, lived on their income, and wanted Athens to be a peaceful, closed agricultural state. The poet Aristophanes wanted peace; therefore, he made the riders the chorus of his comedy.

Aristophanes is revered as the „father of comedy.” He wrote over forty works, of which eleven reached us. Centuries have passed, but the comedies of Aristophanes continue to live. The political events that Aristophanes criticized in his works have long faded into the past, but the author enjoys the inexhaustible comic ingenuity of the author, his wit and ingenious courage with which he derives the funny from everything that he touches.

The game begins with Praxagora leaving the house on the Athenian street before dawn. She wears a fake beard and men’s clothes, and she carries a cane and a lit lamp. A chorus of Athenian women enter one on one, all dressed in a similar costume. In order to be more convincingly courageous, some women developed tans and stopped shaving armpits. One woman brings a full basket of yarn in order to get the job done, as the assembly replenishes, to which Praxagora reports to her for...

The old farmer Strepsiad is in debt because of his son Fidippida, squandering money for equestrian sports. Strepsiad seeks help from a neighbor – the sage of Socrates; Having come to the „thought room”, where Socrates teaches young people, Strepsiad asks to teach him tricky speeches and evasions, which would allow not to repay debts. But Strepsiad turns out to be unsuitable for science, and then Fidippid goes to study instead

Pisfeter manages to convince the birds that their mission is to rule the world. According to his idea, the bird city of Tucekukuyshchyna is being built between heaven and earth; birds give wings to Pisfeter and Evelpid, Pisfeter becomes the ruler of the new city and puts into effect a plan whose goal is to take power from the Olympic gods. Birds intercept the smoke from the sacrifices that the gods feed on, persuade people to honor the birds as new gods and promise them prote...

This is the comedy of the ancient Greek comedian Aristophanes, the earliest of his plays that have survived to this day. Together with „Mir” and „Lysistrata” refers to the „anti-war” comedies of the author. It refers to a citizen who was so tormented by the constant wars waged by his state that he made peace on his own behalf with all his neighbors, and while the rest fought and endured hardships and poverty, he lived calmly, profitably traded – in general, everything to envy...

This is a comedy of the ancient Greek comedian Aristophanes. First introduced in 408 BC e., was later redesigned and put on the scene in 388 BC. e. in a contest with four more poets. Competition results are unknown. Put on stage for the second time, in a complete rework. This was the last play staged on the stage by Aristophanes himself.

An elderly wine grower Trigay, tired of the war and strife between the Greek cities, on a giant dung beetle goes to heaven to talk with Zeus. Arriving there, Trigay learns from Hermes that Zeus and the other gods are away, and instead of them, Polemos settled in the house of the gods. Polemos threw the goddess of peace Eiren into the cave and stoned him; together with the Horror that is serving him, he is going to „powder” the Greek cities in a huge mortar depicting a war....

A woman named Lysistrata, determined to stop the senseless war, gathers women from all over Greece in the square in front of the Acropolis of Athens. She offers them „until the men make peace – do not sleep with them, do not give them, do not touch them! „. With difficulty and after much debate and bickering, women agree. They take refuge in the Acropolis and do not admit anyone to themselves. The entire civilian population is divided into two camps: women and the elderly...

Poezje najsławniejszej poetki starożytnej Grecji, żyjącej na przełomie VII i VI w. p.n.e., uznawane są za mistrzostwo kobiecej poezji miłosnej. Safona prowadziła dom spotkań dla młodych, niezamężnych dziewcząt z arystokratycznych rodów. Zajmowała się ich kształceniem w muzyce, poezji i tańcu aż do ich zamążpójścia. Obdarzała swe podopieczne gorącymi uczuciami, którym dawała wyraz w liryce – przenikniętej radością wspólnego przebywania i smutkiem rozstań.

Wybitny epicki poemat rycerski pióra mistrza włoskiego renesansu Torquato Tasso (1544–1595), wydany po raz pierwszy w 1581 r. Jego akcja, nawiązująca formalnie do „Iliady”, opisuje ostatnią fazę pierwszej krucjaty: oblężenie i zdobycie Jerozolimy pod wodzą Godfreda de Bouillon w 1099 r. Brutalność wojny między europejskimi krzyżowcami i muzułmańskimi Saracenami nie daje nadziei na zawarcie pokoju. Bohaterowie obu stron dalecy są od wyidealizowanych wzorców rycerskich, wykaz...

Zbiór kilkudziesięciu satyr autorstwa Światopełka Karpińskiego wydany został w 1938 roku. Przedstawia codzienne oraz dosyć nietypowe zatargi mieszkańców przedwojennej Warszawy, które głównie mają swój finał przed sądem grodzkim. Znajdują się tu również opowiadania fantastyczne oraz pełen metafor obraz miasta nocą. Światopełk Karpiński to polski poeta i satyryk okresu międzywojennego. Do jego dzieł należy kilka zbiorów wierszy, takich jak „Ludzie wśród ludzi”, „Mieszczański ...

Władysław Szlengel to jeden z najważniejszych żydowskich poetów okupowanej Warszawy. Jako mieszkaniec getta zapisywał na bieżąco obserwacje z życia w odizolowanej przez Niemców dzielnicy żydowskiej, stanowiące niezwykłe świadectwo o czasie, miejscu i ludziach. Tomik „Co czytałem umarłym” powstał w styczniu 1943 roku, tuż po akcji wywózki społeczności żydowskiej do obozu koncentracyjnego w Treblince. Po wojnie tomik stał się jednym z manifestów literackich sztuki warszawskie...

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, polska poetka oraz dramatopisarka, debiutowała trzema wierszami w „Skamandrze” (1922), z którego środowiskiem związała się na kolejne lata. Była poetką miłości – opisywała ją w bezpośredni i naturalny sposób. Ceniła atmosferę i język codzienności. Jej poezja często wykonywana była w formie piosenek, między innymi przez Ewę Demarczyk, Czesława Niemena czy Krystynę Jandę.

„Dworzanin polski” to dzieło Łukasza Górnickiego, stanowiące parafrazę traktatu „Il cortegiano” Baltazara Castiglione’a. Jest to dialog pomiędzy takimi postaciami jak Wojciech Kryski, Stanisław Maciejowski, Andrzej Kostka, Aleksander Myszkowski, Jan Dreśniak, Stanisław Wapowski, Stanisław Bojanowski i Stanisław Lupa Podlodowski. Z rozmów, które odbyły się w 1549 r. na krakowskim Podgórzu, wyłania się obraz idealnego dworzanina, który łączy w sobie dobre maniery, pochodzenie...

Тридцатипятилетняя Зоя открывает на своей квартире швейную мастерскую, а под ее прикрытием устраивает дом свиданий. В качестве помощников к ней устраиваются обаятельный мошенник Аметистов и бывший дворянин, возлюбленный Зои Абольянинов. Зоя надеется заработать деньги, чтобы уехать во Францию, и поначалу ее бизнес развивается весьма успешно.

Marchołt, postać pochodząca prawdopodobnie z żydowskich legend, stał się bohaterem XII-wiecznego niemieckiego utworu, przełożonego na polski w wieku XVI. Po objęciu tronu po ojcu Dawidzie król Salomon poznaje szczególnego podwładnego – z wyglądu odrażającego, jednak skorego do uczonych dyskusji. Szybko wychodzi na jaw, że Marchołt jest rubasznym prześmiewcą, któremu z uwagi na spryt i błyskotliwość wiele uchodzi na sucho.

„Hajdamacy” to poemat wydany w 1841 roku. Jego autorem jest Taras Szewczenko – ukraiński bohater i poeta narodowy, a także działacz polityczny. Zarówno w literaturze, jak i działalności politycznej podejmował tematykę niepodległości Ukrainy, za co został wtrącony do więzienia. Hajdamakami nazywano zbrojnych rabusiów szabrujących na Ukrainie. Jednak w odróżnieniu od zwykłych bandytów ucieleśniali społeczny protest ukraińskich chłopów przeciwko wyzyskowi panów.

Villon François, średniowieczny, paryski poeta, choć ukończył Uniwersytet Paryski i uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych, wybrał życie awanturnika i przestępcy. Burzliwe doświadczenia i liczne pobyty w więzieniu ukształtowały jego wrażliwość, którą wyrażał w poezji, będącej mieszanką rozpaczy i radości, pokory i przekory. „Wielki testament” stanowi jego pożegnanie ze światem i swoisty rachunek sumienia.

Monumentalne, klasyczne dzieło autorstwa Publiusza Wergiliusza Marona. Opowiada o losach Trojańczyka Eneasza, legendarnego protoplasty Rzymian. Ma formę poematu epickiego pisanego heksametrem – najstarszym, kanonicznym metrum wierszowym. Zostało wydane w pierwszych latach naszej ery i okrzyknięte nową „Iliadą” i „Odyseją”. Nieprzerwanie od momentu wydania aż do dziś stanowi jedną z najważniejszych lektur.

Stanisław Wyspiański, nazywany czwartym polskim wieszczem, tworzył w epoce Młodej Polski. Sławę i uznanie przyniosła mu twórczość zarówno malarska, jak i literacka. Tworzył liczne dramaty, utrzymane w duchu romantycznym i patriotycznym, pod wieloma względami nowatorskie. Zebrane w tomie wiersze Wyspiańskiego pokazują jego mniej znane, liryczne oblicze.

Józef Bohdan Zaleski to jeden z pierwszych polskich poetów romantycznych, zaliczany do szkoły ukraińskiej polskiego romantyzmu. Nazywany patriarchą poezji polskiej, cieszył się uznaniem młodszego pokolenia, m.in. Adama Mickiewicza, choć inni polscy wieszczowie nie szczędzili mu słów krytyki. Jego poezje odznaczały się charakterystyczną melodyką, co przydawało mu popularności i inspirowało kompozytorów.

„Kirgiz” to romantyczna powieść poetycka, pełna nawiązań do takich dzieł jak mickiewiczowskie „Sonety krymskie” czy „Maria” Malczewskiego oraz twórczości Byrona, Puszkina czy Lermontowa. Stanowi ukazaną w orientalnym kostiumie apologię wolności oraz dychotomię miłości i zemsty. Gustaw Zieliński należał do drugiego pokolenia romantyków polskich i tzw. ukraińskiej szkoły poetów. Był uczestnikiem powstania listopadowego i zesłańcem syberyjskim.