Dramat Gabrieli Zapolskiej o wymownym podtytule „Tragifarsa kołtuńska” przedstawia życie mieszczańskiej rodziny Dulskich – pełne zakłamania, chciwości, pogardy i egoizmu. Elementy komiczne przeplatają się z tragicznymi – w parodystycznej formie Zapolska krytykuje obłudną moralność i życie na pokaz. Pochodzące z utworu określenie „dulszczyzna” do dziś opisuje charakterystyczną na bohaterów postawę.
„Wesołe kumoszki z Windsoru” to jedyne dzieło dramatyczne Szekspira osadzone we współczesności autora – w Anglii przełomu XVI i XVII wieku, stanowiące przy tym znakomity obraz obyczajowości epoki. Dwie zamężne mieszczki padają ofiarami zalotów pewnego szlachcica. Jako że szybko odkrywają jego niecne zamiary, postanawiają zabawić się jego kosztem i zrobić sobie z niego niewybredne żarty.
Dramat „Matka” Stanisława Ignacego Witkiewicza jest w warstwie fabularnej parodią psychologicznego dramatu rodzinnego. W sposób groteskowy przedstawia relacje dorosłego syna z jego matką, które sprowadzają się do finansowego wyzysku matki. Postaci dramatu głoszą katastroficzne poglądy Witkacego, całość można odczytywać jako karykaturę relacji społecznych.
Dramat „Sonata Belzebuba, czyli prawdziwe zdarzenie w Mordowarze” stanowi Witkacowską wersję mitu faustowskiego. Autor szuka w nim odpowiedzi na pytania o rolę sztuki i artysty w skazanym na zagładę świecie. Podejmuje temat niezależności artysty i jego wywyższenia ponad społeczeństwo. Sztuka jawi się jako ostatnia szansa ocalenia ludzkiej indywidualności.
Dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza opowiada o Neo-Krzyżakach, którzy pod wodzą wielkiego mistrza Gotfryda napadają oni i kolonizują barbarzyńską Litwę. Litwini są dzicy i zacofani, a Neo-Krzyżacy postępowi, przyświeca im przy tym pragnienie zaspokojenia metafizycznego głodu i odczucia dziwności istnienia. Witkacy w alegorycznej formie porusza temat upadku cywilizacyjnego i ludzkiej degeneracji.
Akcja dramatu „W małym dworku” rozgrywa się w fikcyjnym majątku w Kozłowicach. Po śmierci pani domu do dworu przybywa kuzynka, która ma zająć się opieką nad dwoma nastoletnimi córkami gospodarza. Podczas urządzonego przez dziewczęta seansu spirytystycznego ukazuje się ich widmo ich matki. Rozpoczynają się dociekania nad ustaleniem przyczyny śmierci pani domu i jej lojalności wobec męża.
Baptista Minola, bogaty mieszczanin z Padwy, chciałby wydać za mąż swoje córki: starszą humorzastą i nieznośną Katarzynę oraz łagodną i piękną Biankę. O ile do Bianki ustawia się kolejka adoratorów, którzy podstępem usiłują przekonać jej ojca, o tyle Katarzyna nie cieszy się niczyimi względami. Ojciec stawia jednak warunek: najpierw starsza. Czy Petruchiowi z Werony uda się poskromić złośnicę?
Tytułowy bohater tragedii „Tymon Ateńczyk” jest majętny, więc nic nie stoi na przeszkodzie, aby wydać huczne przyjęcie i obdarować gości hojnymi prezentami. Jednak taka postawa nie jedna mu prawdziwych przyjaciół, za to skupia wokół niego osoby interesowne. Majątek Tymona pierzcha, a przyjaźnie zostają wystawione na próbę. Dochodzi do brzemiennych w konsekwencje zbrodni. Tymon obmyśla dotkliwą zemstę na fałszywych przyjaciołach.
W sztuce „Sen nocy letniej” mieszają się światy realny i wyobrażony, współistniejące na niemal równych prawach. Na ich tle w mistrzowskiej komedii splatają się historie trzech par kochanków. Źle ulokowana miłość, rozmaite perypetie i udział leśnych duszków podsycają emocje towarzyszące lekturze, zapewniając zarówno mnóstwo radości, jak i odrobinę refleksji nad istotą uczuć.
Tytułowy Tytus Andronikus to zwycięski wódz, który dopiero co powrócił do Rzymu z zakończonej sukcesem wyprawy przeciw barbarzyńcom. W senacie trwa właśnie dyskusja na temat sukcesji po zmarłym cesarzu. Tytus staje się jednym z pretendentów do tronu, jednak odmawia przyjęcia stanowiska. Nowy cesarz bierze za żonę córkę Tytusa Lawinię. Jednak później sytuacja mocno się komplikuje...
Król krainy Nawarry postanawia zaprowadzić w swoim królestwie niezwykłe, rygorystyczne porządki. Podejmuje zobowiązanie, że zrezygnuje z wszelkich rozrywek i towarzystwa kobiet. Sytuacja ulega diametralnej zmianie wraz z pojawieniem się francuskiej księżniczki w otoczeniu dworu. Komediowe wydarzenia pokażą, jak jej obecność wpłynie na realizację królewskich zamierzeń.
Znakomita komedia mistrza teatru elżbietańskiego – choć różnie oceniana przez krytyków, czasem mało pochlebnie, jest jednak jedną z najczęściej wystawianych stuk Szekspira i uwielbianą przez czytelników po dziś dzień. Zapewnia znakomitą rozrywkę, urzekając celnymi i błyskotliwymi dialogami, wyraziście zarysowanymi, pełnymi humoru postaciami i niezwykłym stosunkiem do natury.
„Juliusz Cezar” to dramat Szekspira oparty na prawdziwych wydarzeniach rozgrywających się w początkach naszej ery w Rzymie. Tytułowa postać nie gra jednak głównej roli – akcja skupia się na wątku spisku przeciwko dyktatorowi. Za spiskiem stoi Brutus, którego rozterki wewnętrzne doprowadzą do czynów, dzięki którym zapisze się – wcale nie złotymi zgłoskami – w historii.
Dramatyczna opowieść o władzy, szaleństwie, zawiści, zbrodni i... miłości. Duch poprzedniego króla Danii zdradza swemu synowi, młodemu królewiczowi Hamletowi tajemnicę o morderstwie, którego padł ofiarą. Hamlet symuluje obłęd, aby upewnić się w intencjach nowego króla i dowieść mu popełnionych czynów, a następnie zrealizować ojcowskie zalecenie i dokonać zemsty.
Tytułowi bohaterowie to Valentine i Proteus. Utwór opowiada o ich relacjach – balansujących między przyjaźnią a miłością, który to temat często wracał w renesansowych rozważaniach. Wyprawa do Mediolanu stanie się dla obu polem nowych doświadczeń. W sprawę uwikłane są także kobiety, których obecność i działania zmuszają mężczyzn do konfrontacji z własnymi pragnieniami, ideałami i decyzjami.
Głównym tematem komediowej „Szkoły żon” uczynił Molier zazdrość. Zatwardziały stary kawaler Arnolf postanawia zmienić stan cywilny, ale na własnych warunkach – planuje pojąć za żonę swoją wychowanicę Anusię, nad której dorastaniem czuwał i co – jak przypuszcza – zaowocuje udanym małżeństwem. Miłość to jednak materia delikatna i nie wszystko udaje się zaplanować.
Komedia Moliera oparta zarówno na wątkach obyczajowych, jak i na cechach charakterologicznych bohaterów. Mizantropia głównego bohatera Alcesta rodzi się z postawy bezwzględnej szczerości wobec ludzi, bez liczenia się z ich uczuciami i zabiegania o ich względy. Alcest bez wahania głosi krytykę osób ze swojego otoczenia, co oczywiście rodzi stosowne reakcje. Czy Alcest wytrwa mimo wszystko w przekonaniu o słuszności swojej postawy?
W „Uczonych białogłowach” Molier wyśmiewa snobowanie się na intelektualizm, zwłaszcza w wydaniu kobiecym. Jak odbierany jest człowiek, który dużo czyta, ale mało rozumie? Molier ujawnia salonowe gierki i powierzchowność obycia obliczone na zrobienie wrażenia, często okazuje się jednak, że bezpodstawnego. W ferworze wydarzeń ludzie i tak pokazują prawdziwe oblicza – zachłanne, zazdrosne i małostkowe.
Dramat mistyczny Juliusza Słowackiego prezentuje losy księdza Marka podczas konfederacji barskiej, którą Słowacki uważał za kluczowy moment w dziejach Rzeczpospolitej. Postać wzorowana jest na autentycznej osobie karmelity Marka Jandołowicza, jednak autor wyniósł ją do rangi symbolu tych dramatycznych wydarzeń. Uosabia on przemianę dziejową, dążenie do budowy nowego, lepszego państwa, a także ofiarę, którą trzeba ponieść, aby nowe mogło się dokonać.
Dramat Juliusza Słowackiego nawiązujący do wydarzeń konfederacji barskiej, z których autor wysnuwa wnioski historiozoficzne dotyczące dziejów narodu polskiego. Osią fabuły jest bunt chłopstwa ukraińskiego przeciw szlachcie polskiej i polskiemu klerowi, zwany koliszczyzną. Sprowokowany prawdopodobnie przez Rosję odznaczał się wyjątkowym okrucieństwem.
Komedia Moliera przywołuje na poły legendarną postać hiszpańskiego szlachcica, słynącego z urody i uroku osobistego, a jednocześnie bezceremonialnego traktowania kobiet. Don Juan Moliera to cyniczny kochanek, który rozkochuje w sobie kobietę, a następnie w pojedynku zabija jej ojca. Dzięki obłudnej postawie unika zemsty ze strony pokrzywdzonych. Mimo to czeka go tragiczny finał.
„Szelmostwa Skapena”, komedia pióra mistrza tego gatunku – Moliera, rozgrywa się w Neapolu. Pod nieobecność ojców dwaj młodzieńcy ruszają za głosem serca – jeden żeni się potajemnie z wybranką serca, drugi zakochuje się bez pamięci. Po powrocie ojców szukają ratunku u Skapena, sługi jednego z ojców. Ten, dzięki brawurowym intrygom oraz niezwykłemu zrządzeniu losu, pomaga wykaraskać się młodzieńcom z opresji.
Kategoria „Podręczniki / Encyklopedie” zawiera publikacje skupiające się przede wszystkim na edukacji, nauce i rozwoju. W tym dziale znajdują się m.in. podręczniki, pomoce naukowe, repetytoria czy opracowania z każdej dziedziny. Księgarnia internetowa Woblink.com oferuje szeroki wybór różnorodnych leksykonów, albumów czy słowników, np. „Ilustrowany słownik terminów literackich”, „Filmowy leksykon psychologii”, „Leksykon fantastyki”, „Leksykon noblistów” czy album „Made in Poland”, który prezentuje produkty i marki, z których Polska słynie na świecie. W kategorii „Podręczniki / Encyklopedie” znajdują się również prace Władysława Kopalińskiego, najwybitniejszego polskiego leksykografa, tłumacza i publicysty, po którego dorobek naukowy chyba nigdy nie przestaniemy sięgać. W serwisie Woblink.com znajdziemy m.in. takie prace Kopalińskiego jak „Koty w worku, czyli z dziejów pojęć i rzeczy”, „Od słowa do słowa. Leksykon”, „Przygody słów i przysłów. Leksykon” czy „Opowieści o rzeczach powszednich”. Znajdziemy tutaj również lektury wraz ze szczegółowymi streszczeniami, analizami, charakterystykami bohaterów czy ważnymi pojęciami. Książki te stanowią niezrównaną pomoc podczas przygotowań do zajęć i testów. W kategorii „Podręczniki / Encyklopedie” nie mogło zabraknąć publikacji Jerzego Bralczyka, jednego z najbardziej uznanych polskich językoznawców i specjalisty w zakresie języka mediów, reklamy i polityki. W serwisie Woblink.com znajdują się takie książki językoznawcy jak „Mówi się. Porady językowe profesora Bralczyka”, „1000 słów”, „Rozmowy przy stole”, „500 zdań polskich” czy „Świat przez słowa”.
