Autor tych liryków daje się poznać jako wnikliwy spektator świata zmysłowego i metafizycznego. Anturaż materialny w tej poetyckiej symfonii gra pierwsze skrzypce. Dominuje. Elementy przyrodnicze podane w metaforycznej panierce zmieniają swoją pierwotną semantykę, a tym samym prowokują do spowolnienia w zabieganej i chaotycznej codzienności. W zmerkantylizowanym paradygmacie bycia mało kto potrafi dostrzec „gałąź kwitnącej tarniny sterowanej powietrzem”. To swoisty notatnik do...
Opis Dane Producent Kraj pochodzenia Ten zbiór poetycki unika łatwych rozstrzygnięć, wybierając drogę niepewności, dysonansu i kontemplacji niedoskonałości. Autor prowadzi czytelnika przez miejsca realne i symboliczne - od Toskanii po Himalaje, od hotelowych wnętrz po przestrzenie duchowej pustki – komponując wielowarstwową narrację o kruchości percepcji, pamięci i języka. Poezja tego tomu zatrzymuje się w punktach pęknięcia: w niedopowiedzeniu, napięciu, w pragn...
"Harfa” to zbiór wierszy, który nie dekoruje rzeczywistości. Raczej ją prześwietla – zmysłami, pamięcią, religijnymi odpryskami, rozpadem ciała i nadziei. Te wiersze są intymne i bezbronne, a jednocześnie pełne gniewu i precyzji. Nie opowiadają o świecie – one go filtrują przez skórę. To poezja, która nie musi się podobać, bo powstała z potrzeby przetrwania.
Dla mojej ukochanej żony, na naszą rocznicę Amor, z głębi serca chcę Ci podziękować za wszystkie wspólne chwile, które uczyniły nasze życie tak wyjątkowym. To wielki zaszczyt dzielić z Tobą każdą ścieżkę, krok i marzenie. Twoja miłość, ciepło i wsparcie sprawiają, że każdy dzień jest piękniejszy. Twoja obecność to dla mnie największy dar, a nasze wspólne życie – najpiękniejsza przygoda, jaką mogłem sobie wymarzyć. Podziwiam Cię za Twoją siłę, mądrość i serce, które zawsze ...
Warszawa. Miasto dwóch stron rzeki i milionów pęknięć. Jan Chrzęczyszykura - uporządkowany perfekcjonista - i Adrian Wargas - mistrz ulicznego przetrwania - to dwa oblicza tej samej choroby : życia w społeczeństwie na skraju nerwicy. W kraju, gdzie ekologia to ściema, a wybory pachną bardziej smogiem niż demokracją, każdy próbuje ukryć własne natręctwa pod płaszczem normalności. "Perfekcjonista" to opowieść o walce z samym sobą, o absurdach codzienności i o tym, że czasami ...
Są słowa, które osiadają jak kurz na parapecie. Inne drżą w powietrzu, gotowe ulecieć, ale nigdy nie znikają do końca – zostają w źrenicach, pod paznokciami, w śladach na skórze.
„Nieulotne” to zbiór takich właśnie wierszy: nie chwytają wieczności, nie zatrzymują czasu, ale odbijają go na moment, jak światło na wodzie tuż przed zachodem słońca.
To poezja, która nie pyta, czy może zostać – już tu jest. I cichutko puka. Otworzysz jej?
Wchodząc w świat „Ikigai”, stąpasz po cienkiej granicy między pięknem a przemijaniem, między harmonią a pustką. Łukasz Czarnecki maluje poezją obrazy inspirowane japońską estetyką – pełne azalii, sakur i irysów, które w subtelny sposób przypominają o kruchości życia. To zaproszenie do refleksji nad sensem istnienia, do poszukiwania ulotnych chwil, które składają się na istotę bycia. W tych wierszach znajdziesz spokój ogrodu, melancholię deszczu i ślad wrażliwości ukrytej w co...
Gdy masz piętnaście lat i świat jest poskładany z cudzych opowieści, jeszcze nie wiesz, że nikt nie chce ich słuchać. Gdy masz dwadzieścia i w twoim kraju historia jest bronią, uczysz się milczeć. Ale zawsze jest ktoś, kto pamięta – i zawsze istnieje cena za wspomnienia. To książka o tych, którzy pamiętają. I o tych, którzy chcieliby o nich zapomnieć.„Stary przyjaciel” to przejmująca mieszanka realizmu i dystopii, gdzie historia splata się z teraźniejszością, a pamięć staje s...
Koniec świata przychodzi zawsze w najmniej odpowiednim momencie – gdy poziomki są jeszcze ciepłe od słońca, a w szufladzie leży nieprzeczytany list. „A chaos ziewa” to poezja o tym, jak dziwnie splatają się wielkie katastrofy i drobne, codzienne poruszenia. Jak czasem łatwiej uwierzyć w upadek wszystkiego niż w to, że jutro znów wzejdzie słońce. Przeczytaj tę poezję, zanim będzie za późno.
Pościgi samochodowe, tajne eksperymenty, wygnani Niemcy, syberyjscy szamani i fizyka kwantowa w jednym kociołku. A właściwie – w Niemczy. To tu wraca Karol Maj (a nie May) – bohater, który nieświadomie wplątuje się w coś, co wykracza poza logikę, historię i zdrowy rozsądek. Bo w „Powrocie” ciała astralne zderzają się z legendami słowiańskimi, a księżyc patrzy z góry jak niemy świadek czegoś, co nie powinno się wydarzyć. Granice – między snem a jawą, nauką a wiarą, historią a ...
To książka babska, kobieca, dziewczyńska. Bardzo emocjonalna, ale też poddająca emocje intelektualnej oraz artystycznej obróbce. Jej bohaterki mają “problem z nietrzymaniem uśmiechu”, z trzymaniem wspierających relacji oraz puszczaniem tych toksycznych. Z obijaniem, a czasami tylko ocieraniem się o krawędzie drugiego człowieka, jego odrębnej wrażliwości, potrzeb, oczekiwań. Tym człowiekiem bywa facet, mężczyzna, chłopiec – czyli już z założenia przybysz z obcej planety. Bywa ...
W Feroz czas się zatrzymał. Wykonuje się tam proste prace, żyje w zgodzie z naturą i składa cześć bogom.
Tak przynajmniej myślał Arché aż do dnia swoich siedemnastych urodzin. Kiedy makabryczna prawda wychodzi na jaw, chłopiec musi zdecydować o swoim dalszym życiu. Podczas podróży w nieznane przeszłość zaczyna mieszać się ze współczesnością, a zagrożenia nie znikają, jedynie zmieniają swoją formę…
“Dialog wygnania” to zbiór poetyckich refleksji nad utratą, wiarą i poszukiwaniem tożsamości. Wiersze, pełne biblijnych odniesień i egzystencjalnego napięcia, prześwietlają historię człowieka – od pierwszego wygnania po współczesne doświadczenie wykorzenienia. Autor balansuje między mistycyzmem a brutalną cielesnością, między nadzieją a rozpaczą. To poezja, która nie daje gotowych odpowiedzi, lecz stawia pytania o sens istnienia i możliwość pojednania.Mateusz Maciej KolbusRoc...
Stanisław Ankwicz, bohater "Sztuki pięknego umierania" wie, że prawdziwa sztuka nie powstaje bez ryzyka. Że tworzenie to proces niebezpieczny, powolne rozszczelnianie granic między rzeczywistością a wyobraźnią, aż w końcu nie sposób już ich odróżnić. Ale jeśli nie wolno tworzyć, co pozostaje?W dusznym świecie rodzinnych konwenansów i narzuconych ról Ankwicz tłumi w sobie sztukę, podporządkowuje się konieczności, choć każdy dzień podsuwa mu obrazy, które domagają się uwiecznie...
Bartłomiej Siwiec (ur. w 1975 r. w Bydgoszczy) – prozaik, poeta, dramatopisarz. Ukończył politologię ze specjalizacją dziennikarską na WSP w Bydgoszczy i studia podyplomowe z zakresu archiwistyki na UMK w Toruniu. Autor trzech powieści Zbrodnia, miłość, przeznaczenie, Autodestrukcja, Przypadek Pana Paradoksa, zbioru opowiadań Wszyscy byli umoczeni, dwóch zbiorów wierszy Instrukcja zabicia ptaka, Matka i róża i kilku dramatów 64 pozycje z życia szachisty, Wyszła z domu, Skóry,...
Wiele lat minęło odkąd złowiłem pierwszego pstrąga i żałuję, że tak niewiele poświęcałem im niegdyś czasu. Pstrągowe łowy kojarzyły mi się z kwietniowym wypadem gdzieś daleko, z wędrówkami po leśnych ostępach brzegami dzikich rzek, z człapaniem po bagnach, z przedzieraniem się przez chaszcze, ze spotkaniami z leśną zwierzyną...
Człowiek uwikłany w tajemne sidła.
Diabeł mogący mieć twarz każdego człowieka.
"MROCZNE POSTSCRIPTUM" to kilka historii, w których ludzkie losy zawsze podsumowuje demiurg.
Miłość, pragnienie władzy i bogactwa, mściwość i okrucieństwo, słabości natury ludzkiej, podlegające sprawiedliwej ocenie tego, który uchodzi za Zło tkwiące w człowieku, to kwintesencja opowiadań, których zakończenie zaskakuje i skłania do refleksji.
Patrycja Paterak (ur. 07.11.1985r.) kobieta trudna do rozszyfrowania, odpychająca od siebie negatywy drugiej osoby gdyż z pewnością chłodniej bez nich zamrożonej artystce. Podziwia podobno lekceważące i boi się „wszystkiego w porządku”. Nie znosi kurewskiej mazi dorzucanej do sekretów. Z mikro-ekspresją zapiernicza w przestworzach, gubiąc najczęściej zasięg. Mieszka w Tarnowie. Rozcięta pomarańcza, odkrojony ogonek wiśni czy gruszki, obrany banan ze skórki, usunięte włoski z...
Zamieszkałam w papierowym mieście, ktoś mi powiedział: - Atrapa, to brzmi dumnie - niech ja go znajdę! Stoję, ludowa Niobe, która nawet skamienieć nie potrafi. Mogłam stekturzyć się, zbibulić, przyglucić płasko do sztucznego muru, jak przeceniona tapeta w głupawe potworki. Dogasa wysycona emulsją galeria, w dali fatamorgana. Tłumy pobiegły właśnie w tamtą stronę. - Oaza, to brzmi dumnie! - już mnie nie nabierzesz. eden? Drobiowy przystojniak nigdy nie daje za wygraną, świt...
Poetka, ur. 10 maja 1976 r. Mieszka i pracuje w Słupsku. Twórczość poetycką rozpoczęła w 1996 roku. Debiutowała na łamach katowickiego kwartalnika humanistycznego Wyrazy w 1998 roku. Publikowała w almanachach, antologiach, pismach literackich (m.in. Akant, Aspiracje, Autograf, Gazeta Kulturalna, Kozirynek, Metafora, Migotania, przejaśnienia; Okolica Poetów, Nihil Novi, Pegaz Lubuski, Poezja dzisiaj, Pogranicza, Ślad, Znaj ) oraz w Internecie. Wybrane wiersze autorki drukowano...
Piotr Barański (ur. 1986) Autor. Za swój debiut uważa tomik wierszy pt. Nocne południe. Za swoją drugą książkę uważa tomik wierszy pt. Poziom morza. Za swoją trzecią książkę uważa tomik wierszy pt. Lekkie piosenki. Za swoją czwartą książkę uważa tomik wierszy pt. Tak jak tutaj, czyli tomik niniejszy. Przed Nocnym południem opublikował też Skrajności i Drogi oddechowe – uśmiecha się z politowaniem, kiedy o tym myśli, a nawet mdli go (poleca to kupować w celu kupienia, ewentual...
