Universitas Pozostałe - książki, ebooki i audiobooki

Jaka jest pozycja Conrada we współczesnej polskiej kulturze? Przeglądając prasę codzienną raz po raz napotykamy nagłówki w stylu „ktoś lub coś jak Conrad”. Żaden z tych artykułów nie nawiązuje jednak do jego twórczości, ponieważ teksty prasowe posługują się jedynie jego nazwiskiem jak „płachtą” na czytelnika, znakiem rozpoznawczym, a używając terminologii marketingowej – wykorzystują jako markę? Ale czy istnieje „marka Conrad”? Dlaczego jego nazwisko jest ciągle obecne w pras...

Książka prezentuje rozległą panoramę nowoczesnych koncepcji hermeneutycznych, które różnią się od siebie w swych wyjściowych założeniach (F. Schleirmacher, W. Dilthey, M. Heidegger, H.G. Gadamer, P. Szondi, H.R. Jauß, P. Ricoeur, G. Vattimo i inni). Zarazem jednak są one spadkobiercami hermeneutyki jako nurtu, który – biorąc pod uwagę jego genealogię - usytuowany jest na pograniczu filologii, teologii i filozofii i ma – podobnie jak tamte – swoje korzenie w myśli antycznej. D...

Jest to jedna z najważniejszych książek, które należą do wspólnego kanonu tekstów znanych zarówno historykom, jak i badaczom literatury. To klasyczny tekst źródłowy, który bazuje na kilkunastu różnojęzycznych wydaniach z XVII-XVIII wieku oraz wydaniach krytycznych XX wieku. Ikonologia stanowi jednocześnie najbardziej znany i rozpowszechniony „kodeks” ikonograficzny pojęć, którymi posługiwali się malarze, rzeźbiarze i poeci aż do końca XIX wieku. To tekst podstawowy dla każdeg...

Autobiografizm jest zjawiskiem pogranicznym, oscylującym między sztuką a życiem, wzniosłością a trywialnością. Choć od kilku dekad podlega systematycznym badaniom oraz cieszy się zainteresowaniem czytelników, twórców i mediów, nie traci „dzikiego” charakteru: przyrasta, zarasta, zmienia się i multiplikuje. Na takim założeniu oparte zostały temat i kompozycja tej monografii, szóstej publikacji w serii Centrum Badań Dyskursów Postzależnościowych. W trzech częściach książki znal...

Proza: wykroje i wzory to książka, której temat rodzi się w dialogu twórców i czytelników – tych profesjonalnych i tych, dla których przepustką do literatury jest po prostu zamiłowanie do czytania. Pisarze i odbiorcy porozumiewają się jednak nie tylko wprost przez książki, ale też za pośrednictwem wyobrażeń, tworzonych przez obie strony na temat tego, jaka powinna być literatura. Wyobrażenia te przybierają formę schematów i modeli, którym nadaję tu wziętą z krawiectwa nazwę. ...

Literatura - zwłaszcza literatura nowoczesna - staje się tym specjalnym miejscem, gdzie świat zarysowuje się dopiero w horyzoncie ludzkiego poznania; i tym szczególnym momentem ludzkiego doświadczania, w którym procesowi nastawania bezimiennej rzeczywistości zachodzą drogę znaki, akty kategoryzacji i nadawania sensu. Tam i wtedy właśnie ślad staje się tropem; literatura - zaszyfrowanym zapisem realności.

Dziesięciolecie 1815–1825 przyniosło w literaturze polskiej wiele zmian. Pojawiły się zwiastuny „poezji nowej epoki” i wszystko, co nowe, złożyło się na całość, którą później nazwano romantyzmem. Wszystko zaś, co stare, utożsamiono z oświeceniem. Literatura przełamała się na dwoje – i przełom ten określono jako oświeceniowo-romantyczny. Żeby wyraźnie odgrodzić obie części, mówiono o „walce klasyków z romantykami”. Czy jednak ta rewolucja była rzeczywistym przewrotem w literat...

Romantyzm środkowoeuropejski w kontekście postkolonialnym. Tak sformułowany tytuł książki, a wcześniej projektu badawczego, zdaje się prowadzić prosto na intelektualne pole minowe. I to stanowiące szczególne wyzwanie dla potencjalnego czytelnika/interpretatora-sapera. Romantyzm środkowoeuropejski czy romantyzmy środkowoeuropejskie (choć i sam romantyzm, jak wiemy, stanowi pojęcie wymykające się ścisłym ujęciom)? Europa Środkowa? W końcu postkolonializm? Już osobno zagadnienia...

Poszukiwania, cierpienia i eksplozje. Dwanaście szkiców postromantycznych to na pozór luźny zbiór studiów historycznoliterackich poświęconych wybranym zagadnieniom twórczości Juliusza Słowackiego, Adama Mickiewicza, Zygmunta Krasińskiego, polskich klasycystów początku XIX wieku i poetów drugiej generacji romantycznej czasu Wiosny Ludów. Sporo miejsca zajmują również dziewiętnasto-, dwudziestowieczne i najnowsze perypetie mesjanizmu i polskiego syndromu prześladowczego – od Ja...

György Lukács przekonywał, że „(…) każdy esej niewidocznymi literami dopisuje obok swego tytułu słowa: z okazji tego to a tego…”. Nie inaczej jest w przypadku współczesnych polskich esejów, w których odwołania do malarstwa czy fotografii pełnią istotną funkcję. Obrazy okazują się tu bowiem rodzajem wizualnej „odskoczni”, stabilnym i gotowym punktem zaczepienia, pozwalającym eseistom na wybieganie ku wielu innym sferom – na montaigne’owskie autoanalizy, na poznawanie przeszłoś...

Czy w polskiej poezji ostatniego półwiecza mamy do czynienia ze zjawiskami, przy opisie których należałoby zwrócić się ku współczesnej myśli postsekularnej? Może wydawać się, że niekoniecznie, a pole duchowych poszukiwań w stosunkowo zgodny sposób podzieliły w niej legitymująca się długą tradycją poezja religijna oraz nowoczesny wariant literackich poszukiwań sacrum, jakim pozostaje szeroko rozumiana poetyka epifanii. Z jednej strony zatem – Twardowski, Kamieńska, Wojtyła czy...

Książka Łukasza Smugi porusza zagadnienie odmienności w hiszpańskiej prozie homoerotycznej ostatnich dwóch dekad. Jej celem jest przybliżenie polskiemu czytelnikowi nieznanych w Polsce powieści oraz krytycznoliterackich sporów toczących się wokół hiszpańskiej literatury homoseksualnej. Autora interesuje przede wszystkim stosunek pisarzy do zastanej tradycji literackiej oraz istniejących w kulturze różnych konceptualizacji homoseksualizmu. Tytułowe „wbrew naturze i kulturze” n...

Rozważania Jakuba Padewskiego zaliczyć można do nurtu badań ogarnianych zbiorową nazwą kulturowej teorii literatury, w tej mierze przynajmniej, w jakiej jest ona aplikowaniem literaturze kluczowych kategorii badań kulturoznawczych, (…) – a więc konceptualizacji lokujących wypowiedź literacką na terytorium kultury, jako tej kultury przedmiot, i jako jeden z kulturowych porządków. W przypadku omawianej książki taką literaturą, której coś bywa aplikowane, są reportaże/eseje Rysz...

To pierwsza w polskim obiegu czytelniczym książka poświęcona młodym literaturom frankofońskim Québecu oraz obszaru Karaibów: Haiti, francuskich Małych Antyli i Gujany. Sytuację literatur Kanady francuskiej, Québecu oraz obszaru Karaibów autor umieszcza w kontekście chronologicznie ukazanych procesów społeczno-politycznych. Wskazuje na teksty literackie i oryginalne zjawiska ideowe i estetyczne („agrykulturyzm”, „kanadianizacja”, „tubylczość/indygenizm”, „realizm cudowny”, „an...

Nie, to nie jest kolejna książka o poetach języka angielskiego. Wiadomo, anglojęzyczni poeci, zwłaszcza dwudziestowieczni, zadomowieni są w polszczyźnie na dobre i nie od dzisiaj. Weszli w krwioobieg literatury polskiej, podsunąwszy jej zróżnicowane dykcje i języki jej opisu. W najnowszej książce Wita Pietrzaka znajdziemy więc wielu dobrych znajomych, od Yeatsa, Pounda, Eliota i Audena po Larkina, Harrisona i Muldoona. Ale są tu też poeci nieprzyswojeni, choć z imponującym do...

W książce Magdaleny Barbaruk Don Kichote nie jest postacią papierową; przeciwnie, okazuje się bohaterem zaskakująco żywym i żywotnym, swego rodzaju lustrem, w którym nie tylko kultura hiszpańska może się bez trudu przejrzeć. Dzieje się tak dlatego, że Autorka wyprowadza swojego bohatera z przestrzeni literatury i historii i wprowadza go w domenę kultury i współczesności. Ujawnia nieprzeczuwane i nieobliczalne semantyczne potencje donkichotyzmu, czyniące z błędnego rycerza u...

NOWY REGIONALIZM W BADANIACH LITERACKICH. Tom 3 Dawno minęły czasy, kiedy termin literatura regionalna oznaczał twórczość przeważnie minorową, w najrozmaitszych znaczeniach tego przymiotnika. Niniejszy tom odwołuje się zresztą do tamtych wcześniejszych faz i form regionalizmu, bowiem stanowią one konteksty historyczne i polityczne, wobec których współczesne myślenie regionalistyczne przyjęło postawę kontestacji, czy też, jak powiada w swoim znakomitym studium Małgorzata Miko...

Refleksja metafizyczna stanowi niewątpliwie jedno z najważniejszych pól problemowych sztuki w ogóle, a literatury w szczególności. Jej naukowy opis wydaje się dlatego niezbędny i dobrze się stało, że powstała kolejna – ciekawa i ważna – książką na ten temat. [Jej] autorzy […] postanawiają przebadać i opisać zjawiska dziejące się na marginesach tego – jak powiedziałby Herbert – wielkiego procesu, w momencie, gdy filozofowie przyznali już zwycięstwo bogom przygodności. Pytają o...

POLONICA LEGUNTUR. Literatura polska w krajach języka niemieckiego. Tom 18 Przedkładana tutaj korespondencja Witolda Wirpszy z niemieckim historykiem literatury i tłumaczem Heinrichem Kunstmannem jest wielowątkowym źródłem wiedzy o emigracyjnych latach życia pisarza i jego żony, tłumaczki Marii Kureckiej. Źródłem cennym, bowiem podczas gdy polskie lata Wirpszów znane są czytelnikom i historykom literatury, to na temat ich emigracji nie wiadomo wiele. Obecna jeszcze w Polonii...

Palimpsest, to słowo-klucz do Pałuby, które pojawiając się w podtytule Snów Marii Dunin Karola Irzykowskiego, metaforycznie wyraża zasadę rządzącą kompozycją jednej z najwybitniejszych polskich powieści XX wieku i zarazem otwiera ją na nowe odczytania. To zachęta do przebicia się przez wierzchnie warstwy dzieła i podróży w głąb, w celu odnalezienia tekstów, do których Pałuba nieustannie wraca, by użyć sformułowania autora powieści, „w kształt linii spiralnej”. Podczas tej pod...

Głównym tematem tej pracy jest zagadnienie zanikania podmiotowości jednostki w relacji z literaturą podczas dwóch konstytuujących ją procesów: twórczego i odbioru, zarówno zatem podczas pisania, jak i czytania (czy też słuchania) książek. Nawet jeśli to negowanie podmiotu w owych procesach jest chwilowe i ostatecznie służy jego wzmocnieniu, wzbogaceniu, to dotąd chyba mało poświęcano mu miejsca jako takiemu. Moment ten, gdy ja podmiotu rozpływa się w styczności z literaturą, ...

Judith Arlt napisała dotąd dwie książki o Tadeuszu Konwickim, niniejsza praca jest trzecią, co nasuwa skojarzenia ze strategią autora Czytadła, komponującego swe utwory w trzyczęściowe sekwencje. Pisząc o Konwickim, Judith Arlt delikatnie stylizuje, buduje wywód tak, by przypominał on swój przedmiot, by w narracji naukowej ( organizacji tekstu, stylistyce, składni, leksyce) rozpoznawalne stawały się chwyty, które uważnemu Czytelnikowi kojarzyć się będa z charakteryzowaną w k...